Μαγνητική ουρογραφία: τεχνικές δημιουργίας της και εφαρμογές της σε στατικές και δυναμικές μελέτες

Abstract

Magnetic resonance urography (MRU) is considered as the next step in uroradiology. This technique combines superb anatomical images as well as functional information in a single test. This research aims to implement diagnostic MRUs to pediatric patients in order to determine and optimize a protocol that can produce sufficient MRU images, both static and dynamic. This requires the appropriate choice of sequences and scans, the optimal patient preparation as well as the appropriate way and time of administering Gd-DTPA. MRUs were implemented in 21 pediatric patients (3-11y) that were diagnosed with different types of severe congenital malformations. A standardized protocol was created in order to make MRU feasible in clinical practice. Both T1 and T2 images were obtained for all patients and signal intensity versus time curves arose from the dynamic data. From the slope of these curves the functional kidneys were identified. From the corticomedullary cross-over point obstructed from non-obstructed renal systems were differentiated. The images and data that resulted from the MRUs agreed with the previous diagnosis for 16 out of the 21 patients. For the remaining 5 cases MRU added more information and changed in a small or high degree the previous diagnosis.

Η μαγνητική ουρογραφία (MRU) θεωρείται ως το επόμενο βήμα στην ουροακτινολογία. Η τεχνική αυτή συνδυάζει ανατομικές εικόνες υψηλής ευκρίνειας καθώς και λειτουργικές πληροφορίες, σε μία εξέταση. Σκοπός αυτής της διατριβής είναι η πραγματοποίηση διαγνωστικών εξετάσεων MRU σε παιδιατρικούς ασθενείς με τον καθορισμό και την βελτιστοποίηση, ενός πρωτοκόλλου, που να μπορεί να παράγει ικανοποιητικές εικόνες MRU, τόσο στατικές όσο και δυναμικές. Τούτο προϋποθέτει την κατάλληλη επιλογή των ακολουθιών και των λήψεων, την ορθότερη προετοιμασία των ασθενών, καθώς και τον κατάλληλο τρόπο και χρόνο χορήγησης του Gd-DTPA. Πραγματοποιήθηκαν MRU σε 21 παιδιατρικούς ασθενείς (3-11 ετών) που εμφάνιζαν σοβαρές συγγενείς διαμαρτίες του ουροποιητικού, μεμονωμένες ή σε συνδυασμό μεταξύ τους. Δημιουργήθηκε ένα τυποποιημένο πρωτόκολλο με σκοπό να εφαρμόζονται εύκολα MRU στην κλινική πράξη. Αποκτήθηκαν Τ1 και Τ2 εικόνες για όλους τους ασθενείς και από τα δυναμικά δεδομένα προέκυψαν καμπύλες έντασης σήματος-χρόνου. Από την κλίση των καμπυλών αυτών προσδιορίστηκαν οι λειτουργικοί νεφροί. Από το σημείο τομής των καμπυλών φλοιού-μυελού προσδιορίστηκαν αποφρακτικά από μη συστήματα. Οι εικόνες και τα δεδομένα που προέκυψαν από τις MRU συμφωνούσαν με τις προηγούμενες διαγνώσεις των 16 από τους 21 ασθενών. Στις υπόλοιπες 5 περιπτώσεις η MRU προσέφερε επιπλέον δεδομένα που άλλαξαν σε μικρό ή και μεγάλο βαθμό τις προηγούμενες διαγνώσεις.