Συσχέτιση ολικών περιφερικών αντιστάσεων με την λειτουργία της αριστερής κοιλίας σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και θεραπείες υποκατάστασης

Abstract

Αim: We have studied the possible effect of systemic vascular resistance on left ventricular function in patients with end stage kidney disease. Patients and methods: We have studied prospectively 120 hemodialysis patients during a 3 year period. Important co-morbities that were registered included: coronary artery disease, hypertension, and diabetes mellitus amongst others. All patients underwent a complete echocardiography study for determining left ventricular structural and functional status according to ASE guidelines. Systemic vascular resistance was studied by various methods although it was mainly registered by means of ultrasonography (aortic pulse wave velocity), impedance cardiography techniques and flow mediated vasodilation. The latter was used to assess endothelial function which was further investigated by studying various vasoactive substances such as endothelins, adiponectin and testosterone. Hemodialysis patients were compared to control groups consisting of healthy volunteers. Results: this study has produced 7 manuscripts which were published in peer-reviewed journals with impact factor. The main findings of this study were: 1. hemodialysis patients have increased left ventricular mass and other cardiac structural abnormalities along with an increased valvular calcification score, 2. Bland-Altman analysis depicted close agreement in various hemodynamic parameters (SVR, CO) measured by echocardiography and impedance cardiography in hemodialysis patients and healthy volunteers, 3. Aortic pulse wave velocity and other sonographic indices of atherosclerosis were significantly correlated to LVMI, FMD and CCA-IMT measurements in hemodialysis patients, 4. Various vasoreactive substances such as endothelins, adiponectin, and testosterone exhibited a strong correlation to ultrasound indices of atherosclerosis and LVMI in hemodialysis patients. Conclusion: Diffuse atherosclerosis observed in hemodialysis patients can be accurately evaluated by cardiovascular sonographic indices. Atherosclerosis has a strong correlation with various vasoreactive substances as documented by the recorded biochemical abnormalities in hemodialysis patients.

Στόχος: Η μελέτη των αγγειακών αντιστάσεων σε ασθενείς με τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια και η πιθανή επίδρασή τους στη λειτουργία της αριστερής κοιλίας. Υλικό και μέθοδοι: Μελετήθηκαν συνολικά 120 αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς οι οποίοι καταγράφηκαν σε χρονικό διάστημα 3 ετών. Τα κύρια σύνοδα νοσήματα που ήταν εμφανή κατά τη δημογραφική καταγραφή ήταν η αρτηριακή υπέρταση, η στεφανιαία νόσος και ο σακχαρώδης διαβήτης στον υπό μελέτη πληθυσμό. Οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε υπερηχοκαρδιογραφική μελέτη για τον προσδιορισμό της λειτουργίας και δομής της αριστερής κοιλίας. Ο προσδιορισμός των αγγειακών αντιστάσεων έγινε με διάφορες μεθόδους εκ των οποίων οι πιο σημαντικές ήταν ο προσδιορισμός του σφυγμικού κύματος της αορτής με τη μέθοδο doppler και η χρήση της καρδιογραφικής βιοαντίστασης. Η αντιδραστικότητα του ενδοθηλίου εξετάστηκε με τη μέθοδο flow mediated vasodilation. Στο αίμα των ασθενών προσδιορίστηκαν διάφορες «αγγειοδραστικές ουσίες» όπως ανδρογόνα και αντιπονεκτίνη. Τα αποτελέσματα των αιμοκαθαιρόμενων ασθενών συγκρίθηκαν με ομάδες ελέγχου υγιών εθελοντών. Αποτελέσματα: Σε 7 εργασίες οι οποίες δημοσιευθήκαν σε ιατρικά περιοδικά με impact factor διαπιστωθήκαν τα εξής γενικά συμπεράσματα: 1. Οι αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς παρουσιάζουν γενικευμένη υπερτροφία της αριστερής κοιλίας με αυξημένο σκορ ασβέστωσης των καρδιακών βαλβίδων, 2. Η ανάλυση Bland-Altman έδειξε στενή συσχέτιση των αιμοδυναμικών παραμέτρων (αγγειακών αντιστάσεων και καρδιακής παροχής) ανάμεσα στην υπερηχοκαρδιογραφία και στη καρδιογραφική βιοαντίσταση σε υγιείς και αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς, 3. Η ταχύτητα του σφυγμικού κύματος της αορτής και άλλοι υπερηχογραφικοί δείκτες αορτικής ενδοτικότητας έδειξαν στατιστικά σημαντικά συσχέτιση με τη μάζα της αριστεράς κοιλίας, την πάχυνση του μέσου χιτώνα της κοινής καρωτίδας αρτηρίας, και τη flow mediated vasodilation της βραχιόνιας αρτηρίας, 4. Διάφορες αγγειοδραστικές ουσίες όπως ανδρογόνα, ενδοθηλίνη, αντιπονεκτίνη έδειξαν στατιστικά σημαντική συσχέτιση με υπερηχογραφικούς δείκτες αθηροσκλήρυνσης αλλά και με δείκτες της αριστεράς κοιλίας σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς. Συμπέρασμα: Η διάχυτη αθηροσκλήρυνση που παρατηρείται σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς μπορεί να καταγραφεί με υπερηχογραφικούς καρδιοαγγειακούς δείκτες και είναι εμφανής η συσχέτισή της με την υπερτροφία της αριστερής κοιλίας και με διαταραχές στο ενδοθήλιο όπως αυτές διαφαίνονται από τις ανωμαλίες στο προφίλ διαφόρων αγγειο-αντιδραστικών και βιοχημικών μεταβλητών.