Μεταγραφική έκφραση της ανάστροφης μεταγραφάσης της τελομεράσης και της 2,3-διοξυγονάσης της ινδολεαμίνης στον καρκίνο του πνεύμονα

Abstract

OBJECTIVE: The aim of this study was to investigate the transcriptional expression of hTERT and IDO in lung cancer cell lines as well as in patients with lung cancer (both in malignant and autologous adjacent non affected lung tissue samples). Correlations of their relative expression with clinicopathological parameters of the disease and survival were performed. MATERIAL AND METHODS: Nine human lung cancer cell lines and 28 patients (23 males and five females, mean age 63.4 ± 9.7 years) with primary lung cancer were enrolled in the study. hTERT expression was determined by semi-quantitative PCR and IDO expression by qRT-PCR, using a sample of lung hamartoma as reference. RESULTS: hTERT expression was detected in 8 out of the 9 cell lines (68.96 ± 31.33), in 21/24 patients’ tumor samples (71.00 ± 68.50) and in 3/27 autologous non malignant lung tissues (1.00 (1.00-48.10)) that were examined. The relative expression of hTERT was significantly associated with pΤ (p=0.017), pTNM stage (p=0.037) and tumor volume (p=0.001). In contrast, no significant difference was found with disease free survival, or overall survival. IDO expression was detected in 3 out of the 9 cell lines (4.68 ± 11.08), in 21/24 patients’ tumor samples (8.46 ± 15.18) and in 21/25 autologous non malignant lung tissues (3.28 ± 2.51) that were examined. The relative expression of IDO in lung cancer cell lines (4.7±11.1) was significantly lower than that of all patients’ tumor samples (p=0.014) as well as than that of the autologous non affected lung tissues (p=0.021). Only in ADC the relative expression of IDO was higher in tumor samples than in non malignant lung tissues (p=0.046). No statistically significant differences were noted between ADC and SCC regarding either the tumor samples or the autologous non affected samples. No significant correlations between IDO expression and other clinicopathological parameters were found. However, there was a negative relationship between IDO expression and survival (p=0.033). Although co-expression of the two genes was observed in the majority of tumor samples (75%), their expression was not correlated. CONCLUSION: Direct evidence is provided demonstrating that both hTERT and IDO mRNA can be constitutively expressed in lung cancer and co-expressed in the majority of them. The findings suggest that their expression may serve as a valuable prognostic factor for patients with lung cancer and as potential target for cancer immunotherapy.

ΣΚΟΠΟΣ της μελέτης ήταν η ανίχνευση της μεταγραφικής έκφρασης της hTERT και της IDO σε καρκινικές σειρές και σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα τόσο σε καρκινικό ιστό όσο και σε παρακείμενο μη προσβεβλημένο ιστό, καθώς και η συσχέτιση της σχετικής έκφρασής τους με κλινικοεργαστηριακές παραμέτρους και με την επιβίωση των ασθενών. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Το υλικό της μελέτης αποτέλεσαν 9 καρκινικές κυτταρικές σειρές ΜΜΚΠ και 28 ασθενείς με πρωτοπαθή καρκίνο πνεύμονα, 23 άντρες και 5 γυναίκες, μέσης ηλικίας 63.4 ± 9.7 έτη. Η μεταγραφική έκφραση της hTERT ανιχνεύτηκε με ημιποσοτική PCR και της IDO με qRT-PCR, ενώ προσδιορίστηκε η σχετική έκφρασή τους ως προς έναν κοινό ιστό αναφοράς που ήταν το αμάρτωμα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μεταγραφική έκφραση της hTERT ανιχνεύτηκε σε 8 από τις 9 καρκινικές σειρές (68.96 ± 31.33), σε 21/24 δείγματα καρκινικού ιστού (71.00 ± 68.50) και στα 3/27 δείγματα παρακείμενου μη προσβεβλημένου ιστού (1.00 (1.00-48.10)). Βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά της έκφρασης της hTERT σε σχέση με το pΤ (p=0.017), το pstage (p=0.037) και τον όγκο του νεοπλάσματος (p=0.001) ενώ δεν βρέθηκε συσχέτιση με την ελεύθερη νόσου επιβίωση ή τη συνολική επιβίωση των ασθενών. Η μεταγραφική έκφραση της IDO ανιχνεύτηκε στις 3 από τις 9 καρκινικές σειρές (4.68 ± 11.08) σε 21/24 δείγματα καρκινικού ιστού (8.46 ± 15.18) και σε 21/25 δείγματα παρακείμενου μη προσβεβλημένου ιστού (3.28 ± 2.51). Η σχετική έκφραση της IDO στις καρκινικές σειρές βρέθηκε μικρότερη από αυτή στον παρακείμενο μη προσβεβλημένο ιστό (p=0.021) και στον καρκινικό ιστό (p=0.014). Στο αδενοκαρκίνωμα η σχετική έκφραση της IDO ήταν μεγαλύτερη στον καρκινικό ιστό έναντι του παρακείμενου μη προσβεβλημένου ιστού (p=0.046). Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά της έκφρασης της IDO σε σχέση με τις κλινικοεργαστηριακές παραμέτρους ή την ελεύθερη νόσου επιβίωση, παρατηρήθηκε όμως αρνητική συσχέτιση της έκφρασής της στον καρκινικό ιστό, με τη συνολική επιβίωση των ασθενών (p=0.033). Συνέκφραση του mRNA των δύο γονιδίων, παρατηρήθηκε στα 18 από τα 24 δείγματα καρκινικού ιστού (75%), χωρίς όμως να αναδειχθεί συσχέτιση μεταξύ τους. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Αναγνωρίστηκε η μεταγραφική έκφραση των γονιδίων της hTERT και της IDO στον καρκίνο του πνεύμονα καθώς και η συνέκφρασή τους στην πλειοψηφία των ασθενών. Επίσης, ιδιαίτερο κλινικό ενδιαφέρον, έχει η ανάδειξη της προγνωστικής τους αξίας ενώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν και έναν ελκυστικό, παράλληλο, θεραπευτικό στόχο στο πλαίσιο ανοσοθεραπείας του καρκίνου.