Συγκριτική μελέτη της περιεκτικότητας των κυττάρων σε DNA με την κυτταρομετρία ροής και την ανάλυση εικόνας στους όγκους της ουροδόχου κύστεως

Abstract

The purpose of this study was to compare the results of DNA ploidy determinations from 81 transitional cell carcinomas of the urinary bladder (TCCB), which were performed by flow cytometry (FCM) and image cytometry (ICM). DNA indices were measured by FCM of cell suspensions from bladder washings and tumour tissue samples and by ICM of imprints from tumour tissue samples. For 68 cases there was good correlation between bladder washings and tissue samples, but aneuploidy populations were missed with bladder washings in 13 (16%) cases. There was also a good correlation between flow and image cytometry in 75 (92,59%) cases concerning the presence only of aneuploidy. In 45 cases (55,5%) an agreement was found concerning both the presence and the degree of aneuploidy. In 26 other cases (32%) both methods detected an aneuploid population, but there was disagreement as to the value of DNA index. In an additional 6 cases (7 4%) aneuploidy populations were missed by flow cytometry. In summary there is a good overall correlation between DNA content measurements by FCM and ICM, but ICM has the advantage of the visual discrimination that permits the preferential selection and analysis of tumour cells. This is particularly important in identifying small numbers of abnormal cells. On the other hand while flow cytometers do not require technical expertise to operate, image analysis takes longer time and require that the operator be familiar with cell morphology. Furthermore FCM systems are considerably more expensive than ICM systems. The final conclusion is that both FCM and ICM have advantages and disadvantages but may work in a complimentary fashion to identify more accurately the ploidy status of a given tumour.

Στην εργασία αυτή έγινε συγκριτική μελέτη του προσδιορισμού της περιεκτικότητας των κυττάρων σε DNA με την κυτταρομετρία ροής και την ανάλυση εικόνας. Σκοπός της εργασίας ήταν να εκτιμηθούν τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των δύο μεθόδων και να διαπιστωθεί αν η μια μέθοδος μπορεί να αντικαταστήσει την άλλη. Η μελέτη έγινε σε 81 αρρώστους με καρκίνο της ουροδόχου κύστεως σε δείγματα προερχόμενα από έκπλυση της κύστεως και σε τεμάχια ιστών προερχόμενα από διουρηθρική αφαίρεση των όγκων ή από χειρουργικά παρασκευάσματα. Τα συμπεράσματα της μελέτης αυτής είναι τα εξής: 1) και οι δύο μέθοδοι έχουν και πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. 2) Το κύριο πλεονέκτημα της κυτταρομετρίας ροής είναι η ταχύτητα και η ευκολία με την οποία γίνεται η εξέταση. 3) Με την κυτταρομετρία ροής εξετάζονται μεγάλοι αριθμοί κυττάρων, πλεονέκτημα που εξασφαλίζει την ακρίβεια της στατιστικής αναλύσεως των δεδομένων. 4) Το κύριο πλεονέκτημα της αναλύσεως εικόνας είναι ότι παρέχει τη δυνατότητα μορφολογικής εξετάσεως των κυττάρων ή πυρήνων. 5) Η κυτταρομετρία ροής έχει το μειονέκτημα ότι είναι μία μέθοδος μόνο ποσοτική σε αντίθεση με την ανάλυση εικόνας, η οποία είναι μέθοδος ποσοτική και ποιοτική. 6) Η δυνατότητα μορφολογικής εξετάσεως των κυττάρων που παρέχει η ανάλυση εικόνας επιτρέπει την αναγνώριση των μικρών ανευπλοειδικών πληθυσμών, οι οποίοι πολύ συχνά στην κυτταρομετρία ροής διαφεύγουν. 7) Το κύριο μειονέκτημα της αναλύσεως εικόνας είναι ο μικρός αριθμός των εξεταζομένων κυττάρων με αποτέλεσμα να είναι λιγότερο ακριβής ο υπολογισμός της φάσεων S και η στατιστική ανάλυση των δεδομένων. Σαν τελικό συμπέρασμα μπορεί να λεχθεί ότι μεταξύ της κυτταρομετρίας ροής και της αναλύσεως εικόνας υπάρχει στενή συσχέτιση, ενώ ο συνδυασμός τους δίνει μία πιο ακριβή μέτρηση της περιεκτικότητας των κυττάρων σε DNA. Φαίνεται επομένως ότι η μία μέθοδος συμπληρώνει την άλλη, χωρίς να μπορεί να την αντικαταστήσει.