Επίδραση της ραχιαίας αναισθησίας στη λειτουργικότητα της αριστεράς κοιλίας αγγειοχειρουργικών ασθενών

Abstract

Objective: Existing evidence of the effect of spinal anesthesia on cardiac systolic and diastolic function is scarce and inconclusive. This study aimed to evaluate the effects induced by a single injection of low-dose SA for elective vascular surgery on left (LV) and right (RV) ventricular systolic performance as well as on left ventricular (LV) end-diastolic pressures (LVEDP) using transthoracic echocardiography (TTE). Methods: This is a prospective study of adult patients undergoing elective vascular surgery with SA. Patients with contraindications for SA or significant valvular disease were excluded. During patients’ evaluations fluid administration was targeted using arterial waveform monitoring. All patients underwent TTE studies before and after SA for the assessment of indices reflective of LV systolic and diastolic as well as RV systolic function. Blood samples were drawn to measure troponin and brain natriuretic peptide (BNP) levels. Results: A total of 62 patients (88.7% males, 71.00±9.42 years) were included in the study. In total population, LV ejection fraction (LVEF) significantly increased after SA 53.07% [16.51]vs 53.86% [13.28]; p<0.001). Both end-diastolic (EDV, 147.51±41.36 vs 141.72±40.13 ml; p=0.044) and end-systolic volume (ESV, 69.50 [51.50] vs 65.00 [29.50] ml; p<0.001) decreased while SV insignificantly increased (70.51±16.70 vs 73.00±18.76 ml; p=0.131) during SA. Tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE) remained unchanged (2.23 [0.56] vs 2.25 [0.69] mm; p=0.558). In patients with impaired compared to those with preserved LV systolic function, the changes evidenced in LVEF (7.49±4.15 vs 0.59±2.79; p<0.001), ESV (-18.13±18.20 vs-1.53±9.09; p<0.001) and SV (8.71±11.96 vs-1.43±11.89; p=0.002) were greater. In total population the E/e’ ratio significantly decreased (10.80 [4.21] vs 9.55 [3.91]; p=0.019). In patients with elevated compared to those with normal LV end-diastolic pressures (LVEDP), an overall improvement in diastolic function was noted. The A increased (-6.58±11.12 vs 6.46±16.10; p<0.001) and E/A decreased (0.02±0.21 vs -0.36±0.90; p=0.004) only in the elevated LVEDP group. Patients with elevated LVEDP had a greater decrease in E/e’ compared to those with normal LVEDP (-0.03±2.39 vs -2.27±2.92; p=0.002).Conclusions: This study provides evidence that SA in euvolemic patients undergoing elective vascular surgery improves LV systolic function and LVEDP, while changes in RV systolic function are minimal.

Σκοπός: Τα υπάρχοντα δεδομένα για την επίδραση της ραχιαίας αναισθησίας στη λειτουργικότητα της αριστερής και δεξιάς κοιλίας είναι περιορισμένα και αντικρουόμενα. Η παρούσα μελέτη στόχο είχε την εκτίμηση, με τη χρήση διαθωρακικής υπερηχοκαρδιογραφίας (ΤΤΕ), της επίδρασης της χαμηλής δόσης ραχιαίας αναισθησίας, στην συστολική λειτουργικότητα αριστερής (LV) και δεξιάς (RV) κοιλίας, καθώς και στις τελοδιαστολικές πιέσεις της LV (LVEDP), σε ασθενείς που υποβάλλονταν σε εκλεκτική αγγειοχειρουργική παρέμβαση. Υλικό και μέθοδοι: Πρόκειται για προοπτική μελέτη ενηλίκων ασθενών που υποβάλλονταν σε εκλεκτική αγγειοχειρουργική παρέμβαση υπό ραχιαία αναισθησία. Ασθενείς που παρουσίαζαν αντενδείξεις στη ραχιαία αναισθησία ή μείζονες βαλβιδοπάθειες αποκλείονταν από τη μελέτη. Κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης, γινόταν στοχοκατευθυνόμενη χορήγηση υγρών βάσει δυναμικών μετρήσεων αιμοδυναμικών παραμέτρων μέσω παρακολούθησης της αρτηριακής κυματομορφής. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ΤΤΕ πριν και μετά την έναρξη της ραχιαίας αναισθησίας για την εκτίμηση δεικτών συστολικής και διαστολικής λειτουργικότητας της LV, καθώς και της συστολικής λειτουργικότητας της RV. Ελήφθησαν παραλλήλως δείγματα αίματος για μέτρηση των βιοδεικτών τροπονίνης και εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου (ΒΝΡ). Αποτελέσματα: Συνολικά 62 ασθενείς (88.7% άρρενες, 71.00±9.42 ετών) συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Στον συνολικό πληθυσμό, το κλάσμα εξώθησης της LV (LVEF) αυξήθηκε σημαντικά μετά τη ραχιαία αναισθησία (53.07% [16.51] έναντι 53.86% [13.28]; p<0.001). Τόσο ο τελοδιαστολικός (EDV, 147.51±41.36 έναντι 141.72±40.13 ml; p=0.044) όσο και ο τελοσυστολικός όγκος της LV (ESV, 69.50 [51.50] έναντι 65.00 [29.50] ml; p<0.001) μειώθηκαν, ενώ ο όγκος παλμού (SV) αυξήθηκε σημαντικά (70.51±16.70 έναντι 73.00±18.76 ml; p=0.131) κατά τη ραχιαία αναισθησία. Η συστολική μετατόπιση του επιπέδου του δακτυλίου της τριγλώχινας (TAPSE) παρέμεινε αμετάβλητη (2.23 [0.56] έναντι 2.25 [0.69] mm; p=0.558). Στους ασθενείς με επηρεασμένη έναντι των ασθενών με διατηρημένη συστολική λειτουργικότητα της LV, οι μεταβολές που παρατηρήθηκαν σε LVEF (7.49±4.15 έναντι 0.59±2.79; p<0.001), ESV (-18.13±18.20 έναντι -1.53±9.09; p<0.001) και SV (8.71±11.96 έναντι -1.43±11.89; p=0.002) ήταν σημαντικότερες. Στο σύνολο του πληθυσμού, ο λόγος E/e΄ μειώθηκε σημαντικά (10.80 [4.21] έναντι 9.55 [3.91]; p=0.019). Στους ασθενείς με αυξημένες έναντι αυτών με φυσιολογικές LVEDP, παρατηρήθηκε συνολική βελτίωση της διαστολικής λειτουργικότητας. Η ταχύτητα A αυξήθηκε (-6.58±11.12 έναντι 6.46±16.10; p<0.001) και ο λόγος E/A μειώθηκε (0.02±0.21 έναντι -0.36±0.90; p=0.004) μόνο στην ομάδα με αυξημένες LVEDP. Οι ασθενείς με αυξημένες LVEDP παρουσίασαν σημαντικότερες μειώσεις του λόγου E/e’ έναντι αυτών με φυσιολογικές LVEDP (-0.03±2.39 έναντι -2.27±2.92; p=0.002). Συμπεράσματα: Η ραχιαία αναισθησία σε ευβολαιμικούς ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική αγγειοχειρουργική παρέμβαση, βελτιώνει τόσο τη συστολική λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας (LV) όσο και τις τελοδιαστολικές πιέσεις αυτής (LVEDP), ενώ η επίδραση στην συστολική λειτουργικότητα της δεξιάς κοιλίας (RV) είναι ελάχιστη.