Μέθοδοι προστασίας του νωτιαίου μυελού κατά τη διάρκεια επεμβάσεων στη θωρακική αορτή

Abstract

Morbidity and mortality, especially from damages of spinal cord,because of bad protection, during the surgical treatment of the TA andTAA aneurysms are still in high percentualiity even the great progressthat has been effected in the methods ofthe treatment ofthis disease.In this study we compare five techniques ofsurgical treatment: 1)clamp sew (11 cases), 2) the use of provisional ascellofemoral diversion(14 cases), 3) the method that includes: a) partial cardiopulmonary bypasswith intubation of the femoral vessels, b) the succeed clamp of the aorta,c) the drainage of the CSF an the implantation of the inferior (T9-L1)intercostal arteries, the infusion of the visceral arteries and theirimplantation in the synthetic transplant (21 cases) 4) the total circulatoryarrest technique and the temperature of the patient at 18 °C (5 cases), 5)the intraluminal stent grafting (5 cases).From the statistics of the 56 cases that we operate with the 5different methods we found that the most important element was thattheir results didn’t have so much difference. We also found a newelement that increases the danger ofthese operations five times more andthis risk factor was the number ofthe transfusions. On the other hand wehad to fight with the same risks factors that Safi, Coselli, Crawford andothers have describe. Even the progress that we have made in the prevention of thepostoperative neurological complications, the threaten for ischemicdamage of spinal cord is still exist in a high percentuality in this kind ofoperations and their appearance is a great problem for the patient becausethe paraplegia is not convertible, even thought have been referred somecases ofimprovement.The percentuality of the neurological complications in ourpatients is considered acceptable and is attributed to the spinal cordprotection, the peripheral transfusion of the aorta, the drainage of CSFand the implantation of the intercostal arteries and the quick time of theaortic clamp.

Η θνητότητα και η νοσηρότητα, ιδίως από βλάβες του νωτιαίουμυελού, λόγω κακής προστασίας, κατά τη διάρκεια της χειρουργικήςαντιμετώπισης των θωρακικών (ΘΑ) και θωρακοκοιλιακών (ΘΚΑ)ανευρυσμάτων, παραμένουν σε σχετικά υψηλό ποσοστό, παρά τη μεγάληπρόοδο που έχει επιτευχθεί στις μεθόδους αντιμετώπισης της νόσου. Οιτεχνικές που συγκρίνονται για την προστασία του νωτιαίου μυελού (καιτων κοιλιακών σπλάγχνων) είναι οι εξείς: 1) ο άμεσος αποκλεισμός τηςαορτής με τον οποίον αντιμετωπίστηκαν 11 περιστατικά. 2) η χρήση τηςπροσωρινής μασχαλομηριαίας παράκαμψης με την οποίααντιμετωπίστηκαν 14 περιστατικά. 3) στην τεχνική που περιλαμβάνει: α)μερική καρδιοπνευμονική παράκαμψη με διασωλήνωση των μηριαίωναγγείων, β) διαδοχικό αποκλεισμό της αορτής, γ) παροχέτευση ΕΝΥ καιεπανεμφύτευση των κατώτερων (09-01) μεσοπλεύριων αρτηριών, δ)άρδευση των σπλαχνικών αρτηριών και τεχνική επανεμφύτευσής τουςστο συνθετικό μόσχευμα, αντιμετωπίστηκαν 21 περιστατικά. 4) η τεχνικήπου περιλαμβάνει ολική καρδιοπνευμονική παράκαμψη, ψύξη τουασθενούς στους 18° C και διακοπή της κυκλοφορίας για αντικατάστασητης ανευρυσματικής αορτής, αντιμετωπίστηκαν 5 περιστατικά. 5) οιενδαγγειακές προθέσεις με τις οποίες αντιμετωπίστηκαν επίσης 5περιστατικά.Από την στατιστική ανάλυση των 56 περιστατικών πουαντιμετωπίστηκαν με τις τέσσερις διαφορετικές τεχνικές τοσημαντικότερο στοιχείο που προκύπτει είναι ότι όσον αφορά τηνπροστασία του νωτιαίου μυελού και γενικότερα των τριώνσημαντικότερων επιπλοκών (παραπληγία, νεφρική ανεπάρκεια, θάνατος),τα αποτελέσματα δεν έχουν μεγάλη διάφορα. Επίσης, ένα καινούργιο εύρημα σε σχέση με τα ως τώρα δεδομένα είναι ότι η χρήση τωνπολλαπλών μεταγγίσεων έχει πενταπλάσιο κίνδυνο. Κατά τα αλλάεπιβεβαιώσαμε όλους τους μέχρι τώρα παράγοντες κινδύνου όπωςπεριγράφονται από τους γνωστότερους συγγραφείς Safi, Coseli,Crawford, κ.α.Πάντως, παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει επιτελεστεί στηνπρόληψη των μετεγχειρητικών νευρολογικών επιπλοκών, η απειλή γιαισχαιμική βλάβη του νωτιαίου μυελού εξακολουθεί να είναι μεγάλη σετέτοιου είδους επεμβάσεις και η εμφάνιση τους συνιστά μείζονπρόβλημα τόσο για τον ίδιο τον ασθενή όσο και για το κοινωνικό τουπεριβάλλον, καθώς η παραπληγία είναι μη αναστρέψιμη, αν και έχουναναφερθεί σποραδικές περιπτώσεις βελτίωσης, και η αναπηρία μόνιμη.Το ποσοστό των νευρολογικών επιπλοκών στους ασθενείς μας θεωρείταιαποδεκτό και αποδίδεται στα μέτρα προστασίας του νωτιαίου μυελού,περιφερική άρδευση της αορτής, παροχέτευση ΕΝΥ, επανεμφύτευσημεσοπλεύριων, μικρός χρόνος αποκλεισμού.