Η ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ (NERIUM OLEANDER) ΚΑΙ Ο ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΥ

Abstract

THE SEASONAL CHANGES OF PHOTOSYNTHESIS, CHLOROPLAST PIGMENTS AND PIGMENT -PROTEIN COMPLEXES AS WELL AS THE ULTRASTRUCTURAL CHANGES OF CHLOROPLASTS IN NERIUM OLEANDER WERE STUDIED IN THIS WORK. ACCORDING TO OUR RESULTS THE LEVELS OF CHLOROPHYLLS AND ESPECIALLY OF CHLB AS WELL AS THOSE OF LHCP(9/B)- UNEXPECTEDLY INCREASE AND REMAIN HIGH DURING THE SUMMER AND EARLY AUTUMN AND DECLINE DURING THE WINTER MONTHS. ON THE OTHER HAND, THE PATTERN OF THE SEASONAL CHANGES OF XANTHOPHYLLS CLEARLY CONTRASTS THAT OF THE LHCP(9/B)-II' THESE DATA ARE IN ACCORDANCEWITH OUR OBSERVATIONS ON THE ULTRASTRUCTURE OF CHLOROPLAST THYLAKOIDS IN NERIUM OLEANDER, WHICH REVEAL AN INCREASE A GRANA STACKING IN THE SUMMER AND A SUBSEQUENT DECREASE OF IT DURING THE WINTER. OUR RESULTS SUGGEST THAT IN THE CASE OFNERIUM OLEANDER, LHCP(9/B)-II NOT ONLY ABSORBS THE INCIDENT RADIATION BUT MAY ALSO FUNCTION AS A DISSIPATIVE AGENT OF EXCESS LIGHT ENERGY, DURING THE WARM SEASON. THESE DATA ARE ALSO IN ACCORDANCE WITH OTHER OBTAINED FROM PLANTS WITH XEROMORPHIC CHARACTERISTICS WHICH WERE STUDIED IN OUR LABORATORY.

ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΠΟΧΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗΣ, ΤΩΝ ΧΡΩΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΩΝ ΧΡΩΜΟΠΡΩΤΕΙΝΙΚΩΝ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΥΦΗΣ ΤΩΝ ΧΛΩΡΟΠΛΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΤΗΣΙΟΥ ΒΛΑΣΤΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ. ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΘΜΗΣ ΤΩΝ ΧΛΩΡΟΦΥΛΛΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗΣ CHLB ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΠΡΩΤΕΙΝΗΣ ΤΟΥ CHLP9/B-II, ΕΝΩ Η ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ ΔΙΕΤΗΡΕΙΤΟ ΣΕ ΥΨΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ . ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ (ΘΕΡΟΣ), ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑΤΩΝ ΞΑΝΘΟΦΥΛΛΩΝ ΗΣΑΝ ΧΑΜΗΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΩΝ ΧΛΩΡΟΦΥΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ CHLP(9/B)-II. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΨΥΧΡΗ ΕΠΟΧΗ, ΣΗΜΕΙΩΘΗΚΕ ΥΦΕΣΗ ΤΗΣ CHLB ΚΑΙ ΤΟΥ LAKP/B-II, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΞΑΝΘΟΦΥΛΛΩΝ. Η ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΘΥΛΑΚΟΕΙΔΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΘΕΡΜΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΙΧΕ ΩΣ ΚΥΡΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΤΩΝ GRANA ΕΝΩ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΨΥΧΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ STACKING. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΘΥΛΑΚΟΕΙΔΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΘΕΡΜΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΥΨΗΛΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ. ΣΤΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΑΥΤΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΑΣ ΤΟ LHCP(9/B)-II, ΟΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΑΣ, ΣΕ ΦΥΤΑ ΜΕ ΞΗΡΟΜΟΡΦΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.