Συγκεντρώσεις κεραμιδίων πλάσματος σε κυήσεις επιπλεγμένες με σακχαρώδη διαβήτη κύησης

Abstract

Introduction - Purpose: Ceramides, precursors of sphingolipids, are bioactive molecules involved in transmembrane signaling, playing a crucial role in regulating immune cell function, lipotoxicity, and inflammation. They have been associated with cardiovascular disease and type 2 diabetes (T2D).The aim of this study was to investigate whether plasma ceramide levels in parturients with gestational diabetes mellitus (GDM) differ from those in parturients with uncomplicated pregnancies at the time of delivery. The study hypothesis was that ceramide levels would be elevated, given the similar pathophysiological mechanisms between GDM and T2D. Patients - Methods: This was a case-control, cross-sectional study. A total of 92 pregnant women who had presented for delivery (gestational age >37 weeks) were studied. Of these, 29 were diagnosed with GDM, while 63 had a normal, uncomplicated pregnancy. Demographic data, family, personal, and gynecological history were recorded, and blood samples were collected to determine ceramide concentrations (Cer16, Cer18, Cer24, and Cer24:1), as well as for a complete hematological and biochemical assessment. Ceramide levels were measured using liquid chromatography-tandem mass spectrometry (LC-MS/MS). For statistical analysis, the D Agostino-Pearson test, Mann-Whitney test, and receiver operating characteristic (ROC) curve analysis were performed. Results: Regarding ceramides, levels of Cer16, Cer18, and Cer24:1 did not differ significantly between the two groups, whereas Cer24 levels were significantly lower (p = 0.010) in the GDM group. In ROC curve analysis, only Cer24 had a threshold concentration with moderate sensitivity (69.8%) and specificity (51.7%) for predicting GDM. Additionally, no significant correlations were found between ceramide levels and maternal, delivery-related, neonatal, hematological, or biochemical parameters, either in the total study population or within each group separately. Conclusions: Cer24 levels were significantly lower in pregnant women with GDM compared to those with uncomplicated pregnancies, while differences in other ceramides studied were not statistically significant. These findings suggest that the mechanisms involved in GDM may differ from those in T2D, despite their observed similarities in other aspects. Furthermore, these results highlight the complexity of the role of ceramides in metabolism during pregnancy and particularly in GDM. Further research is necessary to elucidate the precise role of ceramides in GDM pathophysiology and to assess their potential use as biomarkers in clinical practice.

Εισαγωγή - Σκοπός: Τα κεραμίδια, πρόδρομες ουσίες των σφιγγολιπιδίων, είναι βιολογικά ενεργείς ουσίες σε επίπεδο διαμεμβρανικής σηματοδότησης, παίζοντας σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της λειτουργίας των ανοσοκυττάρων, της λιποτοξικότητας και της φλεγμονής. Σχετίζονται με καρδιαγγειακή νόσο και ΣΔ ΙΙ. Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί εάν, κατά τον τοκετό, τα επίπεδα κεραμιδίων στο πλάσμα επιτόκων, που η εγκυμοσύνη είχε επιπλακεί με ΣΔΚ διαφέρουν από εκείνα επιτόκων με ανεπίπλεκτη εγκυμοσύνη και μάλιστα- η υπόθεση της μελέτης- εάν είναι αυξημένα δεδομένου του παρόμοιου μηχανισμού του ΣΔΚ με τον ΣΔ ΙΙ. Ασθενείς - Μέθοδοι: Πρόκειται για μελέτη ασθενών-μαρτύρων (case control), δεδομένης χρονικής στιγμής (cross-sectional). Μελετήθηκαν 92 έγκυες γυναίκες που είχαν προσέλθει για τοκετό (διάρκεια κύησης >37 εβδομάδων). Από αυτές 29 είχαν διαγνωσθεί με ΣΔΚ, ενώ 63 είχαν φυσιολογική ανεπίπλεκτη εγκυμοσύνη. Έγινε καταγραφή των δημογραφικών στοιχείων και του οικογενειακού, ατομικού και γυναικολογικού ιστορικού και ελήφθη αίμα για προσδιορισμό των συγκεντρώσεων των κεραμιδίων Cer16, Cer18, Cer24 και Cer24:1, καθώς και για πλήρη αιματολογικό και βιοχημικό έλεγχο. Για τον προσδιορισμό των κεραμιδίων χρησιμοποιήθηκε μέθοδος υγρής χρωματογραφίας- διαδοχικής φασματομετρίας μάζας (LC-MS/MS). Για την στατιστική ανάλυση των κεραμιδίων εφαρμόστηκαν το στατιστικό τεστ D’Agostino-Pearson, η δοκιμή Mann-Whitney και κατασκευάστηκαν καμπύλες λειτουργίας τουδέκτη (AUC-ROC). Αποτελέσματα: Όσον αφορά τα κεραμίδια, τα κεραμίδια Cer16, Cer18 και Cer24:1 δεν διέφεραν στατιστικά σημαντικά στις δύο ομάδες, ενώ τα επίπεδα του Cer24 ήταν σημαντικά χαμηλότερα (p: 0,010) στην ομάδα των εγκύων με ΣΔΚ. Στην ανάλυσητης καμπύλης ROC μόνο το κεραμίδιο Cer24 είχε συγκέντρωση κατωφλίου με μέτρια ευαισθησία (69,8%) και ειδικότητα (51,7%) για πρόβλεψη ΣΔΚ. Τέλος, δεν βρέθηκαν σημαντικές συσχετίσεις των επιπέδων των κεραμιδίων με παραμέτρους μητρικούς, τοκετού, νεογνικούς, αιματολογικούς, βιοχημικούς τόσο στο σύνολο των γυναικών όσο και ξεχωριστά σε κάθε ομάδα. Συμπεράσματα: Τα επίπεδα του κεραμιδίου Cer24 διέφεραν στατιστικά σημαντικά, και μάλιστα ήταν χαμηλότερα στις έγκυες με ΣΔΚ, από εκείνα των γυναικών με ανεπίπλεκτη εγκυμοσύνη, ενώ οι διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων, όσον αφορά στα υπόλοιπα κεραμίδια που μελετήθηκαν ήταν στατιστικά μη σημαντικές. Θα μπορούσε να υποτεθεί, βάσει των παραπάνω, ότι οι μηχανισμοί που εμπλέκονται στον ΣΔΚ μπορεί να διαφέρουν από εκείνους του ΣΔ ΙΙ, παρά τις ομοιότητες που έχουν παρατηρηθεί σε άλλες πτυχές των δύο καταστάσεων. Επίσης, τα ευρήματα αυτά τονίζουν την πολυπλοκότητα του ρόλου των κεραμιδίων στο μεταβολισμό κατά την εγκυμοσύνη και ειδικά στον ΣΔΚ. Είναι, φυσικά, σαφές ότι απαιτείται παραιτέρω διερεύνηση για να καθοριστεί ο ακριβής ρόλος των κεραμιδίων στην παθοφυσιολογία του ΣΔΚ και να αξιολογηθεί η πιθανή χρήση τους ως βιοδεικτών στην κλινική πράξη.