Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΕΡΕΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ ΤΩΝ ΜΑΚΡΩΝ ΟΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΜΑΤΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΕΝΔΟΜΥΕΛΙΚΕΣ ΗΛΩΣΕΙΣ:ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ...

Abstract

ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΝΔΟΜΥΕΛΙΚΗ ΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣΕΝΔΟΣΤΙΚΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΗΡΙΑΙΟ ΟΣΤΟΥΝ ΝΕΑΡΟΥ ΕΕΦΗΒΟΥ ΚΟΥΝΕΛΙΟΥ, ΣΤΗ ΜΕΣΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΔΙΕΝΕΡΓΗΘΗΚΕ ΕΓΚΑΡΣΙΑ ΟΣΤΕΟΤΟΜΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΛΟΥΘΗΘΗΚΕ ΕΝΔΟΜΥΕΛΙΚΗ ΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΒΕΛΟΝΩΝ KIRSCHNER, ΑΦΟΥ ΠΡΟΗΓΕΙΤΟ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΩΝ ΔΙΑΜΕΤΡΩΝ ΤΩΝ ΗΛΩΝ. ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ 28 ΠΕΙΡΑΜ ΑΤΟΖΩΑ, ΠΟΥ ΧΩΡΙΣΘΗΚΑΝ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΖΩΩΝ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ. ΤΑ ΖΩΑ ΑΦΕΘΗΚΑΝΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΦΟΡΤΙΣΟΥΝ ΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΜΕΝΟ ΣΚΕΛΟΣ ΕΝΩ Η ΠΩΡΩΣΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΝ ΚΛΙΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΑ. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΒΔΟ ΜΑΔΕΣ ΛΑΠΑΡΟΤΟΜΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΑΟΡΤΙΚΗ ΕΓΧΥΣΗ ΡΑΔΙΟΣΕΣΗΜΑΣΜΕΝΩΝ ΜΙΚΡΟΣΦΑΙΡΩΝ.ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΝ ΜΕ ΥΨΗΛΗ ΔΟΣΗ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΝ ΑΜΦΟΤΕΡΑ ΤΑ ΜΗΡΙΑΙΑ ΟΣΤΑ (ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΦΟ) ΚΑΘΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟΥ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓ ΩΝ ΜΙΚΡΟΣΦΑΙΡΩΝ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΖΩΝΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟ ΑΝΩ, ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΤΡΙΤΗΜΟΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΥΣΗΣ, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΤΑΝ Η ΕΚΠΕΜΠΟΜΕΝΗΓ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΟΠΥ ΑΝΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΖΩΝΕΣΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΜΕΝΟΥ ΜΗΡΙΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΠΑΦ ΟΥ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΥΠΟΨΗ ΤΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΑΙΜΑΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΩΡΩΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΟΡΘΩΤΙΚΟΥΣΤΑΔΙΟΥ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑΜΕ ΕΥΟΔΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΠΩΡΩΣΗΣ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΗΤΑΝΗ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ.

SINCE INTRAMEDULLARY NAILING IS CLOSELY RELATED TO DESTRUCTION OF INTRAOSSEOUS CIRCULATION TO A VARIOUS EXTENT THE RESULTS OF GRADED REAMING ON VASCULATIZATION AND BONE HEALING WERE STUDIED ON MIDIAPHYSEAL FEMORAL OSTEOTOMIES ON YOUNG ADULT RABBIT FEMORA. WE PERFORMED TYPICAL MEDUALLARY NAILING BY MEANS OF KIRSCHNER WIRES OF SELECTED DIAMETER CORRESPONDING TO THE EXTENT OF REAMING. TWENTY EIGHT YOUNG ADULT RABBITS WERE USED DIVIDED INTO FOUR GROUPS OF SEVEN MEMBERS EACH INCLUDING THE CONTROL ONE. THE EXPERI MENTAL ANIMALS WERE ALLOWED TO BEAR WEIGHT SOON AFTER THE OPERATION. BONE HEALING WAS FOLLOWED UP BOTH BYCLINICAL AND RADIOLOGICAL MEANS. AT THE END OF THE FOURTH POSTOPERATIVE WEEKA LAPAROTOMY WAS PERFORMED AND THE ANIMALS WERE GIVEN RADIOLABELED MICROS PHERES WITHIN DESCENDING AORTA AND SACRIFICED BY ANAESTHETIC OVERDOSE AND BOTHFEMORAE, OSTEOTOMIZED AND INTACT ONE WERE DISSECTED AND DIVIDED IN ZONES OF INTEREST CORRESPONDING TO THE UPPER, THE MIDDLE AND THE LOWER DIAPHYSEAL SEGMENT. BY MEASUREMENT OF T HE AMOUNT OF THE Y-RADIATION EMITTED FROM THE SPECIMENS AND KEEPING IN MIND THE POSITIVE RELATION OF THE VASCULARIZATION AND BONE HEALING BY THE END OF REPARATIVE PHASE OF BONE HEALING AND COMPARING THESE BETWEEN THE RESPECTIVE PARTS ON BOTH FEMORAE, WE NO TICED THAT THE BONE HEALING WAS MOST PROFOUND IN GROUPS WITH ADVANCED MEDULLARY REAMING. NO SIGNIFICANTDIFFERENCE WAS NOTICED BETWEEN SEGMENTS IN EACH FEMUR EITHER OSTEOTOMIZED ORINTACT. OUR NOTICES WERE CONFIRMED BY STUDYING FIXED SPECIMENS UNDER THE MI CROSCOPE.