Συμβολή της εργαστηριακής διερεύνησης και της μελέτης του γονιδιακού πολυμορφισμού των Fcγ υποδοχέων IIa και IIIa στην ιδιοπαθή άνοση θρομβοπενία των παιδιών

Abstract

The aim of the present study is to primarily investigate the role of FcγRIIA – 131H/R and FcγRIIIA – 158V/F polymorphisms in the pathogenesis of childhood primary immune thrombocytopenia (ITP), disease natural course and the therapeutic result of intravenous immunoglobulin (IVIG) administration. Additionally, we investigate risk factors for chronicity and conduct a comparative study between IVIG and IV anti-D administration in newly-diagnosed childhood ITP. Lastly, one of the aims is to study the role of cytokines representing T – lymphocytes’ subgroups (IL-2, IL-4, IL-17 and TGF-b1). Patients and methods: Fifty three children were enrolled in this study (26 male and 27 female, mean age: 5,95 ± 3,88 years), 30 with newly-diagnosed, 2 with persistent and 21 with chronic ITP. The genotypic polymorphisms of FcγRIIA – 131 H/R and FcγRIIIA – 158V/F were identified in all patients, as well as 45 adult healthy controls. Data such as age, platelet number, duration of symptoms and bleeding stage at diagnosis were evaluated in all patients in association to chronicity. IVIG was administered to 23 children with newly-diagnosed ITP at a dose of 0.8 – 1g/kg, whereas 10 children received 50 mcg/kg of IV anti-D. Data that were evaluated included: platelet rise at 24, 48, 72 hours and 7 days post infusion, as well as the percentage of children that reached a platelet count > 20000/μL at 24 hours post infusion, with regards to the bleeding stage at presentation. Eventually, cytokines IL-2, IL-4, IL-17 and TGF-b1 were measured in 19 children with newly-diagnosed and chronic ITP before treatment, as well as 20 controls matched for age and sex. Results: Genotype – 158VF and high affinity allele V (valine) of FcγRIIIA is overrepresented in patients with ITP when compared to controls. Neither of the two Fcγ receptor single nucleotide polymorphisms seems to have any impact on chronicity or therapeutic effect of IVIG. Analysis of the rest of the patients’ data showed that duration of hemorrhagic symptoms > 14 days at diagnosis is a strong prognostic factor for chronicity in childhood ITP. With regards to comparing treatment modalities (IVIG and IV anti-D) in children with newly-diagnosed ITP, there was no statistically significant difference in platelet rise at any time post infusion between the two groups, while it was proven that children presenting with mucosal bleeding did not respond well to treatment with IVIG. Eventually, we found statistically significant higher levels of IL-4 (Th2 response) and TGF-b1 (T – regulatory lymphocytes) in patients with active immune thrombocytopenia in contrast to controls. Concluding, it seems that FcγRIIIa – 158V/F polymorphism contributes to the pathogenesis of ITP, namely in disease susceptibility, the duration of hemorrhagic symptoms > 14 days at diagnosis is a prognostic factor for chronicity, IVIG and IV anti-D are equally effective in childhood newly-diagnosed ITP, while mucosal bleeding at diagnosis is a poor prognostic factor to response to IVIG. Eventually, it seems that disease activity is related to high levels of IL-4 and TGF-b1.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι καταρχήν η διερεύνηση του ρόλου των πολυμορφισμών – 131H/R και – 158V/F των υποδοχέων FcγRIIA και FcγRIIIA αντίστοιχα στην παθογένεια της ιδιοπαθούς άνοσης θρομβοπενίας (ΙΘΠ) των παιδιών, στη φυσική πορεία της νόσου και στο θεραπευτικό αποτέλεσμα της ενδοφλέβιας χορήγησης γ-ανοσοσφαιρίνης (IVIG). Επιπρόσθετα, διερευνώνται προγνωστικοί παράγοντες κινδύνου για μετάπτωση της νόσου σε χρόνια και γίνεται σύγκριση της θεραπευτικής χορήγησης ενδοφλέβιας αντι-D σφαιρίνης και IVIG στη νεοδιαγνωσθείσα ΙΘΠ των παιδιών. Τέλος, σκοπός της εργαστηριακής διερεύνησης είναι και η μελέτη του ρόλου αντιπροσωπευτικών ιντερλευκινών (IL-2, IL- 4, IL-17 και TGF-b1). Υλικό – Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 53 παιδιά (26 άρρενα και 27 θήλεα), 30 με νεοδιαγνωσθείσα, 2 με εμμένουσα και 21 με χρόνια ιδιοπαθή άνοση θρομβοπενία (Μ.Ο ηλικίας 5,95 ± 3,88 έτη). Σε όλους τους ασθενείς, καθώς και σε 45 υγιείς ενήλικες μάρτυρες, έγινε ταυτοποίηση των γονοτυπικών πολυμορφισμών FcγRIIA – 131 H/R και FcγRIIIA – 158V/F. Ταυτόχρονα, σε όλους τους ασθενείς αξιολογήθηκαν στοιχεία όπως ηλικία, αριθμός αιμοπεταλίων, διάρκεια αιμορραγικών συμπτωμάτων και στάδιο αιμορραγίας κατά τη διάγνωση, προκειμένου να συσχετισθούν με την πορεία νόσου (μετάπτωση σε χρονιότητα). Σε 23 παιδιά με νεοδιαγνωσθείσα ΙΘΠ χορηγήθηκαν 0.8 – 1 g/kg IVIG και 10 παιδιά έλαβαν 50mcg/kg IV αντι-D σφαιρίνης. Αξιολογήθηκε η αύξηση του αριθμού των αιμοπεταλίων στις 24, 48, 72 ώρες και 7 ημέρες από την έγχυση του κάθε φαρμάκου και το ποσοστό των παιδιών που είχαν > 20000/μL αιμοπετάλια 24 ώρες μετά τη χορήγηση της θεραπείας σε σχέση με το στάδιο αιμορραγίας τους κατά τη διάγνωση. Τέλος, έγινε μέτρηση των κυτταροκινών IL-2, IL-4, IL-17 και TGF-b1 σε 19 ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα και χρόνια ΙΘΠ πριν από τη χορήγηση ανοσοσφαιρίνης και έγινε σύγκριση με αντίστοιχες μετρήσεις σε 20 υγιείς μάρτυρες παρόμοιας ηλικίας και φύλου. Αποτελέσματα: Από την ανάλυση των στοιχείων, προέκυψε ότι ο γονότυπος – 158 VF και το υψηλής συγγένειας αλληλόμορφο V (βαλίνη) του FcγRIIIA απαντάται με στατιστικώς σημαντικά μεγαλύτερη συχνότητα στους ασθενείς σε σχέση με τους υγιείς μάρτυρες. Κανένας από τους δύο υπό μελέτη πολυμορφισμούς δε σχετίζεται με τη μετάπτωση της νόσου σε χρόνια, ούτε με το θεραπευτικό αποτέλεσμα της ενδοφλέβιας χορήγησης γ-ανοσοσφαιρίνης. Από τον υπόλοιπο έλεγχο προέκυψε ότι διάρκεια των αιμορραγικών συμπτωμάτων > 14 ημέρες κατά τη διάγνωση είναι ισχυρός προγνωστικός δείκτης χρονιότητας στα παιδιά. Σε ότι αφορά τη σύγκριση χορήγησης IVIG και IV αντι-D σφαιρίνης σε παιδιά με νεοδιαγνωσθείσα ΙΘΠ δεν προέκυψε στατιστικώς σημαντική διαφορά στην αύξηση των αιμοπεταλίων στους μετρούμενους χρόνους, μεταξύ των δύο σφαιρινών, ενώ διαπιστώθηκε ότι παιδιά που εμφανίζονται με βλεννογόνια αιμορραγία δεν έχουν ικανοποιητική απάντηση στη χορήγηση IVIG. Tέλος, διαπιστώθηκαν στατιστικώς σημαντικά υψηλότερα επίπεδα IL-4 (Th2 κυτταρική απάντηση) και TGF-b1 (Τ - ρυθμιστικά λεμφοκύτταρα) στην ομάδα των ασθενών με ενεργό άνοση θρομβοπενία σε σχέση με τους μάρτυρες. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι ο πολυμορφισμός FcγRIIIa – 158V/F εμπλέκεται στην παθογένεια της ΙΘΠ και συγκεκριμένα στην ευπάθεια εκδήλωσης του νοσήματος, η διάρκεια των αιμορραγικών συμπτωμάτων > 14 ημερών κατά τη διάγνωση της νόσου προοιωνίζει χρονιότητα, η IVIG και η IV αντι-D σφαιρίνη είναι εξίσου αποτελεσματικές στη νεοδιαγνωσθείσα ΙΘΠ των παιδιών, ενώ η βλεννογόνια αιμορραγία κατά τη διάγνωση αποτελεί δυσμενή προγνωστικό δείκτη απάντησης στη θεραπεία με IVIG. Τέλος, φαίνεται ότι η ενεργότητα της νόσου σχετίζεται με υψηλά επίπεδα IL-4 και TGF-b1.