Περίληψη
Σκοπός της διατριβής ήταν να εξεταστεί η επίδραση διαφορετικής ακολουθίας σειρών προπόνησης στην απόδοση και τις φυσιολογικές αποκρίσεις κατά τη διάρκεια μιας προπονητικής συνεδρίας στην κολύμβηση. Στις τρείς μελέτες της διατριβής συμμετείχαν 36 κολυμβητές με αγωνιστική εμπειρία μεγαλύτερη από 8 έτη. Την πρώτη ημέρα οι κολυμβητές πραγματοποίησαν μέγιστες προσπάθειες 25, 50 και 400 m ελεύθερο. Η μέση ταχύτητα στη δοκιμασία των 400 m θεωρήθηκε ως η μέγιστη αερόβια ταχύτητα (MAS). Σε επόμενη επίσκεψη εκτελέστηκαν πέντε προσπάθειες 200 m ελεύθερο (5x200 m) προκειμένου να υπολογισθεί το κατώφλι γαλακτικού (ΚΓ). Από τις πληροφορίες που συλλέχτηκαν στις προκαταρκτικές δοκιμασίες σχεδιάστηκαν οι ακόλουθες σειρές προπόνησης: α) 8x200 m με ένταση που αντιστοιχεί στο ΚΓ (Ζ1), β) 8x100 m με ένταση που αντιστοιχεί στη MAS (Ζ2), γ) 8x50 m με ένταση που αντιστοιχεί στο 95% της μέγιστης ταχύτητας των 50 m (Ζ3), δ) 4x50 m με μέγιστη ένταση (Ζ4), ε) 8x25 m με μέγιστη ένταση (Ζ5). Η αποκατάσταση μεταξύ ε ...
Σκοπός της διατριβής ήταν να εξεταστεί η επίδραση διαφορετικής ακολουθίας σειρών προπόνησης στην απόδοση και τις φυσιολογικές αποκρίσεις κατά τη διάρκεια μιας προπονητικής συνεδρίας στην κολύμβηση. Στις τρείς μελέτες της διατριβής συμμετείχαν 36 κολυμβητές με αγωνιστική εμπειρία μεγαλύτερη από 8 έτη. Την πρώτη ημέρα οι κολυμβητές πραγματοποίησαν μέγιστες προσπάθειες 25, 50 και 400 m ελεύθερο. Η μέση ταχύτητα στη δοκιμασία των 400 m θεωρήθηκε ως η μέγιστη αερόβια ταχύτητα (MAS). Σε επόμενη επίσκεψη εκτελέστηκαν πέντε προσπάθειες 200 m ελεύθερο (5x200 m) προκειμένου να υπολογισθεί το κατώφλι γαλακτικού (ΚΓ). Από τις πληροφορίες που συλλέχτηκαν στις προκαταρκτικές δοκιμασίες σχεδιάστηκαν οι ακόλουθες σειρές προπόνησης: α) 8x200 m με ένταση που αντιστοιχεί στο ΚΓ (Ζ1), β) 8x100 m με ένταση που αντιστοιχεί στη MAS (Ζ2), γ) 8x50 m με ένταση που αντιστοιχεί στο 95% της μέγιστης ταχύτητας των 50 m (Ζ3), δ) 4x50 m με μέγιστη ένταση (Ζ4), ε) 8x25 m με μέγιστη ένταση (Ζ5). Η αποκατάσταση μεταξύ επαναλήψεων ήταν 30 s σε Ζ1, Ζ2, Ζ3 και 2 min σε Ζ4 και Ζ5. Σε διαφορετικές μελέτες και συνεδρίες προπόνησης ολοκληρώθηκαν οι ακόλουθοι συνδυασμοί σειρών προπόνησης με 10 min αποκατάσταση μεταξύ των σειρών: μελέτη 1 (n=12), α) Z1-Z3, β) Z3-Z1, γ) Z2-Z3, δ) Z3-Z2, μελέτη 2 (n=12), α) Z1-Z4, β) Z4-Z1, γ) Z2-Z4, δ) Z4-Z2, μελέτη 3 (n=12), α) Z1-Z5, β) Z5-Z1, γ) Z2-Z5, δ) Z5-Z2. Κατά τη διάρκεια κάθε σειράς προπόνησης αξιολογήθηκε ο χρόνος, η συγκέντρωση γαλακτικού (BL), η καρδιακή συχνότητα (ΚΣ) και η αντιλαμβανόμενη κόπωση (RPE). Πριν και μετά από κάθε σειρά προπόνησης αξιολογήθηκαν το pH, η περίσσεια βάσης, η συγκέντρωση διττανθρακικών και η μεταβλητότητα του καρδιακού παλμού (HRV). Η προπονητική επιβάρυνση (TL) αξιολογήθηκε μετά από κάθε προπονητική συνεδρία. Η ταχύτητα σε κάθε σειρά προπόνησης ξεχωριστά ήταν παρόμοια ανεξάρτητα από την εφαρμοζόμενη ακολουθία (p>0,05). Στη Z2, όταν εφαρμόστηκε μετά τη Z3, η BL και η ΚΣ ήταν υψηλότερη και η HRV χαμηλότερη συγκριτικά με την αντίστροφη ακολουθία (p<0,05). Η BL στη Ζ1 δε διέφερε μεταξύ των συνεδριών Ζ1-Ζ3 και Ζ3-Ζ1 (p>0,05), ενώ η BL κατά τη διάρκεια της Ζ1 στις συνεδρίες Ζ4-Ζ1 και Ζ5-Ζ1 ήταν υψηλότερη σε σύγκριση με την αντίστροφη ακολουθία (p<0,05). Στις σειρές Ζ3 και Ζ4, η BL δεν επηρεάστηκε από την εφαρμοζόμενη ακολουθία (p>0,05), ενώ η BL κατά τη διάρκεια της Ζ5 στη συνεδρία Ζ2-Ζ5 ήταν υψηλότερη συγκριτικά με τη συνεδρία Ζ5-Ζ2 (p<0,05). Μετά τη Ζ2 η διαταραχή της οξεοβασικής ισορροπίας ήταν μεγαλύτερη στη συνεδρία Ζ5-Ζ2 σε σύγκριση με την αντίστροφη ακολουθία και η συνολική οξεοβασική διαταραχή ήταν μεγαλύτερη στις συνεδρίες που προηγήθηκε η Ζ3 ή η Ζ4 από τη Ζ1 ή τη Ζ2 (p<0,05). Το προπονητικό φορτίο ήταν υψηλότερο όταν οι σειρές Ζ3, Ζ4, Ζ5 (κυρίως αναερόβιες σειρές) προηγούνταν των Ζ1 και Ζ2 σε όλους τους συνδυασμούς σειρών προπόνησης (p<0,05). Συμπερασματικά, η ικανότητα διατήρησης της κολυμβητικής ταχύτητας σε κάθε σειρά προπόνησης δεν επηρεάζεται από την εφαρμοζόμενη ακολουθία. Οι φυσιολογικές αποκρίσεις και το προπονητικό φορτίο μεγεθύνονται όταν εφαρμόζεται μια αναερόβια-αερόβια ακολουθία σειρών προπόνησης και οι κολυμβητές αναγκάζονται να πραγματοποιήσουν τις κυρίως αερόβιες σειρές προπόνησης με υψηλότερη συγκέντρωση γαλακτικού συγκριτικά με την αντίστροφη ακολουθία.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
The purpose of this work was to examine the effect of different set sequences on swimming performance and physiological responses in a training session. On three different studies, 36 swimmers with at least 8 years of training background were participated. On the first visit, swimmers performed maximum efforts of 25, 50 and 400 m front crawl. The mean speed in the 400 m test was considered as maximal aerobic speed (MAS). On a second visit, five evenly paced repetitions of 200 m swimming front crawl (5x200 m) were performed in order to assess lactate threshold (LT). From the preliminary tests the following training sets were designed: a) 8x200 m with intensity corresponding to the LT (Z1), b) 8x100 m with intensity corresponding to the MAS (Z2), c) 8x50 m with intensity corresponding to 95% of the 50 m maximal speed (Z3), d) 4x50 m with maximal intensity (Z4), e) 8x25 m with maximal intensity (Z5). Recovery between repetitions was 30 s in Z1, Z2, and Z3 while 2 min in Z4 and Z5. In diff ...
The purpose of this work was to examine the effect of different set sequences on swimming performance and physiological responses in a training session. On three different studies, 36 swimmers with at least 8 years of training background were participated. On the first visit, swimmers performed maximum efforts of 25, 50 and 400 m front crawl. The mean speed in the 400 m test was considered as maximal aerobic speed (MAS). On a second visit, five evenly paced repetitions of 200 m swimming front crawl (5x200 m) were performed in order to assess lactate threshold (LT). From the preliminary tests the following training sets were designed: a) 8x200 m with intensity corresponding to the LT (Z1), b) 8x100 m with intensity corresponding to the MAS (Z2), c) 8x50 m with intensity corresponding to 95% of the 50 m maximal speed (Z3), d) 4x50 m with maximal intensity (Z4), e) 8x25 m with maximal intensity (Z5). Recovery between repetitions was 30 s in Z1, Z2, and Z3 while 2 min in Z4 and Z5. In different studies and training sessions, various combinations of training sets were applied with 10 min recovery between sets: study 1 (n=12), a) Z1-Z3, b) Z3-Z1, c) Z2-Z3, d) Z3-Z2, study 2, a) Z1-Z4, b) Z4-Z1, c) Z2-Z4, d) Z4-Z2, study 3, a) Z1-Z5, b) Z5-Z1, c) Z2-Z5, d) Z5-Z2. During each training set, time for each repetition, blood lactate (BL), heart rate (HR), and rate of perceived exertion (RPE) were assessed. Before and after each training set, pH, base excess and bicarbonate concentration as well as heart rate variability (HRV) were assessed. Training load (TL) was assessed after each training session. Speed in each training set separately was similar irrespective of the applied sequence (p>0.05). In Z2, BL and HR were higher and HRV was lower when applied after Z3 (p<0.05). In Z1, BL did not differ between sessions Z1-Z3 and Z3-Z1 (p>0.05), while BL during Z1 in Z4-Z1 and Z5-Z1 sessions was higher compared to the reverse sequence (p<0.05). In Z3 and Z4, BL was not affected by the applied sequence (p>0.05), while BL during Z5 in Z2-Z5 session was higher compared to Z5-Z2 (p<0.05). Indices reflecting acid-base balance were lower after Z2 in Z5-Z2 session compared to the reverse sequence and overall acid-base perturbation was higher when Z3 or Z4 were preceded from Z1 or Z2 (p<0.05). Training load was higher when Z3, Z4, or Z5 training sets (mainly anaerobic) were preceded from Z1 and Z2 (mainly aerobic) in all combinations (p<0.05). In conclusion, the ability to maintain the required speed in each of training sets is not affected by the applied sequence. Physiological responses and training load are magnified when an anaerobic-aerobic set sequence is applied and swimmers are forced to perform in aerobic training sets with higher blood lactate compared to the reverse sequence.
περισσότερα