Περιφερική λοξή δεσμίδα μεσόστεου υμένα αντιβραχίου: χειρουργική ανατομία και σημασία στην σύγχρονη χειρουργική του καρπού

Abstract

The distal oblique bundle is part of the distal interosseous membrane of the forearm and is treated as a recognized distinct structure since 2009 when it was first reported as DOB. The name was given by Noda et al. in their article «Interosseous membrane of the forearm: an anatomical study of ligament attachment locations», published in March 2009, in «Journal of Hand Surgery (Am.)». The exact definition was the following: «The DOB originated from approximately the distal one sixth area of the ulnar shaft, approximately coinciding with the proximal border of the pronator quadrates muscle, and ran distally toward the distal radioulnar joint. The fibers blended into the capsular tissue of the distal radioulnar joint and eventually the DOB inserted to the inferior rim of the sigmoid notch of the radius. Furthermore, some fibers extended more distally along the anterior and posterior ridges of the sigmoid notch, so the DOB seemed to display continuity with the dorsal and palmar radioulnar ligaments of the triangular fibrocartilage complex». Until recently, DOB was not recognized as a separate structure. It is not observed in the entire population, but as recent studies indicate, it plays an important role in the stability of the distal radioulnar joint, when present. The issue has not been analyzed by a large number of writers and its study has been under development for less than fifteen years. However, interest in the subject grows between surgeons who deal with surgical anatomy of the wrist. It is considered very likely to give key responses and solutions to the complex biomechanic of instability problems of the distal radioulnar joint, where in many cases conventional rehabilitation techniques are not sufficient. Our review will attempt to gather all the knowledge that exists until today on the surgical anatomy of the area by analyzing and decoding the very long bibliography. On the other hand, due to the relatively recent recognition of the DOB structure, the bibliography on the specific subject is relatively limited. For this reason, beyond the review of the literature, we will try to add a little bit of knowledge around the bibliography on the structure and we will attempt to further direct the research that will improve the techniques of restoring the instability of the distal radioulnar joint by analyzing the gaps that exist in current literature, but also trying and completing some of them. It is our strong belief that distal oblique bundle is worth investigating in full, since it seems to have an important role as an isometric stabilizer of the distal radioulnar joint when present.

Η περιφερική λοξή δεσμίδα του μεσόστεου υμένα του αντιβραχίου αποτελεί τμήμα του άπω μεμβρανώδους τμήματος της μεσοστέου μεμβράνης του αντιβραχίου και αντιμετωπίζεται ως αναγνωρίσιμη ξεχωριστή δομή από το 2009, οπότε και αναφέρθηκε για πρώτη φορά ως «Distal Oblique Bundle (DOB)». Ονομάστηκε έτσι από τους Noda και συν. στο άρθρο τους «Interosseous membrane of the forearm: an anatomical study of ligament attachment locations» που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2009 στο «Journal of Hand Surgery (Am.)». Αναλυτικά, ο ορισμός όπως δόθηκε έχει ως εξής: «η DOB αποτελεί το παχύτερο τμήμα του άπω μεμβρανώδους τμήματος της μεσοστέου μεμβράνης που εκτείνεται μεταξύ του περιφερικού ενός έκτου της διάφυσης της ωλένης, από το ύψος περίπου του εγγύς χείλους του τετράγωνου πρηνιστή και αφού επεκταθεί περιφερικά και αναμειχθεί με τον θυλακικό ιστό της κάτω κερκιδωλενικής διάρθρωσης, εισέρχεται στο εγγύτερο όριο του ραχιαίου χείλους της σιγμοειδούς εντομής της κερκίδας. Επιπλέον, κάποιες ίνες της εκτείνονται περιφερικότερα κατά μήκος του πρόσθιου και οπίσθιου χείλους της σιγμοειδούς εντομής και επομένως η DOB φαίνεται πως παρουσιάζει συνέχεια με τον παλαμιαίο κερκιδωλενικό σύνδεσμο και τον ραχιαίο κερκιδωλενικό σύνδεσμο του τρίγωνου ινοχόνδρινου συμπλέγματος».Μέχρι πρόσφατα η DOB δεν αναγνωριζόταν ως ξεχωριστή δομή. Δεν παρατηρείται σε όλον τον πληθυσμό αλλά, όπως επισημαίνουν πρόσφατες μελέτες παίζει σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα της κάτω κερκιδωλενικής διάρθρωσης, όταν είναι παρούσα. Το θέμα δεν έχει αναλυθεί από μεγάλο αριθμό συγγραφέων και η μελέτη του πρακτικά εξελίσσεται την τελευταία 15ετία. Ωστόσο, το ενδιαφέρον πάνω στο αντικείμενο αυξάνεται στους κύκλους των χειρουργών που ασχολούνται με την πηχεοκαρπική και την άκρα χείρα. Θεωρείται πολύ πιθανό να δώσει καίριες απαντήσεις και λύσεις στην πολυσύνθετη βιομηχανική των ασταθειών της κάτω κερκιδωλενικής, όπου σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι συμβατικές τεχνικές αποκατάστασης δεν είναι επαρκείς. Η ανασκόπηση που θα επιχειρήσουμε, θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει όλη την γνώση που υπάρχει μέχρι σήμερα πάνω στην χειρουργική ανατομία της περιοχής, αναλύοντας και αποκωδικοποιώντας την πολύ μεγάλη βιβλιογραφία. Αντίθετα, λόγω της σχετικά πρόσφατης αναγνώρισης της δομής της DOB, η βιβλιογραφία πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο είναι σχετικά περιορισμένη. Γι’ αυτόν τον λόγο, πέρα από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, θα προσπαθήσουμε να προσθέσουμε έστω ένα μικρό λιθαράκι στην γνώση γύρω από την δομή και θα επιχειρήσουμε να κατευθύνουμε περαιτέρω την έρευνα που θα βελτιώσει τις τεχνικές αποκατάστασης της αστάθειας της κάτω κερκιδωλενικής, αναλύοντας τα κενά που υπάρχουν στη σύγχρονη βιβλιογραφία αλλά επιχειρώντας και να συμπληρώσουμε κάποια από αυτά. Αποτελεί ισχυρή μας πεποίθηση ότι η περιφερική λοξή δεσμίδα αξίζει να ερευνηθεί πλήρως και σε βάθος, αφού όταν είναι παρούσα , φαίνεται πως επιτελεί σημαντικό ρόλο ως ισομετρικός σταθεροποιητής της άπω κερκιδωλενικής.