Επίδραση της υπερχοληστερινικής δίαιτας στον προστάτη αδένα του επίμυος

Abstract

Introduction & objectives: Dietary and nutritional factors may have an effect on benign prostate hyperplasia (BPH) etiology through a variety of mechanisms such as elevation of sympathetic nervous system activity and testosterone concentrations as well as reductase activity. The objective of this research was to examine the impact of HD on serum lipid profile, sex steroid plasma levels and ventral prostate structure in rats. Materials & methods: Thirty male Wistar rats were fed, beginning at 120 days of age, for 5 months with either standard rat chow (15 animals) or standard rat chow enriched with 4% cholesterol and 1% cholic acid. The body and ventral prostate weights (VPW), the plasma sex steroid levels and lipid profile were determined. Results: The body weight of the rats fed with HD did not differ from that of controls. However, both absolute and relative VPW of HD animals were significantly lower than those of controls (0.7±0.1 vs 0.8±0.2, p=0.029 and 1.5±0.2 vs 1.8±0.4, p=0.041 respectively). HD resulted in significant elevation total cholesterol and LDL serum levels, while HDL and triglyceride levels were comparable. Total testosterone and estradiol plasma levels did not differ between groups (3.1±2.1 vs 4.8±3.7, p=0.165 and 1.1±0.2 vs 1.1±0.2, p=0.46 respectively) but their free fraction along with sex hormone binding globulin levels were significantly affected (4.9±5.1 vs 11.8±8.7, p=0.022 0.3±+0.1 vs 0.1±0.05, p<0.001 and 3.3±1.8 vs 4.8±2.1, p=0.05 respectively). Free estradiol to free testosterone ratio was higher in HD animals than in controls (0.14±0.17 vs 0.03±0.04, p=0.028). Hematoxylin-eosin staining of prostatic tissue in controls revealed normal epithelium-lined acini surrounded by a stromal matrix. HD affected almost unanimously, the microscopic structure of the ventral prostate. Epithelial cells of the distal area formed papillary projections within the acinar lumen and had more cytoplasm than controls. In most cases vesicular formations within the cytoplasmic area were noted as well. Conclusions: HD and subsequent hypercholesterolemia causes marked changes in the rat ventral prostate, serum lipid profile and sex steroid plasma profile in rats. Our findings suggest that hypercholesterolemia possibly alters prostate morphology by affecting the sex steroid axis and thus contributes to BPH pathogenesis.

Σκοπός: Διαιτητικοί και διατροφικοί παράγοντες έχουν επίδραση στην αιτιολογία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη (ΚΥΠ) μέσω διαφόρων μηχανισμών όπως λόγω δραστηριότητας ρεδουκτάσης, συμπαθητικού νευρικού συστήματος και συγκεντρώσεων τεστοστερόνης. Ο σκοπός της μελέτης ήταν να εξεταστεί η επίπτωση μιας υπερχοληστερολαιμικής δίαιτας στα επίπεδα των λιποπρωτεϊνών και ορμονών φύλου πλάσματος καθώς και στη μορφολογία του κοιλιακού προστάτη σε επίμυες. Υλικά και μέθοδοι: Τριάντα αρσενικοί επίμυες Wistar ηλικίας 120 ημερών υποβλήθηκαν για 5 μήνες είτε σε καθορισμένη διατροφή πειραματοζώων (15 επίμυες) είτε σε καθορισμένη διατροφή πειραματοζώων εμπλουτισμένη με 4% χοληστερόλη και 1% χολικό οξύ. Το λιπιδαιμικό προφίλ, το προφίλ στεροειδών ορμονών και το βάρος των επιμύων και του κοιλιακού προστάτη μετρήθηκαν. Αποτελέσματα: Το βάρος των επίμυων της HD ομάδας μετά το τέλος του πειράματος δε διέφερε από εκείνο της ομάδας αναφοράς. Ωστόσο η απόλυτη και σχετική τιμή του βάρους του κοιλιακού προστάτη των επιμύων της HD ομάδας ήταν σημαντικά χαμηλότερες από την ομάδα αναφοράς (0.7±0.1 vs 0.8±0.2, p=0.029 and 1.5±0.2 vs 1.8±0.4, p=0.041 αντίστοιχα). Η υπερχοληστερολαιμική δίαιτα προκάλεσε αύξηση της ολικής χοληστερόλης και της λιποπρωτεΐνης LDL, ενώ η HDL και τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων ήταν συγκρίσιμα. Η ολική τεστοστερόνη και οιστραδιόλη δε διέφεραν μεταξύ των ομάδων (3.1±2.1 vs 4.8±3.7, p=0.165 and 1.1±0.2 vs 1.1±0.2, p=0.46 αντίστοιχα) αλλά τα ελεύθερα κλάσματά τους μαζί με την SHBG ήταν σημαντικά επηρεασμένα (4.9±5.1 vs 11.8±8.7, p=0.022 0.3±+0.1 vs 0.1±0.05, p<0.001 and 3.3±1.8 vs 4.8±2.1, p=0.05 αντίστοιχα). Ο λόγος ελεύθερης οιστραδιόλης προς ελεύθερη τεστοστερόνη ήταν υψηλότερος στην ομάδα των HD επιμύων σε σχέση με την ομάδα αναφοράς (0.14±0.17 vs 0.03±0.04, p=0.028). Ο ιστός του προστάτη αδένα των επιμύων της ομάδας αναφοράς, σύμφωνα με χρωματισμό από αιματοξυλίνη-ηωσίνη αποκάλυψε πως τα αδένια καλύπτονταν από φυσιολογικό επιθήλιο περιβαλλόμενα από στρώμα που περιλαμβάνει τα βασικά και εκκριτικά κύτταρα. Η HD δίαιτα επηρεάζει σχεδόν καθολικά την ιστολογική δομή του κοιλιακού προστάτη. Παρατηρείται αύξηση του αριθμού και μεγέθους των αδενίων, τα οποία καλύπτονται από υπερπλαστικά εκκριτικά κύτταρα που σχηματίζουν θηλώδεις προσεκβολές ενδοαυλικά. Συμπεράσματα: Η HD δίαιτα και συνεπώς η υπερχοληστερολαιμία προκαλούν σημαντικές αλλαγές στη μορφολογία του προστάτη αδένα επιμύων, στο επίπεδο των ορμονών φύλου και στο λιπιδαμικό προφίλ. Τα ευρήματα συνιστούν το γεγονός ότι η υπερχοληστερολαιμία αλλάζει τη μορφολογία του προστάτη αδένα επηρεάζοντας τον άξονα των στεροειδών ορμονών συμβάλλοντας στη παθογένεση της ΚΥΠ