Φαρμακοκινητική στο οφθαλμό των νεώτερων β-λακταμών υπό την επήρεια της ακεταζολαμίδης

Abstract

The effect of the addition of acetazolamide upon the penetration of cefotaxime, ceftraixone and aztreonam into the non inflammed human aqueous humor was comparatively studied. One hundred and forty two patients (mean age 73.2 years) submitted to cataract extraction were divided into subgroups a and b, subgroup b receiving the antibiotic plus three six-hourly doses of 250 mg acetazolamide orally and subgroup a receiving the antibiotic alone. It is concluded that acetazolamide administration: (i) does not affect cefotaxime penetration into the non inflammed aqueous humor, since the increase reflects merely the increased serous concentrations obtained, (ii) has some influence upon ceftriaxone penetration mostly keeping its levels to a clinically useful range and (iii) does affect aztreonam penetration increasing concentration into the aqueous humor to levels high enough to have an enhanced effect for most of enterobacteriae.

Μελετήθηκε συγκριτικά η φαρμακοκινητική τριών εκ των νεώτερων β-λακταμών, των κεφαλοσπορινών κεφοταξίμης και κεφτριαξόνης και της μονομπακτάμης αζτρεονάμης με και χωρίς ταυτόχρονη χορήγηση ακεταζολαμίδης στο μη φλεγμαίνων υδατοειδές υγρό του ανθρώπινου οφθαλμού. Μελετήθηκαν εκατόν σαράντα δύο ασθενείς που επρόκειτο να χειρουργηθούν για καταρράκτη. Χωρίσθηκαν σε τρεις ομάδες ανάλογα με το αντιβιοτικό που τους χορηγήθηκα και κάθε ομάδα σε δύο υποομάδες εκ των οποίων η πρώτη έλαβε πλην του αντιβιοτικού και 750 mg ακεταζολαμίδης, ενώ η δεύτερη έλαβε μόνο το αντιβιοτικό. Από την μελέτη των αποτελεσμάτων συμπεραίνεται ότι η ακεταζολαμίδη δεν επηρεάζει τις συγκεντρώσεις της κεφοταξίμης στο μη φλεγμαίνων υδατοειδές, εμφανίζει κάποια επίδραση στην διαπερατότητα της κεφτριαξόνης, ενώ υπερδιπλασιάζει τις συγκεντρώσεις της αζτρεονάμης στο υδατοειδές ώστε να αποκτούν κάποια κλινική σημασία για τις λοιμώξεις που οφείλονται στα εντεροβακτηριακά.