Essays in the economics of aging

Abstract

This thesis is made up of three main essays that aim to develop a deeper understanding of issues involving the public insurance programs for the elderly, and the risks they insure against. In the first essay (Chapter 2), using data from the Health and Retirement Study linked to administrative Medicare and Medicaid records, along with the Medical Expenditure Panel Survey, we estimate the stochastic process for total and out-of-pocket medical spending. By focusing on dynamics, we consider not only the risk of catastrophic expenses in a single year, but also the risk of moderate but persistent expenses that accumulate into a catastrophic lifetime cost. We also assess the reduction in out-of-pocket medical spending provided by public insurance schemes such as Medicare or Medicaid. We find that although Medicare and Medicaid pay the majority of medical expenses, households at age 65 will on average incur $59,000 in out-of-pocket costs with 10 percent of households incurring more than $121,000 in out-of-pocket expenses over their remaining lives. In the second essay (Chapter 3), we compare dementia prevalence and how it varies by socioeconomic status (SES) in the United States and England. We compare between country differences in age-gender standardized dementia prevalence, across the SES gradient. Dementia prevalence was estimated in each country using an algorithm based on an identical battery of demographic, cognitive, and functional measures. Dementia prevalence is higher among the disadvantaged in both countries, with the United States being more unequal according to four measures of SES. Once past health factors and education were controlled for, most of the within country inequalities disappeared; however, the cross-country difference in prevalence for those in the lowest income decile remained disproportionately high. This provides evidence that disadvantage in the United States is a disproportionately high risk factor for dementia. In the final essay (Chapter 4), we assess the optimal structure the U.S. Social Security system, taking into account the current system’s unfunded liabilities, transition dynamics and political feasibility constraints. We base the assessment on an estimated overlapping generations general equilibrium model that features both aggregate and idiosyncratic uncertainty. The quantitative analysis establishes that although transition costs greatly restrict the U.S. government’s ability to move away from the current Social Security system, ignoring the political feasibility constraints allows the government to increase welfare by transitioning to a more progressive and less costly to operate system. However, taking into account the political feasibility constraints overturns this result, as no reform is simultaneously welfare increasing and politically feasible.

Αυτή η διατριβή αποτελείται από τρία κύρια δοκίμια που στοχεύουν στην ανάπτυξη μιας βαθύτερης κατανόησης των ζητημάτων που σχετίζονται με τα δημόσια προγράμματα ασφάλισης για ηλικιωμένους και τους κινδύνους που αυτά ασφαλίζουν. Στο πρώτο δοκίμιο (Κεφάλαιο 2), χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Health and Retirement Study συνδεδεμένο με διοικητικές εγγραφές Medicare και Medicaid, μαζί με το Medical Expenditure Panel Survey, εκτιμούμε τη στοχαστική διαδικασία για τις δαπάνες στον τομέα της υγείας. Επικεντρωνόμαστε στη δυναμική, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τον κίνδυνο καταστροφικών δαπανών σε ένα μόνο έτος, αλλά και τον κίνδυνο μέτριων αλλά επίμονων δαπανών που συσσωρεύονται σε μια καταστροφική δαπάνη. Αξιολογούμε επίσης τη μείωση των δαπανών στον τομέα της υγείας που παρέχονται από το Medicare ή το Medicaid. Βρίσκουμε ότι αν και το Medicare και το Medicaid πληρώνουν την πλειονότητα των ιατρικών δαπανών, τα νοικοκυριά στην ηλικία των 65 ετών θα υποστούν μέσο όρο δαπάνών ύψους $59,000, με το 10% των νοικοκυριών να υποστούν περισσότερο από $121,000 σε δαπάνες κατά τη διάρκεια της υπολειπόμενης ζωής τους. Στο δεύτερο δοκίμιο (Κεφάλαιο 3), συγκρίνουμε την εμφάνιση άνοιας και πώς ποικίλλει ανάλογα με το κοινωνικοοικονομικό καθεστώς (SES) στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία. Η εμφάνιση της άνοιας είναι υψηλότερη μεταξύ των μειονεκτούντων σε και τις δύο χώρες, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να είναι πιο άνισες σύμφωνα με τέσσερις μετρήσεις του SES. Αφού ληφθούν υπόψη παράγοντες υγείας και εκπαίδευση, οι περισσότερες από τις εσωτερικές ανισότητες εξαφανίζονται εντός της κάθε χώρας. Ωστόσο, η διαφορά μεταξύ των χωρών στην εμφάνιση για αυτούς που βρίσκονται στο χαμηλότερο εισοδηματικό δεκάδιο παραμένει αναλογικά υψηλή. Αυτό δείχνει ότι η μειονεκτία στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας αναλογικά υψηλός παράγοντας κινδύνου για την άνοια. Στο τελικό δοκίμιο (Κεφάλαιο 4), αξιολογούμε την βέλτιστη δομή του συστήματος Social Security των Ηνωμένων Πολιτειών, λαμβάνοντας υπόψη τις υποχρεώσεις του τρέχοντος συστήματος, τις δυναμικές μεταβολές και τους περιορισμούς της πολιτικής εφικτότητας. Βασιζόμαστε σε ένα εκτιμημένο μοντέλο γενικής ισορροπίας επαναλαμβανόμενων γενεών που περιλαμβάνει τόσο συγκεντρωτική όσο και ατομική αβεβαιότητα. Η ποσοτική ανάλυση καθιστά σαφές ότι αν και τα μεταβατικά κόστοι περιορίζουν σημαντικά τη δυνατότητα της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών να απομακρυνθεί από το τρέχον σύστημα Social Security, η αγνόηση των περιορισμών της πολιτικής εφικτότητας επιτρέπει στην κυβέρνηση να αυξήσει την ευημερία με τη μετάβαση σε ένα πιο προοδευτικό και λιγότερο δαπανηρό σύστημα. Ωστόσο, οι περιορισμοί της πολιτικής εφικτότητας ανατρέπουν αυτό το αποτέλεσμα.