Αξιολόγηση των μεταβολών βιοδεικτών επάρκειας του εντερικού φραγμού σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου που υποβάλλονται σε πρωτογενή αγγειοπλαστική και συσχέτιση με κλινικές παραμέτρους

Abstract

Background: Gut- derived bacterial and endotoxin translocation induces systemic inflammation, which exerts a pivotal pathogenetic role in all phases of atherosclerosis. Objectives: To investigate prospectively the gut barrier function, endotoxin translocation and inflammatory response in ST-elevation myocardial infarction (STEMI) patients undergoing primary percutaneous coronary artery intervention (PPCI).Methods: Twenty-seven patients with STEMI that underwent successful PPCI were subjected to peripheral blood sampling at 3-time points; before PPCI (day0), 24 hours (day1) and 96hours (day4) after PPCI and were compared with 20 chronic coronary syndrome (CCS)patients and 11 healthy controls. Serum ZO-1, I-FABP and endotoxin concentrations were determined by ELISA. Concentrations of cytokines IL-1β, -6, -8, -10 and TNF-α were determined by flow cytometry. Results: Patients with STEMI before PPCI (day0) had increased serum ZO-1 and endotoxin, both at significantly higher levels compared to CCS patients. STEMI induced also significant increases of the cytokines IL-6, -8 and -10. After PPCI, a significant improvement of gutbarrier integrity (ZO-1) and endotoxemia was observed from the first day. At day4 post PPCI,s ystemic endotoxin and cytokines IL-6, -8 and -10 levels were reduced to control levels. Serum ZO-1 levels were positively correlated with systemic endotoxin, IL-1β and IL-10concentrations. In STEMI patients, serum endotoxin concentrations before PPCI (day0) were negatively correlated with the ejection fraction (EF) at hospital discharge. Conclusion: The disruption of the intestinal paracellular barrier plays an important role in the pathogenesis of systemic endotoxemia and inflammatory 108 response in patients with STEMI. These alterations normalize rapidly following successful PPCI

Ερευνητικό υπόβαθρο : Η μετατόπιση βακτηρίων και ενδοτοξινών που προέρχεται από το έντερο προκαλεί συστηματική φλεγμονή, η οποία ασκεί κεντρικό παθογενετικό ρόλο σε όλες τις φάσεις της αθηροσκλήρωσης. Σκοπός : Προοπτική διερεύνηση της λειτουργίας του εντερικού φραγμού, της μετατόπισης της ενδοτοξίνης και της φλεγμονώδους απόκρισης σε ασθενείς μεέμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του διαστήματος ST (STEMI) που υποβάλλονται σε πρωτογενή διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PPCI).Μέθοδοι : Είκοσι επτά ασθενείς με STEMI που υποβλήθηκαν επιτυχώς σε PPCI υποβλήθηκαν σε δειγματοληψία περιφερικού αίματος σε 3 χρονικά σημεία : πριν από την PPCI (ημέρα 0), 24 ώρες (ημέρα 1) και 96 ώρες (ημέρα 4) μετά την PPCI και συγκρίθηκαν με 20 ασθενείς με σταθερή στεφανιαία νόσο (CCS) και 11 υγιείς μάρτυρες. Οι συγκεντρώσεις ZO-1, I-FABP και ενδοτοξίνης στον ορό προσδιορίστηκαν με ELISA. Οι συγκεντρώσεις των κυτοκινών IL-1β, -6, -8, -10 καιTNF-α προσδιορίστηκαν με κυτταρομετρία ροής. Αποτελέσματα : : Οι ασθενείς με STEMI πριν από την PPCI (ημέρα 0) είχαν αυξημένα επίπεδα ZO-1 και ενδοτοξίνης ορού, αμφότερα σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με αυτά των ασθενών με CCS. Το STEMI προκάλεσε επίσης σημαντική αύξηση των επιπέδων των κυτταροκινών IL-6, IL-8 και IL-10. Μετά την PPCI, παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση της ακεραιότητας του εντερικού φραγμού (ZO-1) και της ενδοτοξιναιμίας από τη πρώτη κιόλας ημέρα. Την 4η ημέρα μετά τη PPCI, τα επίπεδα της ενδοτοξίνης στον ορό και των κυτταροκινών IL-6, IL-8 και IL-10 μειώθηκαν σε επίπεδα παρόμοια με αυτά των υγιών μαρτύρων. Τα επίπεδα της ZO-1 στον ορό συσχετίσθηκαν θετικά με αυτά της ενδοτοξίνης όπως επίσης και με τις συγκεντρώσεις της IL-1β και IL-10. Στους ασθενείς με STEMI, οι συγκεντρώσεις ενδοτοξίνης στον ορό πριν από την PPCI 106 (ημέρα 0) συσχετίσθηκαν αρνητικά μετο κλάσμα εξώθησης (EF) κατά την έξοδο από το νοσοκομείο. Συμπέρασμα : Η διαταραχή του εντερικού παρακυττάριου φραγμού παίζει σημαντικό ρόλο στη παθογένεση της συστηματικής ενδοτοξιναιμίας και της φλεγμονώδους απόκρισης σε ασθενείς με STEMI. Αυτές οι αλλοιώσεις ομαλοποιούνται ταχέως μετά από την PPCI.