Η ηθική της αλληλεγγύης στο έργο του Albert Camus.: εκλεκτικές συγγένειες με τη χριστιανική αγάπη και την αναρχική αλληλοβοήθεια

Abstract

This doctoral thesis studies the moral meaning of solidarity, as presented in the work of the philosopher and writer Albert Camus, aiming to explore the eclectic affinities that appear in this concept between Christian love and anarchist mutual aid. Starting from a presentation of the historical origins and socio-philosophical foundation of the concept of solidarity, the study indicates solidarity in Albert Camus's sui generis humanitarian ethics. Utilizing the methodological tools of the hermeneutic approach, through content analysis and contextual analysis of philosophical positions and using the sociological terminology of "eclectic affinity" as a vehicle, a critical account of the ambivalent relationship between solidarity and Christianity in the work of the French-Algerian writer and philosopher is attempted, while the argument is also developed, with specific references to Camus' works and heroes, that rebellion is the author's response to the absurdity and exile of human existence. Finally, the thesis traces, mainly through the embematic work "The Rebel", the mutually reinforcing relationship between rebellion and solidarity, which advocates for highlighting the anarchist aspects of Camus' thought.

Η ΔΔ μελετά το ηθικό νόημα της αλληλεγγύης, όπως αυτό παρουσιάζεται στο έργο του φιλοσόφου και συγγραφέα, Albert Camus, αποσκοπώντας στη διερεύνηση των εκλεκτικών συγγενειών που εμφανίζονται στην έννοια αυτή μεταξύ της χριστιανικής αγάπης και της αναρχικής αλληλοβοήθειας. Εκκινώντας από μία παρουσίαση των ιστορικών καταβολών και της κοινωνικο-φιλοσοφικής θεμελίωσης της έννοιας της αλληλεγγύης, η μελέτη εντοπίζει την αλληλεγγύη στην ιδιότυπη ανθρωπιστική ηθική του Albert Camus. Αξιοποιώντας τα μεθοδολογικά εργαλεία της ερμηνευτικής προσέγγισης, μέσω της ανάλυσης περιεχομένου και του πλαισίου εκφοράς των φιλοσοφικών θέσεων και με όχημα την κοινωνιολογική ορολογία της "εκλεκτικής συγγένειας", επιχειρείται μία κριτική αποτύπωση της αμφίθυμης σχέσης της αλληλεγγύης και του χριστιανισμού στο έργο του Γαλλοαλγερινού λογοτέχνη και φιλοσόφου, ενώ ακόμα αναπτύσσεται, με συγκεκριμένες αναφορές στα έργα και τους ήρωες του Camus, το επιχείρημα ότι η εξέγερση αποτελεί την απάντηση του συγγραφέα στο παράλογο και της εξορία της ανθρώπινης ύπαρξης. Τέλος, η διατριβή ανιχνεύει, κυρίως μέσα από το εμβληματικό έργο "Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος", την αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση εξέγερσης και αλληλεγγύης, η οποία συνηγορεί προς την ανάδειξη των αναρχικών πτυχών της σκέψης του Camus.