Ξηρός κόλπος: Αποτέλεσμα αυτοάνοσης βλάβης ή γήρανσης;

Abstract

The aim of the present study is to describe the effects of Sjogren's syndrome (SS) on the fertility, parity and sexual activity as well as to investigate the etiopathology of dispareunia in these patients. Fifty-one female patients with primary Sjogren's syndrome and 57 healthy controls were interviewed concerning their past gynaecological, obstetric and sexual history and underwent a complete gynaecological examination. Punch biopsy of the vagina was performed in patients and one healthy individual. In addition, the vaginal tissue was evaluated following hysterectomy in two patients with SS and five healthy individuals. No differences were observed in fertility, parity or reproductivity success rate between patients and controls. Atrophy of the external genitalia and production of cervical mucus in both patients and controls correlated with age and menopause, but not with other clinical or serologic SS manifestations, Dyspareunia was observed in 40% of the patients during the premenopause period compared to 3% observed in controls. Half of the patients had obvious aetiology of dyspareunia (trauma or inflammation) while in the other half dyspareunia was attributed to the disease. In addition, the histologic picture of the patients vaginal tissue revealed perivascular infiltration. Finally, primary SS patients appeared to have a normal sex life. However, unlike that observed in controls, the intercourse frequency did not diminish with age nor with the presence of dyspareunia. In conclusion the fertility, parity and sexual activity of primary Sjogren's syndrome patients does not appear to differ from that of the healthy population. Dyspareunia is a frequent symptom in these patients and local perivasculitis may contribute to the presence of this manifestation.

Αντικείμενο της μελέτης: Ο σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να περιγράψει τις επιπτώσεις του συνδρόμου Sjogren στη γονιμότητα, τεκνοποίηση και σεξουαλική δραστηριότητα καθώς επίσης να ερευνήσει την αιτιοπαθογένεια της δυσπαρεύνειας σε γυναίκες ασθενείς. Μέθοδοι: Πενήντα-μία γυναίκες ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren και πενήντα επτά υγιείς εθελόντριες υποβλήθηκαν σε ερωτήσεις που αφορούσαν το γυναικολογικό, μαιευτικό και σεξουαλικό ιστορικό τους και υποβλήθηκαν σε πλήρη γυναικολογική εξέταση. Έγινε βιοψία κόλπου σε 6 ασθενείς και μία υγιή εθελόντρια και επίσης εκτιμήθηκε ιστολογικά ο κολπικός ιστός των έξι υγιών εθελοντριών και τριών ασθενών που υποβλήθηκαν σε ολική υστερεκτομία. Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ ασθενών και υγιών ατόμων όσον αφορά τη γονιμότητα, την τεκνοποίηση και την επιτυχία τεκνοποίησης. Η ατροφία των εξωτερικών οργάνων και η παραγωγή της τραχηλικής βλέννας συσχετίζονται και στις δύο ομάδες με την ηλικία και με την εμμηνόπαυση αλλά όχι με άλλες κλινικές ή ορολογικές παραμέτρους του συνδρόμου Sjogren. Σε 40% των ασθενών με π. Σ. Σ. σε αναπαραγωγική ηλικία παρατηρήθηκε δυσπαρεύνεια ενώ μόνο σε 3% των υγιών ατόμων. Στο 1/2 των ασθενών με δυσπαρεύνεια αναδείχτηκε μια εμφανή αιτία για το σύμπτωμα (τραύμα ή φλεγμονή) ενώ στις υπόλοιπες θεωρήθηκε ότι η δυσπαρεύνεια είχε σχέση με τη νόσο. Επιπρόσθετα η ιστοπαθολογική εικόνα των κολπικών ιστών των ασθενών αποκάλυψε περιαγγειακή φλεγμονώδη διήθηση. Τέλος, αν και οι ασθενείς με π. Σ. Σ. φαίνεται ότι έχουν φυσιολογική σεξουαλική ζωή, η συχνότητα σεξουαλικής δραστηριότητας δε μειώνεται με την πάροδο της ηλικίας και την παρουσία δυσπαρεύνειας, πράγμα που παρατηρήθηκε στην ομάδα ελέγχου.