Ηλεκτροκαρδιογραφικές, υπερηχοκαρδιογραφικές και στεφανιογραφικές συσχετίσεις στο οξύ και παλαιό έμφραγμα δεξιάς κοιλίας

Abstract

Background: Ischemic involvement of the right ventricle (RV) can complicate the early course of inferior ST-elevation myocardial infarction and has significant management and clinical implications but its diagnosis is difficult. This study aimed to assess RV function in the acute and late phase of a first inferior myocardial infarction by ECG, Echocardiogram including pulse-wave tissue Doppler imaging (PW-TDI) and TDI-derived myocardial performance index (RVMPI), so as to identify right ventricular involvement in the process. Methods: We prospectively evaluated 38 patients with first inferior infarction, of whom 14 had RV involvement and 24 had no RV involvement, as defined by acute ST segment elevation of ?0.1mV in lead V4R. Thirty age-marched healthy subjects (HS), served as controls. Echocardiographic assessment included PW-TDI measurements from the lateral tricuspid annulus with MPI evaluation and was repeated at 6 month follow-up. Results: The peak systolic velocity of the tricuspid annulus, S', was significantly lower and the RVMPI was higher in patients with RVMI compared to patients without RVMI and control subjects. Patients with proximal RCA lesion had a lower S' and higher RVMPI than patients with distal RCA or left coronary lesion. In the acute setting, the index S'/MPI < 17 was perfectly discriminatory for RV involvement by ECG criteria and had moderate sensitivity and specificity (85%, 87%) for identifying proximal RCA disease. S'/MPI<23 at 6 months had moderate-to-good sensitivity and specificity in identifying patients with previous RVMI. Conclusion: Echocardiographic assessment of the RV by PW-TDI of the lateral tricuspid annulus, with derivation of MPI is a sensitive and specific marker of RV involvement in first inferior myocardial infarction and remains so 6 months after the ischemic event. The novel index S΄/MPI seems to have potentially improved diagnostic accuracy in identifying RV involvement and proximal RCA lesion.

Σκοπός της μελέτης : Συνυπάρχουσα ισχαιμία της δεξιάς κοιλίας (ΔΚ) σε οξύ έμφραγμα κατωτέρου τοιχώματος με ανάσπαση του ST μπορεί να επηρεάσει την ενδονοσοκομειακή πορεία των ασθενών. Η παρουσία της απαιτεί ιδιαίτερη διαχείρηση προς αποφυγή σοβαρών επιπλοκών, αλλά η διάγνωσή της παραμένει δύσκολη. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμήσουμε τη λειτουργία της ΔΚ με Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ), Υπερηχοκαρδιογράφημα (ΗΧΚΓ) και Στεφανιογραφία με στόχο να εντοπίσουμε τη συμμετοχή της ΔΚ στην όλη διεργασία του εμφράγματος. Χρησιμοποιώντας στη συνέχεια τα ευρήματα από τις τεχνικές αυτές και τις μεταξύ τους συσχετίσεις, στόχος μας ήταν να προσδιορίσουμε στοιχεία έγκαιρης ταυτοποίησης εμφράγματος ΔΚ (ΕΔΚ), έτσι ώστε να παρέχεται η δυνατότητα καθορισμού της θεραπευτικής στρατηγικής στην οξεία φάση, αλλά και της διάγνωσης παλαιού ΕΔΚ. Υλικό – Μέθοδοι : Μελετήσαμε προοπτικά 38 ασθενείς με οξύ πρώτο έμφραγμα κατωτέρου τοιχώματος, 14 από τους οποίους είχαν ενδείξεις ΕΔΚ και 24 χωρίς ενδείξεις ΕΔΚ, βάσει ανάσπασης του ST ?0.1mV στην απαγωγή V4R. Τριάντα υγιείς εθελοντές, παρόμοιας ηλικίας, εντάχθηκαν στη μελέτη ως ομάδα ελέγχου. Η ΗΧΚΓ μελέτη περιελάμβανε μετρήσεις των ταχυτήτων με παλμικό TDI (PW-TDI ) από τον πλάγιο τριγλωχινικό δακτύλιο, και εκτίμηση του εξ αυτού παραγόμενου δείκτου μυοκαρδιακής απόδοσης (TDI-MPI). Για διαχρονική παρακολούθηση των ασθενών της μελέτης μας και έλεγχο των αντίστοιχων ευρημάτων από το ΗΚΓ και το ΗΧΚΓ, έγινε επανεξέταση των ασθενών πριν την έξοδό του ς από το νοσοκομείο και μετά από 6 μήνες. Αποτελέσματα : Η μέγιστη συστολική ταχύτητα του τριγλωχινικού δακτυλίου, S', βρέθηκε σημαντικά μικρότερη και ο MPI μεγαλύτερος στην ομάδα των ασθενών με ΕΔΚ, σε σύγκριση με την ομάδα των ασθενών χωρίς ΕΔΚ και την ομάδα ελέγχου. Ασθενείς με υπεύθυνη για το έμφραγμα βλάβη στην εγγύς δεξιά στεφανιαία αρτηρία (ΔΣΑ), είχαν μικρότερη ταχύτητα και μεγαλύτερο MPI, σε σχέση με τους ασθενείς με υπεύθυνη για το έμφραγμα βλάβη περιφερικότερα στη ΔΣΑ ή σε αριστερή στεφανιαία αρτηρία. Από τη μελέτη μας στην οξεία φάση επινοήθηκε ο δείκτης συσχέτισης των βασικών ΗΧΚΓκών παραμέτρων, S'/MPI, ο οποίος με οριακή τιμή (cut-off value) <17, παρείχε κατ’ αρχήν τη δυνατότητα εντόπισης με πλήρη ακρίβεια των βάσει ΗΚΓκού κριτηρίου διαγνωσθέντων ΕΔΚ, αλλά και διάγνωση βλάβης στην εγγύς ΔΣΑ με αρκούντως ικανοποιητική ευαισθησία και ειδικότητα (85%, 87% αντίστοιχα). Επιπρόσθετα ο δείκτης αυτός με οριακή τιμή S'/MPI<23 στην εξέταση των 6 μηνών, παρείχε τη δυνατότητα διάγνωσης ακόμη και παλαιού ΕΔΚ με ευαισθησία 79% και ειδικότητα 74%. Συμπεράσματα : Η ΗΧΚΓ εκτίμηση της ΔΚ με το PW-TDI από τον πλάγιο τριγλωχινικό δακτύλιο και και o παραγόμενος εξ αυτής δείκτης MPI, αποτελούν ευαίσθητους και ειδικούς δείκτες διάγνωσης της συμμετοχής της ΔΚ σε πρώτο οξύ κατώτερο έμφραγμα, παραμένοντας χρήσιμοι ακόμη και για την εντόπιση παλαιάς βλάβης (6 μήνες αργότερα). Ο νέος επινοηθείς δείκτης, S΄/MPI που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη μας φαίνεται να έχει ακόμη μεγαλύτερη διαγνωστική ικανότητα στη διάκριση ασθενών με ΕΔΚ και βλάβη στην εγγύς ΔΣΑ.