Essays on dynamic macroeconomics and optimal monetary policy

Abstract

The present thesis is concerned with the positive and normative properties of the baseline New Keynesian model with alternative specifications of the demand side, the labor market, and the driving shocks of the business cycles.The first essay analyzes the consequences of chain and unskilled migration inflows for the positive and normative properties of the standard New Keynesian model. An unskilled migration shock, calibrated to match migration flows in the US economy during the period 1998-2007, generates a non-trivial business cycle in the host country. The economy enters on impact in mild recession, but in business cycle frequency a smooth inflation response comes along with a strong positive output effect. From normative perspective, optimal monetary policy retains its Fisherian nature. Migration inflows benefit host economy in terms of output gains, and welfare losses attributed to price dispersion remain negligible over the business cycle. This indicates there is no need for active monetary policy during a migration driven business cycle.The second essay studies the optimal monetary policy in the New Keynesian model with non-Walrasian labor market based on efficiency wages. The model resolves the wage--employment variability puzzle under a plausible calibration. The Ramsey analysis indicates strict inflation targeting becomes a suboptimal monetary policy choice. The policymaker undertakes active and often procyclical policy: it accommodates inflation deviations from steady state to boost aggregate demand, reduce unemployment, and stabilize the welfare-relevant output gap. A welfare evaluation of simple and implementable Taylor rules suggests that policymakers should aim to target real variables, such as employment or real wages along with inflation to close the gap with the Pareto efficient frontier.The third essay examines the Ramsey optimal monetary policy in the baseline New Keynesian model with capital accumulation and finite lives. With balanced-budget fiscal policy, the generational turnover effect reduces the capital stock, consumption, and social welfare. Agents' shortsightedness has similar to market power imperfection effects on real economy, which motivates monetary authority to close the gap between the inefficient competitive equilibrium and the modified golden rule. Optimal monetary policy signals a stabilizing rather than an expansionary nature however, as the benevolent Ramsey planner is concerned with both current and future generations. The welfare evaluation of simple Taylor rules suggests that inflation targeting oriented rules with mute response to output remain optimal on average.

Η εν θέματι διατριβή εξετάζει τις θετικές και κανονιστικές ιδιότητες του θεμελιώδους νεοκεϋνσιανού μοντέλου άσκησης νομισματικής πολιτικής, κάτω από τρεις εναλλακτικές προσεγγίσεις: την προέλευση του εξωγενή παράγοντα του κύκλου, τη δομή της αγοράς εργασίας και τα χαρακτηριστικά του αντιπροσωπευτικού νοικοκυριού που συνθέτει τη συνολική ζήτηση.Το πρώτο δοκίμιο διερευνά κατά πόσο ο δομικός διαταρακτικός παράγοντας των μεταναστευτικών ροών επηρεάζει τη βέλτιστη μορφή της νομισματικής πολιτικής, όπως έχει θεμελιωθεί στη Νέα Νεοκλασική Σύνθεση. Στο νεοκεϋνσιανό υπόδειγμα, οι απροσδόκητες μεταναστευτικές ροές προκαλούν βραχυπρόθεσμα ήπια οικονομική ύφεση, που έπεται από θετικό ρυθμό ανάπτυξης. Από τη σκοπιά άσκησης νομισματικής πολιτικής, οι οικονομικές διακυμάνσεις χαρακτηρίζονται από χαμηλή μεταβλητότητα του πληθωρισμού, με τετριμμένες αρνητικές συνέπειες σε όρους κοινωνικής ευημερίας. Οι απροσδόκητες μεταναστευτικές ροές δεν επηρεάζουν τις υπάρχουσες, ούτε εισάγουν νέες ατέλειες στη νεοκεϋνσιανή οικονομία, με αποτέλεσμα η βέλτιστη νομισματική πολιτική να διατηρεί τον ουδέτερο χαρακτήρα της.Το δεύτερο δοκίμιο επεκτείνει τη κανονιστική ανάλυση του νεοκεϋνσιανού μοντέλου, υιοθετώντας την αγορά εργασίας της θεωρίας των αποδοτικών μισθών, ώστε να διερευνήσει την επίδραση της ανεργίας στη διαμόρφωση της βέλτιστης νομισματικής πολιτικής. Η αυστηρή στόχευση του πληθωρισμού δεν αποτελεί πλέον τη βέλτιστη πολιτική, που αποδίδεται στη δυσκαμψία του πραγματικού μισθού στην αγοράς εργασίας. Η πολιτική σταθερότητας του πληθωρισμού επιτυγχάνει την ισορροπία ευέλικτων τιμών, καθίσταται ωστόσο αναποτελεσματική στην επίτευξη της κατά Pareto βέλτιστης ισορροπίας. Η νομισματική αρχή θυσιάζει ευημερία σε όρους μεταβλητότητας του πληθωρισμού, για να επιτύχει αύξηση της απασχόλησης και του κατά κεφαλήν εισοδήματος.Το τρίτο δοκίμιο εισάγει μη Ρικαρδιανά χαρακτηριστικά στη συνολική ζήτηση, ώστε να διερευνηθεί κατά πόσο η κατάργηση της Ρικαρδιανής ισοδυναμίας επηρεάζει τη βέλτιστη νομισματική πολιτική. Η μη Ρικαρδιανή συμπεριφορά των καταναλωτών αποδίδεται στη λήψη αποφάσεων που αφορούν πεπερασμένους χρονικούς ορίζοντες, παρά σε ad hoc κανόνες ανορθόδοξης συμπεριφοράς. Η μυωπική λήψη αποφάσεων διογκώνει τα αρνητικά αποτελέσματα του μονοπωλιακού ανταγωνισμού και συνεπικουρεί στην απόκλιση της βέλτιστης νομισματικής πολιτικής από τον ουδέτερο χαρακτήρα της. Μακροχρόνια, η σταθερότητα του πληθωρισμού αποτελεί τη βέλτιστη πολιτική. Στο πλαίσιο των οικονομικών διακυμάνσεων ωστόσο, η βέλτιστη κατά Ramsey πολιτική χαρακτηρίζεται από θετική, αλλά μικρή διακύμανση του πληθωρισμού, που αποδίδει σταθεροποιητικό χαρακτήρα στη νομισματική πολιτική.