Η αμφοτερόπλευρος επινεφριδιεκτομή ως επικουρικόν μέσον αναχαιτήσεως του προκεχωρημένου καρκίνου του μαστού: Κλινική και στατιστική μελέτη

Abstract

The present retrospective clinical and statistical study was carried out in the Und Department of Surgery of «Saint Savas» Hospital of the Hellenic Anticancer Institute. Purpose of this study was to clarify the role of bilateral adrenalectomy in the treatment of metastatic breast cancer. The clinical material consisted of 41 consecutive bilateral adrenalectomies in 39 female and 2 male patients with metastatic breast cancer treated at «Saint Savas» Hospital from July 1971 to December 1976. Particular attention was given to the predictive value of the therapeutic castration and to the Hydroxyproline/Creatinine ratio for predicting response to adrenalectomy. Most of the patients had bone metastases. The operative approach to the adrenals was through flank incisions. There were no postoperative deaths. The maintenance dose of cortisone was 50 mg daily. Students t-test and χ² method was used to analyze the results. The following conclusions can be reached on the basis of our results. 1. Age at adrenalectomy, which ranged from 28 to 75 years did not influence the response rate (p>0.10). 2. Neither the mode of treatment of the primary tumor not the axillary lymph nodes involvement affected the response to adrenalectomy (p>0.05 and p>0.10 respectively). 3. The disease free interval between treatment of the primary tumor and development of metastases did not influence the response rate (p>0.10). Bony metastasis tended to respond to adrenalectomy more often than visceral but the difference was not significant (P>0.10). 4. Response to prior therapeutic castration was directly correlated to the response to adrenalectomy. Patients who benefited from therapeutic castration generally had a good response to adrenalectomy. This relationship was significant at a Ρ level of less than 1 % (P<0.01). Therefore in selection of patients for adrenalectomy response to therapeutic castration appears to be the valuable predictive criterion at the present time. 5. Our objective response rate to bilateral adrenalectomy was 53,7%. This high response rate can be explained with the complete removal of the adrenal tissue during the operation. 6. Survival of the patients following bilateral adrenalectomy depends on the type of response (objective or subjective) favoring the objective one (P<0.05). 7. The ratio of hydroxyproline to creatinine before and after operation proved useful tool in early detection of response to adrenalectomy.

Ή άνα χείρας κλινική και στατιστική ερευνητική μελέτη έξεπονήθη εϊς τήν Β' Χειρουργικήν Κλινικήν του Νοσοκομείου «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» έπί τω σκοπώ όπως διερευνηθή κατά το δυνατόν ή συμβολή και ό ρόλος της άμφοτεροπλεύρου έπινεφριδιεκτομής εις τήν άντιμετώπισιν του προκεχωρημένου καρκίνου του μαστού. Προς τοΰτο έμελετήθη ή έπίδρασις της διακοπής της έπινεφριδικής λειτουργίας έπί 41 ασθενών. Έκ της αναλύσεως των αποτελεσμάτων της μελέτης ταύτης προέκυψαν τα κάτωθι συμπεράσματα: 1. Ή ηλικία των ασθενών ουδόλως επηρέασε τήν άνταπόκρισιν της νόσου είς τήν άμφοτερόπλευρον έπινεφριδιεκτομήν (p>0.10) 2. Ή χειρουργική ή μή θεραπεία της πρωτοπαθούς εστίας καθώς επίσης και ή έπέκτασις της νόσου είς τους συνεξαιρεθέντας με τον μαστόν λεμφαδένας ουδόλως επέδρασαν είς τήν άνταπόκρισιν είς τήν άμφοτερόπλευρον έπινεφριδιεκτομήν (0,10)>P>0,05 και P>0,10 αντιστοίχως). 3. Ό παρελθών χρόνος άπα της θεραπείας της πρωτοπαθούς εστίας μέχρι της εμφανίσεως των μεταστάσεων ούδεμίαν έπίδρασιν ήσκησε δι' εύνοϊκήν ή μή άνταπόκρισιν της νόσου είς τήν άμφοτερόπλευρον έπινεφριδιεκτομήν (P>0,10). 4. Ή άνταπόκρισις ή μή εις τήν διακοπήν της ωοθηκικής ή όρχικής λειτουργίας απεδείχθη σημαντικόν κλινικόν κριτήριον επιλογής ασθενών δι' άμφοτερόπλευρον έπινεφριδιεκτομήν. Τοΰτο διότι διεπιστώθη στατιστικώς λίαν σημαντική διαφορά μεταξύ της ανταποκρίσεως ή μή εις τήν διακοπήν της φοθηκικής ή αρχικής λειτουργίας και της ανταποκρίσεως είς τήν άμφοτερόπλευρον έπινεφριδιεκτομήν (P<0,01). 5. Τήν άνταπόκρισιν είς τήν άμφοτερόπλευρον έπινεφριδιεκτομήν ουδόλως έπηρέασεν ή έντόπισις τών μεταστάσεων (P>0,10). 6. Ή έπιβίωσις τών ασθενών μετά τήν άμφοτερόπλευρον έπινεφριδιεκτομήν απεδείχθη ότι επηρεάζεται σημαντικώς έκ τοΰ είδους της ανταποκρίσεως (P<0,05). 7. Ή συγκριτική μελέτη των τιμών της ύδροξυπρολίνης των ουρών προ και μετά την έπινεφριδιεκτομήν απεδείχθη καθοριστική τοΰ είδους της ανταποκρίσεως είς χρονικόν διάστημα μόνον ενός μηνός μετά τήν έπέμβασιν P<0.05 δια τήν άντικειμενικήν άνταπόκρισιν και P>0,10 δια τήν άρνητικήν άνταπόκρισιν) και 8. Τό ύψηλόν ποσοστόν της αντικειμενικής ανταποκρίσεως (53,7%) δέον δπως συσχετισθή με τήν ριζικότητα της εξαιρέσεως των επινεφριδίων.