Ιβυκος μυθολόγος. Ερις και έρως

Abstract

The author of the dissertation examines the Ibycean fragments which refer to the war of Troy and to erotic myths. The axis eros-eris (love-strife) proves to be useful not only thematically, because of the often direct or indirect combination of the motifs, but also poetologically, since the lyric "flirts" with and "fights" against the tradition, in order to articulate his own poetic voice. Throughout chapter A' anew approach is suggested as far as the ode which is addressed to polycrates (5151) is concerned, while a hypothesis is being stated about the unity of the poem and perhaps of the lyricode in general. In chapter B' the examination of other fragments which refer to the war of Troy and eros reveal the depth and the scope of the Ibycean reception of the myth. In the last part, the three known as "erotic" fragments are analyzed (286-288 DAV); while myth and the reality contemporary to the poet intermingle, the lyric creates the myth of eros. In chapter C' the heroic character is examined : name, genealogy and epithets constitute the identity of the heroes revealing their main characteristics in the lyric ode.

Στην παρούσα εργασία εξετάζονται τα Ιβύκεια αποσπάσματα που αναφέρονται στην τρωϊκή έριδα και τον έρωτα. Ο άξονας έρως-έρις αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμος τόσο θεματικά, αφού συχνά τα δύο μοτίβα συνδυάζονται άμεσα ή έμμεσα, όσο και ποιητολογικά, εφόσον ο λυρικός "ερωτροπεί" και "ερίζει" με την παράδοση, προκειμένου να συνθέσει τη δική του ποιητική πρόταση. Στο Α' κεφ. προτείνεται μια νέα ερμηνευτική προσέγγιση της ωδής που απευθύνεται στον Πολυκράτη(5151), ενώ διατυπώνεται μια εικασία σχετικά με την ενότητα του προκειμένου ποιήματος και ενδεχομένως της ωδής ως είδους. Στο β' κεφ. η προσέγγιση παραλλαγών σχετικών με την τρωϊκή έριδα και τον έρωτα, που απαντούν σε άλλα αποσπάσματα του Ρηγίνου Λυρικού αποσαφηνίζουν το βάθος και το εύρος της Ιβύκειας ανάγνωσης. Στο τελευταίο τμήμα του γίνεται λόγος για τα τρία γνωστά ως "ερωτικά" αποσπάσματα του Ρηγίνου(286-288 DAV), όπου μύθος και σύγχρονη του δημιουργού πραγματικότητα διαπλέκονται, προκειμένου να συγκροτηθεί μυθοπλασία ερωτική. Στο Γ' κεφ. ανασυγκροτείται, δειγματοληπτικά ως προς την επιλογή των εξεταζόμενων προσώπων, το ηρωϊκό "ήθος" : όνομα, γενεαλογία και επίθετα ως προσσδιορισμοί συνθέτουν την ταυτότητα των ηρώων αποκαλύπτοντας καίριες ιδιότητές τους στο πλαίσιο της λυρικής ωδής.