Regulating the illegal trade in antiquities: Britain and Greece compared

Abstract

This thesis is about policy change in regulating the illegal trade in antiquities by way of a comparative case study between the United Kingdom and Greece – the UK being a prime example of a country that hosts the market in antiquities, Greece being a prime example of a country for whose antiquities this market trades in. The study of this research was based on the examination of primary and secondary data. Elite interviews were conducted which highlighted new areas. The main research question is whether the theoretical perspective of globalization, modernization or Europeanization (or a combination of particular elements of all three) best explains policy change in regulating the illegal trade in antiquities. My basic findings are that the regulatory change in Greece, came as a response to international developments begun with the 1970 UNESCO Convention on the Means of Prohibiting and Preventing the Illicit Import, Export and Transfer of Ownership of Cultural Property, developments that then continued with the effect of the European Union, Greek elites having used both the Convention and EU law to legitimize policy change in the field. In contrast, developments in the UK (I will argue) had come as the result of crises such as the Sotheby’s scandal and later on the Baghdad looting of antiquities in 2003, which caused irreplaceable damage to the London art market which was based on the notion of trust. It was obvious that the London art market could not continue operating under the self-regulatory system and there was a need for clear rules. Moreover the British Government wanted to appear as a responsible international player. That is why it enacted a new Act of Law and signed the UNESCO Convention of 1970. This research aims to contribute in understanding policy change in regulating the illegal trade in antiquities by examining the reasons that have led to this change and the role of the involved actors. In contributing to the understanding of how the regulation of the antiquity trade has developed, this thesis will assist future research on the effectiveness of regulation as a policy instrument as such.

Πιο συγκεκριμένα η ακαδημαϊκή μου έρευνα εξετάζει τη θεσμική αλλαγή όσον αφορά την αρχαιοκαπηλία εξετάζοντας τα εμπειρικά παραδείγματα της Μεγάλης Βρετανίας και της Ελλάδος. Η Μεγάλη Βρετανία αποτελεί ένα κράτος εισαγωγής – αγοραίο κράτος πολιτιστικών αγαθών σε σχέση με την Ελλάδα που αποτελεί χώρα πηγή αρχαιοτήτων. Η μελέτη της έρευνάς μου εξετάζει τόσο πρωτογενές όσο και δευτερογενές υλικό. Πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με ιθύνοντες. Το βασικό ερευνητικό ερώτημα είναι εάν οι θεωρίες της παγκοσμιοποίησης, μοντερνικότητας ή της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (ή ένας συνδυασμός και των τριών) μπορεί καλύτερα να εξηγήσει την αλλαγή πολιτικής όσον αφορά την προστασία από την αρχαιοκαπηλία. Τα βασικά ευρήματα καταδεικνύουν ότι η θεσμική αλλαγή στην Ελλάδα ήρθε ως αποτέλεσμα της θέσπισης της Διεθνούς Σύμβασης της UNESCO 1970 και της υιοθέτησης της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίθετα οι αλλαγές στη νομοθεσία στη Μεγάλη Βρετανία για την προστασία από την αρχαιοκαπηλία, ήρθαν ως αποτέλεσμα του σκανδάλου στον οίκο δημοπρασιών Sotheby’s και αργότερα της κλοπής αρχαιοτήτων από το μουσείο της Βαγδάτης το 2003 και της παράνομης εισαγωγής τους στην αγορά του Λονδίνου και της κατακραυγής της κοινής γνώμης. Η έρευνά μου έχει ως στόχο να συνεισφέρει στη κατανόηση της αλλαγής της πολιτικής στη θεσμική προστασία από το παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων εξετάζοντας τους λόγους που έχουν οδηγήσει σ’ αυτή την αλλαγή και το ρόλο των δρώντων. Συνεισφέροντας στη κατανόηση της εξέλιξης νομοθέτησης της προστασίας των αρχαιοτήτων, η συγκεκριμένη έρευνα θα βοηθήσει μελλοντικά στην έρευνα της αποτελεσματικότητας της θεσμοθέτησης ως όργανο πολιτικής.