Αναζήτηση ατόμων με προδιάθεση για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 με προσδιορισμό ειδικών αντισωμάτων

Abstract

The prediction of type 1 diabetes mellitus is a very interesting field of research because there are several intervention trials in process for the prevention of the disease. Markers used for the prediction of type 1 diabetes are the HLA genotype, the autoantibodies against antigens of ß-cells (ICA, GAD65Ab, IAA, IA-2Ab) and the lack of first phase insulin response in intravenous glucose tolerance test. The first degree relatives of type 1 diabetic patients are at increased risk of type 1 diabetes compared to general population. Autoimmune thyroid disease is a common finding in these relatives. Aim. The identification of susceptible individuals to type 1 diabetes among the first degree relatives of patients with the disease using combination of autoantibodies (GAD65Ab, IA-2Ab and IAA) and their follow up. This study is concerning relatives of type 1 diabetic patients, who are inhabitants of Northern and Central Greece, where the prevalence of the disease is low. The study of the effect of the early feeding with cow milk to the development of these autoantibodies. The evaluation of relationships between GAD65Ab, IA-2Ab, IAA and the antithyroid autoantibodies against thyroid peroxidase (TPOAb) and thyroglobulin (TgAb) in the relatives of diabetic patients. Subjects-Methods. 464 first degree relatives of patients with type 1 diabetes, aged 4-46 years, residents of Northern and Central Greece, were screened. GAD65Ab and IA-2Ab were determined simultaneously by RIA immunoprecipitation using in vitro transcripted and translated human recombinant autoantigen. IAA were measured by competitive RIA and TPOAb and TgAb by competitive RIA. The relatives with at least one antibody positive were re-tested for GAD65Ab, IA-2Ab and IAA after 6 months and had a glucose tolerance test per os. Results. Forty two relatives (9,05%) were positive at least to one of the antibodies measured (GAD65Ab, IA-2, IAA). Five of them (12%) developed diabetes or glucose intolerance during the follow-up period, which lasted 28+11 months. All of them were adults. None of the antibody negative relatives developed clinical symptoms of diabetes during follow-up. Twenty two of the relatives (4,74%) were positive to two or three antibodies. The most common combination was GAD65Ab and IAA. The combination of IA-2 and IAA was not found to any relative. Positive to only one antibody were 20 relatives (4,31%). Only GAD65Ab positive had 2,80%, only IA-2Ab 1,07% and only IAA 0,43%. Relatives who breastfed exclusively more than 3 months had increased incidence of GAD65Ab positive. Antithyroid autoantibodies TPOAb and TgAb were detected in 21% of the first degree relatives of patients with type 1 diabetes. Relatives GAD65 positive had increased incidence of TgAb compared to relatives GAD65 negative. Conclusions. Among the residents of Northern and Central Greece there is a significant incidence of first degree relatives with type 1 diabetes, which are positive to autoantibodies against antigens of ß-cells. The detection of GAD65Ab, IA-2Ab and IAA is recommended for the prediction of type 1 diabetes mellitus. Additionally, there is a positive correlation between TgAb and GAD65Ab.

Η ανίχνευση των επιρρεπών ατόμων στην ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί ήδη διενεργούνται ερευνητικές μελέτες με σκοπό την πρόληψη της νόσου. Ως δείκτες πρόβλεψης χρησιμοποιούνται ο HLA γονότυπος, τα αυτοαντισώματα έναντι αντιγόνων των β-κυττάρων (αντινησιδιακά-ICA, αντιινσουλινικά-ΙΑΑ, έναντι της αποκαρβοξυλάσης του γλουταμινικού οξέος-ΘΑ065Αο, έναντι της φωσφατάσης της τυροσίνης-ΙΑ-2Αο) και η μείωση της πρώτης φάσης έκκρισης της ινσουλίνης κατά τη διάρκεια της ενδοφλέβιας φόρτισης με γλυκόζη. Μία ομάδα ατόμων που παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου σε σχέση με το γενικό πληθυσμό είναι οι συγγενείς πρώτου βαθμού ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Συχνά επίσης οι συγγενείς αυτοί εμφανίζουν αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς. Σκοπός. Η ανίχνευση επιρρεπών ατόμων στην ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, μεταξύ των συγγενών πρώτου βαθμού διαβητικών ασθενών τύπου 1, με τη χρήση συνδυασμού αυτοαντισωμάτων (GAD65Ab, IA-2Ab και IAA) και η παρακολούθηση της κλινικής τους πορείας. Η μελέτη αφορά κατοίκους της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδας, όπου ο επιπολασμός της νόσου είναι σχετικά χαμηλός. Η μελέτη της επίδρασης της πρόωρης σίτισης με γάλα αγελάδας στην ανάπτυξη αυτών των αυτοαντισωμάτων. Η αναζήτηση συσχετίσεων μεταξύ των GAD65Ab, IA-2Ab, IAA και των αντιθυρεοειδικών αυτοαντισωμάτων έναντι της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPOAb) και της θυρεοσφαιρίνης (TgAb) στους συγγενείς των διαβητικών τύπου 1. Εξετασθέντα άτομα-Μέθοδοι. Εξετάσθηκαν 464 συγγενείς πρώτου βαθμού ασθενών με διαβήτη τύπου 1, ηλικίας 4-46 ετών, κάτοικοι Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδας. Ο προσδιορισμός των GAD65Ab και IA-2Ab γινόταν ταυτόχρονα με RIA μέθοδο ανοσοκαθίζησης με in vitro μεταγραφή και μετάφραση ανασυνδυασμένου ανθρώπειου αυτοαντιγόνου, ο προσδιορισμός των ΙΑΑ με ανταγωνιστική RIA και ο προσδιορισμός των TPOAb και TgAb με ανταγωνιστική RIA. Τα άτομα με τουλάχιστον ένα αντινησιδιακό αυτοαντίσωμα θετικό εξετάζονταν για τα GAD65Ab, IA-2Ab και ΙΑΑ για δεύτερη φορά μετά από 6 μήνες και υποβάλλονταν σε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης από το στόμα. Αποτελέσματα. Συνολικά 42 άτομα (ποσοστό 9,05%) των εξετασθέντων συγγενών είχε αναπτύξει τουλάχιστον ένα αυτοαντίσωμα από τα GAD65Ab, IA-2Ab και ΙΑΑ. Από αυτούς οι 5 (περίπου το 12%) ανέπτυξαν είτε κλινικό διαβήτη είτε παθολογική ανοχή στη γλυκόζη κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, η οποία διήρκεσε 28+11 μήνες. Όλοι ήταν ενήλικες. Κανένα από τα άτομα με αρνητικά αυτοαντισώματα δεν παρουσίασε κλινικά έκδηλο διαβήτη στο ίδιο διάστημα. Οι 22 από τους εξετασθέντες (ποσοστό 4,74%) είχαν δύο ή τρία θετικά αυτοαντισώματα. Ο συνηθέστερος συνδυασμός ήταν θετικά GAD65AD και ΙΑΑ. Ο συνδυασμός θετικών IA-2AD και ΙΑΑ απουσία GAD65AD δεν βρέθηκε σε κανένα συγγενή. Μόνο ένα θετικό από τα προσδιορισθέντα αυτοαντισώματα είχαν 20 συγγενείς διαβητικών (ποσοστό 4,31%). Συγκεκριμένα, το 2,80% είχε μόνο τα GAD65AD θετικά, 1,07% μόνο τα IA-2AÓ και 0,43% μόνο τα ΙΑΑ. Τα άτομα που θήλασαν αποκλειστικά περισσότερο από 3 μήνες εμφάνισαν σε μεγαλύτερη αναλογία GAD65AD. Αντιθυρεοειδικά αυτοαντισώματα TPOAb και TgAbανιχνεύθηκαν στο 21% των συγγενών πρώτου βαθμού ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Οι συγγενείς με θετικά GAD65AÓ είχαν θετικά TgAb σε μεγαλύτερη συχνότητα από αυτούς με αρνητικά GAD65Ab. Συυπεοάσυατα. Στον πληθυσμό της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδας σημαντικό ποσοστό συγγενών πρώτου βαθμού ασθενών με διαβήτη τύπου 1 παρουσιάζει αυτοαντισώματα έναντι αντιγόνων των β-κυττάρων. Ο προσδιορισμός των GAD65Ab, IA-2Ab και ΙΑΑ προσφέρεται ως μέθοδος ανίχνευσης των ατόμων με προδιάθεση για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Τέλος, υπάρχει θετική αλληλοσυσχέτιση των TgAb και GAD65Ab.