Ανατομικές μεταβολές του έσω χιτώνα (INTIMA) της κοιλιακής αορτής από την επίδραση των α-ΜΕΑ

Abstract

In recent years, all cardiovascular diseases have, by a huge margin, become the main cause of death in the world population, exceeding by far the frequency of deaths from neoplastic diseases, respiratory problems, and even the pandemic of COVID-19 virus. The medical world and health professionals, therefore, have to face a massive challenge in the face of cardiovascular diseases, which increase not only the mortality rate but also partial or total disabilities, burdening in this way both the quality of life of the patients and the countries' health systems which have been called upon to deal with vast numbers of patients who often need support for the rest of their lives. There are many reasons for this increase in the frequency of cardiovascular diseases. The factors that have contributed drastically to the rise in the occurrence of cardiovascular diseases are hypertension, diabetes mellitus, smoking or obesity, atherosclerosis, various pharmaceutical factors, as well as, of course, the stress associated with the modern lifestyle. Atherosclerosis is prominent in vascular diseases. A series of mechanisms cause changes in the endothelium of the vessels, causing its thickening and cracks in its cohesion, which in turn lay the foundations for the creation of atheromatous disease. Due to the frequency of use of antihypertensive drugs in the population and especially in older patients, as well as the critical role of changes in the vascular endothelium in the occurrence of atherosclerotic disease, this doctoral thesis studies the effect on the intima of the aorta of a widely used group of drugs, of angiotensin-converting enzyme inhibitors and more specifically, the impact of ramipril on the intima of the aorta is being studied in hypertensive patients who used the drug in question in their treatment. The frequency of use of these pharmaceutical agents in hypertensive patients, whose number has increased rapidly in recent years, makes it essential to study the effect of this category of drugs on the intima of the vessels as this directly affects the creation of atherosclerotic disease.

Τα τελευταία χρόνια, το σύνολο των καρδιαγγειακών νοσημάτων αποτελεί με τεράστια διαφορά την κύρια αιτία θανάτου στον παγκόσμιο πληθυσμό ξεπερνώντας μάλιστα κατά πολύ τη συχνότητα θανάτων από νεοπλασματικές νόσους, αναπνευστικά προβλήματα ακόμα και την πανδημία του ιού COVID-19. Ο ιατρικός κόσμος και οι επαγγελματίες υγείας έχουν λοιπόν να αντιμετωπίσουν μια τεράστια πρόκληση απέναντι στα καρδιαγγειακά νοσήματα τα οποία αυξάνουν όχι μόνο τον δείκτη θνησιμότητας, αλλά και τις μερικές ή ολικές αναπηρίες, επιβαρύνοντας με αυτό τον τρόπο τόσο την ποιότητα ζωής των ασθενών, αλλά και τα ίδια τα συστήματα υγείας των χωρών, τα οποία έχουν κληθεί να αντιμετωπίσουν τεράστιο αριθμό ασθενών οι οποίοι χρειάζονται συχνά υποστήριξη για το υπόλοιπο της ζωής τους. Πολλοί είναι οι λόγοι στους οποίους οφείλεται αυτή η αύξηση της συχνότητας των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Οι παράγοντες οι οποίοι έχουν συμβάλει δραστικά στην αύξηση της εμφάνισης των καρδιαγγειακών νοσημάτων είναι η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η αθηρωμάτωση, διάφοροι φαρμακευτικοί παράγοντες, καθώς φυσικά και το στρες που συνδέεται με το σύγχρονο τρόπο ζωής. Ειδικότερα στις παθήσεις των αγγείων, η αθηρωμάτωση βρίσκεται σε εξέχουσα θέση. Μια σειρά μηχανισμών προκαλούν μεταβολές στο ενδοθήλιο των αγγείων, προκαλώντας πάχυνση αυτού, ρωγμές της συνεκτικότητάς του και θέτουν με αυτόν τον τρόπο τις βάσεις αρχής δημιουργίας της αθηρωματικής νόσου. Λόγω της συχνότητας χρήσης των αντιυπερτασικών φαρμάκων στον πληθυσμό, κυρίως στους γηραιότερους ασθενείς, καθώς και του σημαντικού ρόλου που κατέχουν οι μεταβολές του ενδοθηλίου των αγγείων στην εμφάνιση της αθηρωματικής νόσου, η παρούσα διδακτορική διατριβή μελετά την επίδραση στον έσω χιτώνα της αορτής μιας ευρέως χρησιμοποιούμενης ομάδας φαρμάκων, των αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης σε υπερτασικούς ασθενείς που χρησιμοποιούσαν στη θεραπεία τους την εν λόγω κατηγορία. Η συχνότητα χρήσης των φαρμακευτικών αυτών παραγόντων στους υπερτασικούς ασθενείς, ο αριθμός των οποίων έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια, καθιστά σημαντική την μελέτη της επίδρασης της κατηγορίας αυτής των φαρμάκων στον έσω μυϊκό χιτώνα των αγγείων καθώς αυτό επιδρά άμεσα στην δημιουργία της αθηρωματικής νόσου.