Πρώϊμοι δείκτες ενδοθηλιοπάθειας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που λαμβάνουν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης

Abstract

Introduction-Objective: Endothelial dysfunction is considered the first step for the development of atherosclerosis and cardiovascular disease. The detection of endothelial dysfunction in a preclinical stage gives the possibility of early treatment. Among other biochemical markers adhesion molecules are used at this direction. It is known that during menopause the risk for the development of cardiovascular disease is increased compared to reproduction age. The principal aim of this study was the evaluation of tibolone effect, a substance which is used as hormonal therapy in menopause for the management of vasomotor symptoms and osteoporosis on the levels of two adhesion molecules ICAM-1 and VCAM-1. It is noted that data are extremely limited. Secondary aim of this study was the evaluation of the tibolone effect on lipids. Patients and methods: In 15 healthy menopausal women (age: 50.40±0.73 years) 2.5 mg of tibolone were administered daily for 6 months. As control group 10 healthy menopausal women (age: 49.50 ± 0.67 years) were studied. The serum levels of ICAM-1, VCAM-1, total cholesterol, HDL, LDL and triglycerides were determined at the beginning, the end of the 3rd month and the end of the 6th month of tibolone administration. For statistical analysis of the results the statistical package SPSS 15.0 was used. The statistical analysis was done using t-test and General Linear Model. Results: Τhe two groups have no difference concerning age and body mass index (BMI). In tibolone group the values of ICAM-1 were 690.99±34.93, 692.98±43.42 and 631.99±51.02 at the beginning, the end of the 3rd month and the end of the 6th month of tibolone administration, while in the control group the values were 665,37±42,78, 701,54±53,18 and 657,65±62,49 respectively. There was no significant difference between the two groups concerning age and BMI. In tibolone group serum VCAM-1 values were 915,06±88,28, 920,63±84,56 and 891,46±100,35 at the beginning of the study, the end of the 3rd month, and the end of the 6th month of tibolone administration, while the levels of VCAM-1 in the control group were 890,45±108,12, 989,44±103,57 and 907,24±122,90 respectively. Finally, no significant difference was revealed on the levels of total cholesterol, HDL, LDL and triglycerides. Conclusion: Tibolone therapy has no adverse effect on the expression of adhesion molecules ICAM-1 and VCAM-1 in healthy menopausal women. Consequently, tibolone therapy in menopause could be considered as a safe choice concerning cardiovascular system.

Εισαγωγή-Σκοπός: Η ενδοθηλιακή δυσλειτουργία θεωρείται το πρωταρχικό βήμα για την ανάπτυξη αθηροσκλήρυνσης και καρδιαγγειακής νόσου. Η ανίχνευση της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας σε προκλινικό σταδιο δίνει τη δυνατότητα της έγκαιρης αντιμετώπισης. Μεταξύ των άλλων, βιοχημικοί δείκτες, όπως τα μόρια προσκόλλησης, χρησιμοποιούνται προς την κατεύθυνση αυτή. Στην εμμηνόπαυση, ως γνωστόν, ο κίνδυνος για εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου είναι πολλαπλάσιος σε σχέση με εκείνον κατά την αναπαραγωγική ηλικία. Πρωτεύων στόχος αυτής της μελέτης ήταν η αξιολόγηση της δράσης της τιμπολόνης, ουσίας που χρησιμοποιείται ως ορμονική θεραπεία κατά την εμμηνόπαυση για αντιμετώπιση των αγγειοκινητικών συμπτωμάτων και της οστεοπόρωσης, στα επίπεδα δύο μορίων προσκόλλησης, του ICAM-1 και VCAM-1, δεδομένου ότι τα σχετικά βιβλιογραφικά δεδομένα είναι ιδιαίτερα περιορισμένα. Δευτερεύοντα σκοπό αποτελούσε η αξιολόγηση της επίδρασης της τιμπολόνης στο λιπιδαιμικό προφίλ. Ασθενείς και μέθοδοι: Σε 15 υγιείς εμμηνοπαυσιακές γυναίκες (ηλικία: 50,40±0,73 έτη) χορηγήθηκε τιμπολόνη σε δόση 2,5 mg ημερησίως για έξι μήνες. Ως ομάδα μαρτύρων χρησιμοποιήθηκαν δέκα υγιείς εμμηνοπαυσιακές γυναίκες (ηλικία: 49,50±0,67 έτη). Τα επίπεδα ορού του ICAM-1, VCAM-1, ολικής χοληστερόλης, HDL, LDL, και τριγλυκεριδίων προσδιορίσθηκαν κατά την έναρξη, στο τέλος του 3ου μήνα και στο τέλος του 6ου μήνα χορήγησης τιμπολόνης. Για την στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS 15.0. H στατιστική ανάλυση έγινε με το t-test και το γενικό γραμμικό μοντέλο επαναλαμβανομένων μετρήσεων. Αποτελέσματα: Οι δύο ομάδες δεν διέφεραν ως προς την ηλικία και τον δείκτη μάζας σώματος (ΒΜI). Στην ομάδα της τιμπολόνης οι τιμές των ICAM-1 ήταν 690,99±34,93, 692,98±43,42 και 631,99±51,02 στους χρόνους 0, 3, και 6 μήνες αντίστοιχα, ενώ στην ομάδα των μαρτύρων οι αντίστοιχες τιμές ήταν 665,37±42,78, 701,54±53,18 και 657,65±62,49. Δεν διαπιστώθηκε καμμία στατιστικά σημαντική διαφορά. Οι τιμές των VCAM-1 στην ομάδα της τιμπολόνης ήταν 915,06±88,28, 920,63±84,56 και 891,46±100,35 στους παραπάνω τρεις χρόνους, ενώ στην ομάδα των μαρτύρων 890,45±108,12, 989,44±103,57 και 907,24±122,90 αντίστοιχα. Και εδώ δεν διαπιστώθηκε καμμία σημαντική διαφορά. Τέλος δεν διαπιστώθηκαν σημαντικές διαφορές στα επίπεδα ολικής χοληστερόλης, HDL, LDL και τριγλυκεριδίων. Συμπέρασμα: Η τιμπολόνη δεν προκαλεί μεταβολή στην έκφραση των μορίων προσκόλλησης ICAM-1 και VCAM-1 σε υγιείς εμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Έτσι μπορεί να θεωρηθεί, μια και δεν προκαλεί ανεπιθύμητες ενέργειες στην λειτουργία του ενδοθηλίου, ασφαλής ως προς το καρδιαγγειακό σύστημα.