Μελέτη του δείκτη c-erb-b2 (HER-2/neu) με ανοσοϊστοχημεία, μέθοδο FISH και in situ τεχνικές σε καρκινώματα του μαστού: συσχέτιση με τη θεραπεία και την κλινική πορεία της νόσου

Abstract

Ο καρκίνος του μαστού είναι ένα νόσημα που παρουσιάζει σταθερά αυξητική τάση και αποτελεί μια από τις συχνότερες αιτίες θανάτου για τις γυναίκες την τελευταία δεκαετία. Όμως παρατηρείται σταθεροποίηση των ποσοστών θανάτων από τη νόσο, γεγονός που αποδίδεται στην πρωϊμότερη διάγνωση, καθώς και στον καθορισμό προγνωστικών και προβλεπτικών παραγόντων της νόσου, με αποτέλεσμα αποτελεσματικότερη θεραπεία. Η ποσοτική εκτίμηση τα ογκοπρωτεΐνης HER-2 έχει θεωρηθεί ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης της συνολικής επιβίωσης και τον ελευθέρου νόσου μεσοδιαστήματος σε καρκινώματα μαστού με διηθημένους λεμφαδένες, καθώς επίσης και προβλεπτικός δείκτης στην απόκριση σε θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα (θεραπεία στόχευσης). Σκοπός της έρευνας ήταν η διερεύνηση της έκφρασης της ογκοπρωτεΐνης HER-2/neu με την εφαρμογή ανοσοϊστοχημείας, φθορίζοντα in situ υβριδισμού (FISH) και χρωμογόνου in situ υβριδισμού (CISH). Συγκρίθηκαν μεταξύ τους τα αποτελέσματα των προαναφερθεισών τεχνικών. Συσχετίσθηκε η έκφραση της ογκοπρωτεΐνης HER-2/neu και με άλλους βιολογικούς παράγοντες όπως οι οιστρογονικοί και προγεστερονικοί υποδοχείς, ο δείκτης κυτταρικού πολλαπλασιασμού Ki-67 και το ογκοκατασταλτικό γονίδιο p53. Τέλος, μελετήθηκε η κλινική πορεία και η επιβίωση των ασθενών σε σχέση με την έκφραση της ογκοπρωτεΐνης. Μελετήθηκαν 200 περιπτώσεις διηθητικού προγενούς καρκινώματος του μαστού και διαπιστώθηκε πολύ υψηλό ποσοστό συμφωνίας μεταξύ της μεθόδου FISH και CISH. Διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ Ki-67 και υπερέκφρασης του γονιδίου. Διαπιστώθηκε επίσης χειρότερη κλινική πορεία και μικρότερη επιβίωση στις ασθενείς με υπερέκφραση του γονιδίου. Συμπερασματικά, συνιστάται η πραγματοποίηση CISH, εναλλακτικά της μεθόδου FISH στις περιπτώσεις με ανοσοϊστοχημική έκφραση 2+ και διαπιστώνεται μικρότερη επιβίωση στις περιπτώσεις εκείνες που χαρακτηρίζονται ανοσοϊστοχημικά ως 2+ και υπερεκφράζουν το γονίδιο.