Μελέτη της επίδρασης των επιπέδων της βιταμίνης D στη διαδικασία πώρωσης καταγμάτων του περιφερικού άκρου της κερκίδας

Abstract

The role of vitamin D serum levels in the pathogenesis and repair of low energy fractures is generally accepted, but there are limited data concerning it’s effect on bone healing process in the first weeks following an osteoporotic fracture.The present 10-year study evaluates the role of vitamin D on volumetric bone mineral density and bone architecture using peripheral Quantitive Computed Tomography (pQCT) during the first weeks post fracture in postmenopausal women with distal radius fracture treatd conservatively. Patients were divided into 2 groups according to initial median 25(OH)D levels and were followed for 12 weeks at 3 visits: baseline, 6 weeks and 12 weeks post fracture. pQCT was performed at baseline in fractured and contralateral non-fractured radius and at 6th and 12th week on the fractured side.A total of 57 patients included in the protocol and mean 25(OH)D levels were 15.60±7.35 ng/ml (3.5-41.7). There was no interaction between baseline 25(OH)D levels and changes of vBMD and geometry in trabecular and in cortical site of the fractured radius. At the cortical site vBMD and thickness significantly decreased, probably related to immobilization, while in the trabecular site bone BMC and vBMD increased reflecting the early phases of fracture healing.Our study indicates that vitamin D deficiency does not affect the early changes in vBMD and bone architecture after a DRF. Advanced age and higher bone remodeling were associated with higher cortical bone loss, but were independent of vitamin D levels.

Ο ρόλος των επιπέδων της βιταμίνης D ως αιτιολογικός παράγοντας στην εμφάνιση καταγμάτων χαμηλής βίας έχει αποσαφηνιστεί, ωστόσο δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα στη βιβλιογραφία για την επίδρασή της στη διαδικασία πώρωσης των οστεοπορωτικών καταγμάτων. Η παρούσα 10-ετής μελέτη διερεύνησε τη σχέση των επιπέδων της βιταμίνης D στον ορό με τις μεταβολές στη BMD και την οστική γεωμετρία κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων πώρωσης κατάγματος άπω πέρατος κερκίδας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με τη μέθοδο της περιφερικής ποσοτικής αξονικής τομογραφίας (pQCT). Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε 2 group ανάλογα με τα αρχικά επίπεδα βιταμίνης D και εξετάστηκαν σε 3 προγραμματισμένες επισκέψεις: στον αρχικό τραυματισμό, την 6η και τη 12η εβδομάδα του κατάγματος. Έλεγχος με pQCT πραγματοποιήθηκε στην 1η επίσκεψη στο πάσχον και υγιές αντιβράχιο, ενώ κατά τη 2η και 3η επίσκεψη μόνο στην περιοχή του κατάγματος. Συνολικά 57 ασθενείς εντάχθηκαν στο πρωτόκολλο και τα μέσα επίπεδα βιταμίνης D ήταν 15.60±7.35 ng/ml (3.5-41.7). Δεν καταγράφηκε αλληλεπίδραση μεταξύ των τιμών της βιταμίνης D και της vBMD ή της μικροαρχιτεκτονικής του οστού τόσο στην περιοχή του φλοιώδους, όσο και του σπογγώδους οστού. Επιπλέον, στο φλοιώδες οστό η vBMD και το πάχος του φλοιού παρουσίασαν σημαντική μείωση, πιθανώς σχετιζόμενη με την παρατεταμένη ακινητοποίηση, ενώ στην καταγματική εστία οι τιμές των BMC και vBMD του σπογγώδους οστού ήταν αυξημένες αντικατοπτρίζοντας την πρώιμη φάση της πώρωσης του κατάγματος. Η μελέτη κατέδειξε ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D δεν επηρεάζουν σημαντικά τις μεταβολές της οστικής γεωμετρίας σε μετεμμηνοπαυσιακούς ασθενείς με κάταγμα κάτω πέρατος κερκίδας κατά την πρώιμη μετατραυματική περίοδο. Τέλος, οι πιο ηλικιωμένοι ασθενείς και όσοι παρουσίαζαν αυξημένους βιοχημικούς δείκτες οστικού μεταβολισμού συσχετίστηκαν με αυξημένη απώλεια φλοιώδους οστού, αλλά ήταν ανεξάρτητη από τα επίπεδα της βιταμίνης D.