Μελέτη της οστικής απώλειας ασθενών με μονοκλωνική γαμμαπάθεια και οι δυνατότητες ελέγχου της μέσω του trabecular bone score (TBS)

Abstract

Abstract: Background/Objectives: Monoclonal gammopathies, such as Monoclonal Gammopathy of Undetermined Significance (MGUS) and Smoldering Multiple Myeloma (SMM), are conditions marked by the overproduction of specific monoclonal proteins. Patients with these conditions are known to have a higher risk of fractures compared to the general population, yet there are no established guidelines for assessing or managing their skeletal health. The Trabecular Bone Score (TBS), which can be calculated from DXA images of the lumbar spine, provides additional insights into bone microarchitecture. Methods: This study aimed to determine whether TBS can serve as a supplementary tool in assessing bone loss in MGUS and SMM patients. Conducted from 2020 to 2023, the study involved 148 participants—74 diagnosed with a myeloma precursor state and 74 healthy controls—who underwent simultaneous DXA and TBS measurements. Results: The results indicated a weak positive correlation (R = 0.405) between DXA and TBS T-scores, suggesting that other factors may influence the measurements. When analyzed separately, the correlations remained weak for both MGUS (R = 0.250) and SMM (R = 0.485). Interestingly, discrepancies were noted in T-score classifications; for instance, a patient classified as normal via DXA could be deemed osteopenic or osteoporotic with TBS. Conclusions: Overall, the findings suggest that incorporating TBS along-side DXA can enhance the accuracy of bone density assessments, facilitating earlier diagnosis and treatment initiation for osteoporosis in asymptomatic patients with monoclonal gammopathies.

Περίληψη: Σκοπός: Οι μονοκλωνικές γαμμαπάθειες, όπως η Μονοκλωνική Γαμμαπάθεια Απροσδιόριστης Σημασίας (MGUS) και το Ασυμπτωματικό Πολλαπλό Μυέλωμα (SMM), είναι καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από την υπερπαραγωγή συγκεκριμένων μονοκλωνικών πρωτεϊνών. Οι ασθενείς αυτοί όπως είναι γνωστό έχουν αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, ωστόσο δεν υπάρχουν καθιερωμένες κατευθυντήριες οδηγίες για την αξιολόγηση ή τη διαχείριση της σκελετικής τους υγείας. Το Trabecular Bone Score (TBS), το οποίο μπορεί να υπολογιστεί από τις εικόνες DXA της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, παρέχει επιπλέον πληροφορίες για τη μικροαρχιτεκτονική των οστών. Μέθοδοι: Η παρούσα μελέτη θέτει ως στόχο να προσδιορίσει εάν το TBS μπορεί να λειτουργήσει ως συμπληρωματικό εργαλείο στην αξιολόγηση της απώλειας οστικής μάζας σε ασθενείς με MGUS και SMM. Η μελέτη διεξήχθη από το 2020 έως το 2023 και περιλαμβάνει 148 συμμετέχοντες — 74 διαγνωσμένους με προσυμπτωματική κατάσταση μυελώματος και 74 υγιείς μάρτυρες — οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ταυτόχρονη μέτρηση DXA και TBS. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν μια ασθενή θετική συσχέτιση (R = 0,405) μεταξύ των T-score του DXA και του TBS, υποδηλώνοντας ότι άλλοι παράγοντες μπορεί να επηρεάζουν τις μετρήσεις. Ακόμα και όταν αναλύθηκαν ξεχωριστά, οι συσχετίσεις παρέμειναν ασθενείς τόσο για το MGUS (R = 0,250) όσο και για το SMM (R = 0,485). Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διαφορές στις ταξινομήσεις T-score· για παράδειγμα, ένας ασθενής που κατατάσσεται ως φυσιολογικός μέσω της μεθόδου DXA μπορεί να χαρακτηριστεί ως οστεοπενικός ή οστεοπορωτικός με τη χρήση του TBS. Συμπεράσματα: Συνολικά, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η ενσωμάτωση του TBS όταν χρησιμοποιείται συνδυαστικά με τα δεδομένα της DXA, μπορούν να βελτιώνουν σημαντικά την ακρίβεια της αξιολόγησης της οστικής πυκνότητας, διευκολύνοντας την έγκαιρη διάγνωση και την έναρξη θεραπείας για την οστεοπόρωση σε ασυμπτωματικούς ασθενείς με μονοκλωνικές γαμμαπάθειες.