Η θέση της χειρουργικής λαπαροσκόπησης στην αντιμετώπιση της προκαλούμενης από την ενδομητρίωση στείρωσης

Abstract

Introduction: Advancement in techniques and instrumentation for operative laparoscopy has allowed the performance of many gynecologic procedures that they have previously required laparotomy. This study compared the surgical management and pregnancy rates in women with advanced endometriosis in endometriomas management surgery versus laparotomy. Methods: The patients polulation consisted of 268 infertile women suffering from extensive endometriosis with endometriomas. The endometriotic lessions were staged in both groups (laparotomy, laparoscopy) according to the rAFS scoring system in 1985. From the included patients 140 underwent microsurgery laparotomy while the remaining 128 underwent advanced operative laparoscopy. All women were followed up for the time of operation until they become pregnant, or at least 24 months if they did not. The patients’ characteristics (age, length of infertility, primary or secondary infertility), the characteristics of endometriosis (Number of endometriomas, tube’s adhesion, ovary adhesions), the estimated blood loss, the operative and recovering time were compared in both groups. Results: The total R-AFS score was slightly-bad not significant statistical higher in the laparotomy than in the laparoscopy group. We did not find also significant difference between the two groups concerning the R-AFS score for the ovarian and peritoneal endometriosis and the coexisting ovarian and tubes adhesions. The operative parameters for laparoscopy versus laparotomy, showed significant statistically difference in the blood loss, staying at the hospital and recovering time. Finally there were not any difference in the estimated cumulative pregnancy rate and monthly fecundity rate during the first and second year in both groups. Discussion: Our results indicate that advanced operative laparoscopy is as effective as laparotomy in treatment of extensive endometriosis with large endometriotic cystes. Our results demonstrate that the laparoscopic treatment of endometriosis is associated with high pregnancy rate, even in cases of advanced disease. Operative laparoscopy is regarded as the procedure of choice due to lower morbidity, faster recovery and lower cost. Laparoscopic treatment of advanced endometriosis with endometriomas provided significant advantages to the patient. With the farther development of surgical tools and techniques and even more with the surgeon’s skill and experience, operative laparoscopy will become the main procedure of treatment of advanced endometriosis in the recent future.

Η συνεχής ανάπτυξη και τελειοποίηση των διαφόρων οργάνων και εργαλείων που χρησιμοποιούνται στη λαπαροσκόπηση ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση για την καθιέρωση αυτής ως χειρουργικής τεχνικής ελάχιστης παρέμβασης. Υλικό και μέθοδοι: 268 υπογόνιμες γυναίκες με ενδομητρίωση σταδίου III και IV έλαβαν μέρος στην παρούσα μελέτη. 140 ασθενείς υποβλήθηκαν σε μικροχειρουργική επέμβαση, ενώ 128 σε χειρουργική λαπαροσκόπηση. Ο αθροιστικός δείκτης κυήσεως 24 μήνες μετά την επέμβαση , τα χαρακτηριστικά των ασθενών (ηλικία, διάρκεια και τύπος υπογονιμότητας), ο αριθμός των ενδομητριωσικών κύστεων, των περισαλπιγγών και περιοωοθηκικών συμφύσεων, η απώλεια αίματος κατά την επέμβαση και ο χρόνος νοσηλείας και πλήρους ανάνηψης των ασθενών, μελετήθηκαν και συγκρίθηκαν σε ομάδες. Αποτελέσματα: Η απώλεια αίματος κατά την επέμβαση, ο χρόνος νοσηλείας και πλήρους ανάνηψης των ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργικής λαπαροσκόπηση ήταν στατιστικά σημαντικά μικρότερος απ’ ότι στην ομάδα των ασθενών που υποβλήθηκε σε λαπαροτομία. Ο αθροιστικός δείκτης κυήσεως και οι υπόλοιποι παράμετροι δεν διέφεραν σημαντικά ανάμεσα στις δύο ομάδες. Συμπεράσματα: Η χειρουργική λαπαροσκόπηση είναι το ίδιο αποτελεσματική με τη λαπαροτομία στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας από την εκτεταμένη ενδομητρίωση. Υπερέχει όμως αυτής όσον αφορά τη διεγχειρητική απώλεια αίματος καθώς και το χρόνο νοσηλείας και ανάνηψης της ασθενούς.