Μελέτη ψυχομετρικών και νευροβιολογικών παραμέτρων αρρένων φυλακισμένων για βίαιες πράξεις

Abstract

Personality traits, like poor impulse control and increased aggression, seem to predispose for violent behavior and criminal acts. From the neurobiological point of view, aggression has been connected with increased androgen activity, as well as with an imbalance in central neurotransmitter systems that may facilitate the manifestation of aggressive and violent behavior. Reduced activity of monoamine oxidase, the enzyme that catabolizes the neurotransmitters noradrenaline, dopamine, and serotonin, may contribute to that imbalance. In this study, we assessed psychometric and biological variables in a group of male subjects imprisoned for homicide or other violent acts, and searched for differences from normal controls as well as for possible correlations among psychometric and biological measures. The instruments for psychometric assessments we used included the Impulse Control Scale (ICS), the Past Feelings and Acts of Violence Scale (PFAV), and the Suicide Risk Scale (SRS). General psychopathology was assessed using the Hopkins Symptom Check List (SCL-90). From all subjects of the study, a blood sample was taken, in which we measured the activity of monoamine oxidase in platelets, and the levels of testosterone, dihydrotestosterone (DHT), LH, FSH, Sex-Hormone Binding Globulin (SHBG), and cortisol in plasma. In the study group we included 47 subjects (age mean ±SD = 35.2± 11.6) imprisoned for homicide and 35 subjects (age 30.1± 8.6) imprisoned for other violent acts (assaults, robberies). To compare with, we built two age-matched control groups, one of 25 healthy subjects from the general population, and 29 prison personnel, in order to check for possible influences of the prison environment on the variables measured. When no differences between the two control groups were found, we merged the data of the two groups (54 subjects, age 35.1± 6.6) for comparisons to the offenders' group. Statistical analysis included analysis of variance with covariates when appropriate, for the comparison of the data between the groups, and linear regression analysis in the search for correlations among variables. Multiple regression analysis was used to evaluate effects of group and smoking on platelet MAΟ activities.

Στοιχεία της προσωπικότητας, όπως ο μειωμένος έλεγχος των παρορμήσεων και η αυξημένη επιθετικότητα, φαίνεται να προδιαθέτουν σε βίαιη συμπεριφορά και εγκληματικές πράξεις. Από νευροβιολογική άποψη, η επιθετικότητα έχει συνδεθεί με την αυξανόμενη δραστηριότητα ανδρογόνων, καθώς επίσης και με διαταραχή της ισορροπίας κεντρικού νευροδιαβιβαστικού συστήματος που μπορούν να διευκολύνουν την εκδήλωση της επιθετικής και βίαιης συμπεριφοράς. Η μειωμένη δραστικότητα της μονοαμινοξειδάσης, του ενζύμου που καταβολίζει τους νευροδιαβιβαστές νοραδρεναλίνη, ντοπαμίνη και σεροτονίνη, μπορεί να συμβάλει σ’ αυτήν την διαταραχή της ισορροπίας. Στην παρούσα μελέτη, εκτιμήσαμε τις ψυχομετρικές και βιολογικές παραμέτρους σε μια ομάδα αρρένων φυλακισμένων για ανθρωποκτονία(ες) ή άλλες βίαιες πράξεις, και αναζητήσαμε διαφορές από ομάδα φυσιολογικών μαρτύρων καθώς επίσης και για πιθανούς συσχετισμούς μεταξύ των ψυχομετρικών και βιολογικών μετρήσεων. Οι κλίμακες που χρησιμοποιήσαμε για τη ψυχομετρική εκτίμηση ήσαν η Κλίμακα Ελέγχου Παρορμήσεων- ΚΕΠ (Impulse Control ScalΕ, ICS ), η κλίμακα Ιστορικό Δια Βίου Επιθετικότητας- ΙΔΒΕ( Past Feelings and Acts of Violence, PFAV), και της Κλίμακας Κινδύνου Αυτοκτονίας- ΚΚΑ (Suicide Risk Scale, SRS). Η γενική ψυχοπαθολογία αξιολογήθηκε με τη χρήση του Hopkins Symptom Check List (SCL-90). Από όλα τα άτομα της μελέτης, λήφθηκε δείγμα αίματος, στο οποίο μετρήσαμε τη δραστικότητα της μονοαμινοξειδάσης στα αιμοπετάλια, και τα επίπεδα τεστοστερόνης, διϋδροτεστοστερόνης (DHT), της LH, της FSH, της Δεσμεύουσας τις Φυλετικές Ορμόνες Σφαιρίνης (Sex Hormone - Binding Globulin, SHBG) και της κορτιζόλης στο πλάσμα. Η ομάδα μελέτης αποτελείτο από 47 άρρενες (ηλικία 35.2±11.6) που φυλακίστηκαν για ανθρωποκτονία και 35 άρρενες (ηλικία 30.1± 8.6) που φυλακίστηκαν για άλλες βίαιες πράξεις (επιθέσεις, ληστείες). Δημιουργήσαμε δύο παρόμοιας ηλικίας ομάδες μαρτύρων, μία από 25 υγιείς άρρενες από το γενικό πληθυσμό, και μια από 29 άρρενες από το προσωπικό φυλακών, προκειμένου να ελέγξουμε για τις πιθανές επιρροές του περιβάλλοντος φυλακών στις μεταβλητές που μετρήθηκαν. Όταν καμία διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ελέγχου δεν βρέθηκε, συγχωνεύσαμε τα στοιχεία των δύο ομάδων (54 άτομα, ηλικία 35.1±6.6) για τις συγκρίσεις με την ομάδα των κρατουμένων. Η στατιστική ανάλυση περιέλαβε την ΑNOVA με χρήση συμμεταβλητής όπου χρειάσθηκε, για τη σύγκριση των στοιχείων μεταξύ των ομάδων, και την γραμμική παλίνδρομη ανάλυση για την αναζήτηση των συσχετισμών μεταξύ των μεταβλητών. Η πολλαπλή παλίνδρομη ανάλυση χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση της επίδρασης της ομάδας και του καπνίσματος στη δραστικότητα της MAΟ των αιμοπεταλίων. Αξιολογήθηκαν επίσης τα αποτελέσματα της φαρμακευτικής αγωγής, των αποπειρών αυτοκτονίας στη φυλακή και την προηγούμενη χρήση ηρωίνης στις μεταβλητές.