Η επίδραση της ενδοϋαλοειδικής έγχυσης Bevacizumab (1.25mg) στην αντιμετώπιση της εξιδρωματικού τύπου ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας σαν μονοθεραπεία και σε συνδυασμό με τη φωτοδυναμική θεραπεία χαμηλής ενέργειας

Abstract

Purpose: To evaluate combination treatment with reduced-fluence photodynamic therapy (RDPDT) withVerteporfin and intravitreal bevacizumab, compared to bevacizumab alone, for choroidal neovascularization(CNV) in age-related macular degeneration. Methods: This was a prospective, randomized comparative studycomprising 95 patients with CNV. 49 patients received RDPDT (25 J/cm2) followed by intravitreal bevacizumab1.25mg one hour later, while 46 received intravitreal bevacizumab alone. Patients were followed for 12 monthsat four-week intervals with visual acuity (VA) assessment and Optical Coherence Tomography (OCT) of themacula. Bevacizumab re-injections were performed as needed. Results: On average, patients were re-injected4.45 times in the combination group and 6.96 times in the bavacizumab group (p50.001). At 12 months, VAimproved by 8.64 letters in the bevacizumab group and by 8.37 letters in the combination group (p = 0.922).Conclusion: Adding a reduced-fluence PDT arm in combination with bevacizumab offers similar results to thoseof intravitreal bevacizumab alone with significantly reduced number of injection repetitions.

Η μελέτη θέλει να εκτιμήσει την αποτελεσματικότητα της χαμηλής ενέργειας φωτοδυναμικής θεραπείας (LF – PDT) και ενδοϋαλοειδικής έγχυσης Bevacizumab συγκρινόμενη με μόνο ενδοϋαλοειδική έγχυση Bevacizumab. Οι ασθενείς ελέγχθησαν για 12 μήνες με μεσοδιαστήματα 4 εβδομάδων με μετρήσεις οπτικής οξύτητας και Οπτική Τομογραφία.. Επανέγχυση πραγματοποιούνταν όταν χρειαζόταν. Η μελέτη είναι μία προοπτική τυχαιοποιημένη συγκριτική μελέτη 95 ασθενών χωρισμένοι σε 2 ομάδες. Αποτελέσματα: Κατά μέσο όρο η επανέγχυση ήταν 4.45 στην ομάδα συνδυασμένης θεραπείας ενώ στην ομάδα μονοθεραπείας πραγματοποιήθηκαν 6.69 εγχύσεις κατά μέσο όρο. Σε 12 μήνες η οπτική οξύτητα βελτιώθηκε 8.64 στο γκρούπ μονοθεραπείας και 8.37 γράμματα στην συνδιασμένη θεραπεία. Συμπεράσματα: Προσθέτοντας LF-PDT στην ενδοϋαλοειδική έγχυση προσφέρει παρόμοια αποτελέσματα με την μονοθεραπεία με σημαντική όμως μείωση των ενδοϋαλοειδικών εγχύσεων.