Ο επιπολασμός των αναπνευστικών ιών στο άσθμα: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση

Abstract

Background: Respiratory viruses, frequently detected in asthma, are associated with worse clinical outcomes, yet their reported prevalence varies substantially. This meta-analysis systematically quantified the prevalence of respiratory viruses in stable and acute asthma, among children and adults. Methods: This prospectively registered meta-analysis (PROSPERO-CRD42023375108) included studies employing molecular techniques to assess respiratory virus prevalence in asthma. Three online databases were searched in August 2024. We evaluated risk of bias using the Hoy tool and assessed the certainty of evidence via GRADE methodology. Random-effects meta-analyses were conducted using the inverse variance method and Freeman-Tukey double arcsine transformation. Findings: A total of 111 eligible studies were included. Moderate certainty evidence indicates a pooled prevalence of any respiratory virus of 33·9% [95% confidence intervals: 24·8%-43·7%] in children and 22·8% [13·3%-34%] in adults with stable asthma. In acute asthma, prevalence increased to 58·8% [52·5%-65%] in children and 50·1% [42·1%-59·5%] in adults (moderate certainty). Rhinovirus, predominantly rhinovirus A, was the most frequently identified virus, especially in acute asthma (45% in children versus 21·8% in adults). Moreover, a higher prevalence of influenza B, adenovirus and, possibly, parainfluenza 4 in children, and of influenza A in adults with severe versus non-severe acute asthma suggests a potential association with more severe acute attacks. Substantial heterogeneity and incomplete reporting of key variables limited deeper analyses. Conclusions: Respiratory viruses, particularly rhinovirus, are common in both stable and acute asthma. This indicates the diagnostic value of a positive viral test during acute episodes warrants further evaluation, perhaps with complementary biomarkers.

Εισαγωγή : Οι αναπνευστικοί ιοί, που ανιχνεύονται συχνά στο άσθμα, σχετίζονται με χειρότερη κλινική έκβαση, ωστόσο ο αναφερόμενος επιπολασμός τους ποικίλλει σημαντικά. Αυτή η μετα-ανάλυση ποσοτικοποίησε συστηματικά τον επιπολασμό των αναπνευστικών ιών σε σταθερό και οξύ άσθμα, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Μέθοδοι : Αυτή η προοπτικά καταγεγραμμένη μετα-ανάλυση (PROSPERO-CRD42023375108) περιέλαβε μελέτες που χρησιμοποίησαν μοριακές τεχνικές για την εκτίμηση του επιπολασμού των αναπνευστικών ιών στο άσθμα. Τρεις διαδικτυακές βάσεις δεδομένων ερευνήθηκαν τον Αύγουστο του 2024. Η αξιολόγηση του κινδύνου μεροληψίας πραγματοποιήθηκε με το εργαλείο του Hoy, ενώ η βεβαιότητα των ενδείξεων εκτιμήθηκε με τη μεθοδολογία Grading of Recommendations, Assessment, Development, and Evaluations (GRADE). Διενεργήθηκαν μετα-αναλύσεις τυχαίων επιδράσεων χρησιμοποιώντας τη μέθοδο αντίστροφης διακύμανσης και τον μετασχηματισμό διπλού ημίτονου κατά Freeman-Tukey. Αποτελέσματα : Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν 111 μελέτες. Μέτριας βεβαιότητας στοιχεία υποδεικνύουν συνολικό επιπολασμό οποιουδήποτε αναπνευστικού ιού 33,9% [95% διάστημα εμπιστοσύνης: 24,8%-43,7%] στα παιδιά και 22,8% [13,3%-34%] στους ενήλικες με σταθερό άσθμα. Στην παρόξυνση άσθματος, ο επιπολασμός αυξήθηκε στο 58,8% [52,5%-65%] στα παιδιά και 50,1% [42,1%-59,5%] στους ενήλικες (μέτριας βεβαιότητας). Ο ρινοϊός, κυρίως ο ρινοϊός A, ήταν ο συχνότερα ανιχνευθείς ιός, ιδιαίτερα στην παρόξυνση άσθματος (45% στα παιδιά έναντι 21,8% στους ενήλικες). Επιπλέον, ο υψηλότερος επιπολασμός της γρίπης Β, του αδενοϊού και πιθανώς του παραϊνφλουένσα 4 στα παιδιά, καθώς και της γρίπης Α στους ενήλικες με σοβαρή έναντι μη σοβαρής παρόξυνσης άσθματος, υποδηλώνει πιθανή συσχέτιση με πιο σοβαρές παροξύνσεις. Η σημαντική ετερογένεια και η ελλιπής αναφορά βασικών μεταβλητών περιόρισαν βαθύτερες αναλύσεις. Συμπεράσματα : Οι αναπνευστικοί ιοί, ιδιαίτερα ο ρινοϊός, είναι συχνοί τόσο στο σταθερό άσθμα όσο και στην παρόξυνση άσθματος. Αυτό υποδηλώνει ότι η διαγνωστική αξία ενός θετικού ιολογικού τεστ κατά τη διάρκεια παροξύνσεων χρήζει περαιτέρω αξιολόγησης, ενδεχομένως με τη χρήση συμπληρωματικών βιοδεικτών.