Παθολογοανατομικά ευρήματα μαστού σε νεκροτομικό υλικό

Abstract

Breast cancer is one of the main causes of death for women 35-55 years old. Benign breast lesions are also frequent and some of them are thought to be precancerous. Many scientists focus their efforts on breast pathology, dealing with prevention, early diagnosis and treatment of breast lesions. The purpose of this study was to determine the incidence of the most common pathological findings of the breast in a Greek population. Our material consisted of fragments of breasts obtained after consecutive autopsies of 225 women, performed at the Department of Forensic Medicine and Toxicology of the Medical School of the University of Athens. The findings of the present study suggest the following: a) Pathological entities are quite common in the breast (24.9%). Lesions found were: primary malignant tumors (1.8%), simple cystic disease (7.1%), involution (9.3%), adenosis (5.3%), apocrine metaplasia (4.0%), epithelial hyperplasia (2.7%), mammary duct ectasia (1.8%), blunt duct adenosis (0.9%), fibroadenomas (0.9%) and microcalcification (0.9%). b) The mean age of the women with pathological findings was 58.37 years, while the mean age of the whole group was 63.99 years. c) The incidence was higher for adenosis in young ages and for involution in young ages and at menopause, while the incidence of simple cystic disease was higher at menopause and at the age group 61-70 years. The incidence of apocrine metaplasia was the same for all ages. d) We found three ductal infiltrating carcinomas and one carcinosarcoma. Two of these tumors were located at the right and two at the left breast. Secondaries were found at two cases. e) In many cases coexisted two or more pathological lesions.

Η μελέτη αυτή αφορούσε 225 περιπτώσεις γυναικών που υπέστησαν νεκροτομικό έλεγχο κατά τη χρονική περίοδο 1991-1992, στο νεκροτομείο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στόχος της μελέτης ήταν ο προσδιορισμός της συχνότητας των κακοηθών νεοπλασμάτων του μαστού, καθώς και των διαφόρων καλοηθών νοσολογικών οντοτήτων του, ιδιαίτερα όσων ενοχοποιούνται στην παθογένεια των κακοηθών αλλοιώσεων. Η γνώση της επιδημιολογίας των νόσων του μαστού αποτελεί θεμέλιο λίθο σε οποιαδήποτε διαγνωστική ή θεραπευτική προσέγγιση τους. Τα κύρια συμπεράσματα που συνάγονται είναι τα εξής: α) Η ύπαρξη παθολογικών ευρημάτων στο μαστό είναι αρκετά συχνή, αφού το 24,9% των περιστατικών εμφάνιζαν κάποια παθολογική εξεργασία. Πρωτοπαθές κακόηθες νεόπλασμα βρέθηκε σε 4 περιστατικά (ποσοστό 1,8%), ενώ οι κυστικές αλλοιώσεις (7,1%), η ίνωση του διαμέσου στρώματος (9,3%), η αδένωση (5,3%) και η αποκρινής μετάπλαση (4,0%) ήταν οι συχνότερες καλοήθεις αλλοιώσεις. Σε μικρότερο ποσοστό βρέθηκαν επιθηλιακή υπερπλασία (2,7%), εκτασία των πόρων (1,8%), αδένωση τελικών πόρων (0,9%), ινοαδένωμα (0,9%) και μικροαποτιτανώσεις (0,9%). β) Ο μέσος όρος ηλικίας των περιστατικών που εμφάνιζαν κάποιο παθολογοανατομικό εύρημα ήταν 58,37 έτη, έναντι 65,85 έτη που ήταν στα υπόλοιπα περιστατικά (μέσος όρος ηλικίας όλου του δείγματος ήταν 63,99 έτη), γ) Η αδένωση εμφανίζει τη μέγιστη συχνότητα της στις νεαρές ηλικίες και στη συνέχεια υπάρχει συνεχής μείωση, η ίνωση του διαμέσου στρώματος παρόμοια διακύμανση με εμφάνιση μιας δεύτερης αιχμής στις περιεμμηνοπαυσιακές ηλικίες, οι κυστικές αλλοιώσεις εμφανίζουν τη μέγιστη συχνότητα κοντά στην εμμηνόπαυση και στη συνέχεια δεύτερη αιχμή στη δεκαετία 61-70 ετών, ενώ η αποκρινής μετάπλαση εμφανίζει σε όλες τις ηλικίες περίπου την ίδια συχνότητα, δ) Στα 4 περιστατικά που ανευρέθηκε πρωτοπαθές κακόηθες νεόπλασμα, στα 3 είχαμε πορογενές διηθητικό αδενοκαρκίνωμα και στο 1 καρκινοσάρκωμα. Στα 2 περιστατικά ο όγκος εντοπιζόταν στον αριστερό και στα άλλα 2 περιστατικά στο δεξιό μαστό, ενώ μεταστατικές εστίες είχαμε σε 2 περιστατικά. Μέσος όρος ηλικίας στα περιστατικά αυτά ήταν τα 74,5 έτη. ε) Σε μεγάλο αριθμό περιστατικών παρατηρήθηκε συνύπαρξη περισσοτέρων από μιας παθολογοανατομικών αλλοιώσεων. Συχνότερη συνύπαρξη εμφάνισαν οι κυστικές αλλοιώσεις με αποκρινή μετάπλαση (4 περιστατικά), ίνωση διαμέσου στρώματος (4 περιστατικά) και αδένωση (2 περιστατικά), ενώ η αποκρινής μετάπλαση με αδένωση (3 περιστατικά), επιθηλιακή υπερπλασία (2 περιστατικά) και εκτασία πόρων (2 περιστατικά). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αρκετοί παράγοντες επηρεάζουν αλλά και περιορίζουν την πλήρη και αντικειμενική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Η επιλογή του πληθυσμού που μελετάται και η μεθοδολογία η οποία ακολουθείται διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην έκφραση των αποτελεσμάτων. Με βάση πάντως το υλικό και τη μέθοδο που ακολουθήθηκε σε αυτή τη μελέτη, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι τα άτομα αυτά, με εξαίρεση τον παράγοντα της ηλικίας, αποτελούν ένα ικανοποιητικό δείγμα για τη μελέτη της παθολογίας του μαστού.