Συμβολή της βιταμίνης C στην επούλωση δερματοχειρουργικών τομών σε συνδυασμό με γέλη σιλικόνης

Abstract

The process of healing a dermatologic surgical wound is highly complex. Any disruption at any stage may lead to delayed closure, prolonged hospitalization, increased expenses, and adverse effects on patients' daily routines. The primary objective of this clinical study was to assess the efficacy of postoperative interventions involving oral vitamin C or topical silicone gel, either independently or in combination, in the context of healing from dermatologic surgery trauma. Furthermore, the study sought to investigate the potential impact of inflammatory markers, such as IL-6 and CRP, as well as lifestyle interventions, specifically physical activity and smoking, on the healing process. Methodology: A prospective study was conducted from August 2017 to December 2021 at the Outpatient Dermatological Clinic in Tzaneio General Hospital in Greece to evaluate the effect of vitamin C, silicone gel, or the combination of both on small and medium-sized dermatological trauma healing. A total of 112 patients were included in the study; 29 patients had a natural postoperative healing, while 83 received oral vitamin C or topical silicone gel, or the combination of both. Manchester Scar Scale Score was used to evaluate the healing. Results: The findings indicate that IL-6 exhibited the anticipated increase following surgery, followed by a subsequent decrease. Conversely, CRP revealed a significant increase exclusively in Groups A and B postoperatively; however, the levels following the operation were lower than those recorded preoperatively, lacking statistical significance. Furthermore, the serum levels of Vitamin C did not appear to influence the healing process, nor did gender have an observable effect. Evidence suggests that physical activity correlated with improved healing outcomes in the group demonstrating higher levels of exercise, while smoking appeared to have a detrimental impact on healing. Lastly, obesity did not demonstrate a statistically significant effect on the healing of dermatosurgical wounds. Conclusions: Based on the research findings, it is concluded that the use of combined therapy involving oral administration of vitamin C and topical application of silicone gel accelerates the postoperative healing process in cases of dermatologic surgery trauma.

Η διαδικασία επούλωσης ενός δερματολογικού χειρουργικού τραύματος είναι εξαιρετικά πολύπλοκη. Οποιαδήποτε διαταραχή σε οποιοδήποτε στάδιο μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερημένη σύγκλειση, παρατεταμένη νοσηλεία, αυξημένα έξοδα και ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην καθημερινότητα των ασθενών. Ο πρωταρχικός στόχος αυτής της κλινικής μελέτης ήταν η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μετεγχειρητικών παρεμβάσεων που περιλαμβάνουν χορήγηση βιταμίνης C από το στόμα ή τοπική γέλη σιλικόνης, είτε ανεξάρτητα είτε σε συνδυασμό, στο πλαίσιο της επούλωσης από δερματολογικό χειρουργικό τραύμα. Επιπλέον, η μελέτη επεδίωξε να διερευνήσει την πιθανή επίδραση φλεγμονωδών δεικτών, όπως η IL-6 και η CRP, καθώς και παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής, ειδικά η φυσική δραστηριότητα και το κάπνισμα, στη διαδικασία επούλωσης. Η μελέτη διεξήχθη από τον Αύγουστο του 2017 έως τον Δεκέμβριο του 2021 στην Εξωτερική Δερματολογική Κλινική στο Γενικό Νοσοκομείο Τζάνειο στην Ελλάδα. Αξιολογήθηκε η επίδραση της βιταμίνης C, της γέλης σιλικόνης ή του συνδυασμού και των δύο στην επούλωση δερματολογικών τραυμάτων μικρού και μεσαίου μεγέθους σε 112 ασθενείς. Από το σύνολο, 29 είχαν φυσική μετεγχειρητική επούλωση, 28 έλαβαν βιταμίνη C από το στόμα, 28 εφάρμοσαν τοπικά γέλη σιλικόνης και 28 χρησιμοποίησαν τον συνδυασμό και των δύο. Για την αξιολόγηση της επούλωσης χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο μετεγχειρητικής ουλής-κλίμακα Manchester. Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με τον συνδυασμό από του στόματος χορήγησης βιταμίνης C και τοπικής γέλης σιλικόνης παρουσίασαν ταχύτερη επούλωση τραυμάτων σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες θεραπείας. Με βάση τα ευρήματα η IL-6 παρουσίασε την αναμενόμενη από την βιβλιογραφία διακύμανση αύξησης μετεγχειρητικά και στη συνέχεια μείωση, ενώ για τη CRP παρατηρήσαμε σημαντική αύξηση μόνο στις ομάδες Α και Β μετά την επέμβαση, με τα μετεγχειρητικά επίπεδα χαμηλότερα από τα προεγχειρητικά αλλά χωρίς στατιστική σημαντικότητα. Η βιταμίνη C στον ορό των ασθενών δεν έδειξε να επηρεάζει την επούλωση όπως και το φύλο. Η φυσική δραστηριότητα έδειξε τάση καλύτερης επούλωσης στην ομάδα που ασκούνταν πιο πολύ, ενώ το κάπνισμα φαίνεται να δρα ανασταλτικά σε αυτήν. Τέλος, σχετικά με την παχυσαρκία, φάνηκε να μην έχει στατιστικά σημαντική επίδραση στην επούλωση των δερματοχειρουργικών τραυμάτων.