Συγκριτική μελέτη των αγγειακών δυσπλασιών του εγκεφάλου με τη συμβατική αγγειογραφία και τη μαγνητική αγγειογραφία

Abstract

Fifty (50) cases of patients suffering from encephalic vascular malformations were studied through magnetic resonance imaging (M.R.I.), magnetic resonance angiography (M.R.A.) and digital subtraction angiography (D.S.A.), in order to evaluate the diagnostic value of each method. The aforementioned malformations were classified into two great categories; those that display arteriovenous communication and those that do not. Arteriovenous malformations (AVM) with or without plexiform nidus and arteriovenous fistulae (AVF) belong to the first category. Venous anomalies (VA), cavernous malformations (CM) and capillary malformations (CaM) belong to the second category. The last few years, through the use of magnetic resonance, the mixed malformations of venous anomaly type and of cavernous malformation or arteriovenous malformation, in coexistence with a malformation of non-arteriovenous communication, became widely known. After presenting the data that refer to the terminology, the classification, the reasons of pathogenesis, the pathologic-anatomic image and the symptomatology, the imaging findings are analyzed according to the angiographic method used in all cases. It is noted that malformation of arteriovenous communication type was imaged at 20 out of the 50 patients, while 50% of our patients went to hospital with endocranial bleeding and 20% with epileptic seizures. In cases of big AVM, the magnetic resonance angiography provided us with significant information about vascularization, the nidus, the size of the malformation, while not in cases of small AVM. The D.S.A. fully rendered the vascularization of AVM, as well as their hemodynamic character, better than the M.R.A. However, the M.R.A., in combination with the M.R.I., has the advantage of showing the pathologic encephalic parenchyma, as well as the vascular malformations of non-arteriovenous type, which are not identified during the D.S.A. of the brain. For a better approach and understanding of the vascular malformations of the brain, we need to examine them using all the methods; consequently the study is considered complete with the use of M.R.I., the M.R.A. and the D.S.A. with one exception of the developmental venous anomalies (D.V.A.), that, as we believe, is complete with the M.R.I. and the M.R.A. without the use of D.S.A.

Μελετήθηκαν με τη μαγνητική τομογραφία (ΜΤ), τη μαγνητική αγγειογραφία (ΜΑ) και την ψηφιακή αφαιρετική αγγειογραφία (ΤΑΑ), 50 περιπτώσεις ασθενών με εγκεφαλικές αγγειακές δυσπλασίες, με σκοπό την αξιολόγηση της διαγνωστικής αξίας της κάθε μεθόδου. Οι παραπάνω δυσπλασίες κατατάχθηκαν σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Σ' αυτές που εμφανίζουν αρτηριοφλεβική επικοινωνία και στις μη. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι αρτηριοφλεβικές δυσπλασίες (ΑΦΔ) με ή χωρίς πλεξοειδή πυρήνα και τα αρτηριοφλεβικά συρίγγια (ΑΣ). Στην δεύτερη κατηγορία κατατάσσονται οι φλεβικές ανωμαλίες (ΦΑ), οι σηραγγώδεις δυσπλασίες (ΣΔ) και οι τριχοειδείς δυσπλασίες (ΤρΔ) ή τηλεαγγειεκτασίες. Με τη χρήση του μαγνητικού συντονισμού τα τελευταία χρόνια αναγνωρίσθηκαν ευρύτατα οι μικτές δυσπλασίες τύπου φλεβικής ανωμαλίας και σηραγγώδους δυσπλασίας, ή αρτηριοφλεβική δυσπλασίας σε συνύπαρξη με δυσπλασία μη αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας. Μετά την παράθεση των δεδομένων που αφορούν την ορολογία, την κατάταξη, την αιτιοπαθογένεια, την παθολογοανατομική εικόνα και την συμπτωματολογία, αναλύονται τα απεικονιστικά ευρήματα, ανάλογα με την χρησιμοποιηθείσα αγγειογραφική μέθοδο σε όλες τις περιπτώσεις. Σημειώνεται ότι στην ομάδα των 50 ασθενών μας στους 20 απεικονίσθηκε αγγειακή δυσπλασία τύπου αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας, ενώ το 50% των ασθενών μας προσήλθε στο νοσοκομείο με ενδοκράνια αιμορραγία και 20% με επιληπτικές κρίσεις. Η μαγνητική αγγειογραφία έδωσε σημαντικές πληροφορίες για την αγγείωση, την φωλέα, το μέγεθος της βλάβης, όχι όμως στις περιπτώσεις των μικρών ΑΦΔ. Η ψηφιακή αφαιρετική αγγειογραφία απέδωσε πλήρως την αγγείωση των ΑΦΔ καθώς και τον αιμοδυναμικό χαρακτήρα αυτών καλύτερα από τη μαγνητική αγγειογραφία.Η μαγνητική αγγειογραφία όμως σε συνδυασμό με τη μαγνητική τομογραφία έχει το πλεονέκτημα της ανάδειξης του παθολογικού εγκεφαλικού παρεγχύματος, καθώς επίσης και των αγγειακών δυσπλασιών μη αρτηριοφλεβικού τύπου (ΣΔ και Τρ.Δ), οι οποίες δεν αναγνωρίζονται κατά την ψηφιακή αφαιρετική αγγειογραφία εγκεφάλου. Γι’ αυτό θεωρούμε ότι για την καλύτερη προσέγγιση και κατανόηση των αγγειακών δυσπλασιών του εγκεφάλου επιβάλλεται η μελέτη τους με όλες τις μεθόδους, τη μαγνητική τομογραφία, τη μαγνητική αγγειογραφία καθώς και την ψηφιακή αφαιρετική αγγειογραφία εκτός των αγγειακών δυσπλασιών τύπου ΦΑΑ (Φλεβικών Ανωμαλιών Ανάπτυξης) για τις οποίες πιστεύουμε ότι με τη μαγνητική τομογραφία και τη μαγνητική αγγειογραφία η μελέτη είναι πλήρης.