Συμμετοχικά περιβάλλοντα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης

Abstract

“e-Governance” refers to the use of Information and Communication Technologies (ICTs) in all administrating activities, such as for legitimate aspects, in decision making and in public transactions. On the other hand, “e-Government” refers to the use of digital means for public transactions. The primary targets for the Public Administration are the development of more effective methods for public approach, the improvement of administrating operations and the social satisfaction. The development of e-Government is based on strategic plans, designed by central Governments. These plans aim in the global transformation of the Public Administration and in the modernization of public services. The research work of this dissertation focuses on e-Government and its social acceptance. Some major e-Government information systems were investigated in order for a common e-Government architecture to be designed: the FirstGov and UK Online government portals were analyzed and compared. Moreover, the eGOV and SmartGov e-Government architectures were investigated and compared. Both of these last two information systems were developed under Information Society Technologies (IST) framework program. Additionally, some major e-Government strategic plans were analyzed, such as the U.S., the U.K., the Canadian, the E.U.’s, the German, the Hong Kong’s and the Singapore’s were analyzed. The problem that has been found refers to the difficulties for e-Government initiatives to succeed in social acceptance. Comparing investments on ICT to the results of e-Government initiatives, according to data coming from the World Bank and other international organizations, show that despite the huge funding on e-Government, only a few public services have transformed to digital. Moreover, the diffusion of the digital public services is low. Moreover, existing digital public services do not satisfy citizens, who prefer traditional than digital transactions, according to results extracted under surveys in U.S. Furthermore, surveys which were carried out in Greece (in the Administration of Secondary Education of Trikala, in public and Municipal Agencies in Trikala) show same public attitudes. These results lead to thoughts about developing methods and tools, which can involve citizens and civil servants in the design of e-Government and of digital services. This involvement is called the “bottom-up” design of e-Government. The involvement of citizens can be established with metropolitan digital environments, called “Digital Cities”. The Digital City can involve large number of citizens in the design of e-Government, fact that can diffuse the digital services in local communities. A novel implementation model for Digital Cities is proposed under this dissertation. This model, which consists of a set of considerations, has been applied on the design of e-Trikala Digital City. The involvement of civil servants in e-Government design can be established with collaboration environments. A novel application is presented in this dissertation, which can offer all possible public services, via a one-stop e-Government portal. This application can support e-Government initiatives and public satisfaction. Moreover, a development methodology for relevant applications is proposed, which can be applied under circumstances where public organizations wish to enter e-Government era.

Ο όρος «Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση» (e-Governance) αναφέρεται στη χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) σε ολόκληρο το φάσμα της διακυβέρνησης μιας κοινωνίας δηλαδή, στο πολίτευμα, στη λήψη αποφάσεων αλλά και στις δημόσιες συναλλαγές. Ειδικότερα, ο όρος «Ηλεκτρονική Κυβέρνηση» (e-Government) αναφέρεται στη χρήση ηλεκτρονικών διαύλων για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Στόχος για τη Δημόσια Διοίκηση είναι η προσέγγιση του πολίτη με πιο αποτελεσματικές μεθόδους, που συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία του δημοσίου τομέα, αλλά και στην ικανοποίηση των πολιτών. Η ανάπτυξη συστημάτων Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης βασίζεται σε στρατηγικά σχέδια δράσεων, που χαράσσονται από τις κεντρικές κυβερνήσεις. Τα στρατηγικά σχέδια στοχεύουν στον καθολικό μετασχηματισμό της Δημόσιας Διοίκησης και στον εκσυγχρονισμό των δημοσίων υπηρεσιών. Η εργασία της παρούσας διατριβής, εστιάζει στη διερεύνηση του περιβάλλοντος της Ηλεκτρονικής Κυβέρνησης και στη διάχυση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών στους πολίτες. Στην παρούσα διατριβή μελετήθηκαν και αναλύθηκαν ορισμένες πρακτικές Ηλεκτρονικής Κυβέρνησης όπως οι κυβερνητικές πύλες FirstGov (Η.Π.Α.) και UK Online (Μεγάλη Βρετανία), καθώς και τα πληροφοριακά συστήματα eGOV και SmartGov, που χρηματοδοτήθηκαν από το ερευνητικό πρόγραμμα Information Society Technologies (IST). Η ανάλυση των πρακτικών στόχευε στη διαμόρφωση μιας «κοινής» (common) αρχιτεκτονικής Ηλεκτρονικής Κυβέρνησης. Επιπλέον, στα πλαίσια της διατριβής, διερευνήθηκαν τα στρατηγικά σχέδια δράσεων των Κυβερνήσεων ορισμένων πρωτοπόρων χωρών στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, όπως οι Η.Π.Α., η Μεγάλη Βρετανία, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση -ως κοινότητα κρατών- και η Ελλάδα, καθώς και οι κυβερνητικές πύλες σε Γαλλία, Hong Kong και Σιγκαπούρη. Τα προβλήματα που εντοπίζονται αφορούν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πρωτοβουλίες Ηλεκτρονικές Διακυβέρνησης να επιτύχουν στην κοινωνική τους αποδοχή. Η σύγκριση μεταξύ επενδύσεων για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και αποτελεσμάτων των πρωτοβουλιών, σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλους διεθνείς οργανισμούς, δείχνει ότι παρά τα μεγάλα κονδύλια που διατίθενται για ΤΠΕ από το δημόσιο τομέα, ελάχιστες δημόσιες υπηρεσίες προσφέρονται πλήρως ηλεκτρονικά, ενώ έχει διαπιστωθεί ότι είναι περιορισμένο το πλήθος των υπηρεσιών που θα μετασχηματιστούν σε ηλεκτρονικές. Επιπρόσθετα, η διάχυση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών σε πολίτες και δημόσια στελέχη είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνες που διεξήχθησαν στις Η.Π.Α., οι υπάρχουσες ηλεκτρονικές υπηρεσίες δεν ικανοποιούν τους πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν πεισθεί να αντικαταστήσουν τις παραδοσιακές δημόσιες συναλλαγές τους με νέες, ψηφιακές μεθόδους. Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.