ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΙΣΧΑΙΜΙΑΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΟΙΛΙΑ

Abstract

ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΑΝ 41 ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΙΚΟΝΑ ΟΞΕΙΑΣ ΚΟΙΛΙΑΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΟΚΤΑΩΡΟ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ. ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΡΗΘΗΚΑΝ: ΛΕΥΚΑ, ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΟΡΟΥ, ΑΣΒΕΣΤΙΟ, ΦΩΣΦΟΡΟΣ, ΟΥΡΙΑ, CPK, LDH, ΙΣΟΕΝΖΥΜΑ CPK, C-ΑΝΤΙΔΡΩΣΑ ΠΡΩΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΜΥΛΑΣΗ ΟΡΟΥ. ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥΣ: ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ, ΚΡΑΝΙΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΚΑΚΩΣΗ, ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ, ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ, ΝΕΟΠΛΑΣΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ Η ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ41 ΑΣΘΕΝΕΙΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΛΑΠΑΡΟΤΟΜΙΑ ΒΡΕΘΗΚΕ: ΑΠΟΦΡΑΞΗ-ΙΣΧΑΙΜΙΑ ΕΝΤΕΡΟΥ 13, ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΗΠΑΤΟΣ, ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΣΠΛΗΝΟΣ 3, ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣΟΞΕΙΑ ΚΟΙΛΙΑ 3, ΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ ΟΞΕΙΑ ΚΟΙΛΙΑ 1, ΠΕΡΙΤΟΝΙΤΗΣ (ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ) 17, ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΣ 4. ΔΙΕΡΕΥΝΗΘΗΣΑΝ Η ΣΧΕΣΗ ΚΛΙΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΔΕΙΚΤΩΝ ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΔΕΙΚΤΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΑΣΧΑΝ ΑΠΟ ΙΣΧΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ. ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΛΕΥΚΟΚΥΤΤΑΡΩΣΗ, ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΕΑΤΙΝΟΦΩΣΦΟΚΙΝΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΟΥΡΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΕΡΙΚΟ ΕΜΦΡΑΚΤΟ. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΙΣΧΑΙΜΙΑ ΕΝΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΜΕ ΠΕΡΙΤΟΝΙΤΙΔΕΣ ΚΛΠ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΑ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΚΡΩΣ ΥΠΟΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΕΝΤΕΡΙΚΟ ΕΜΦΡΑΚΤΟ.

41 PATIENTS WITH ACUTE ABDOMEN, WHO WERE OPERATED IN 48 HOURS FROM THE ONSET OF THE SYMPTOMS WERE STUDIED WHITE BLOOD COUNT, BICARBONATE, CALCIUM, PHOSPHORUS, UREA, CREATINE PHOSPHOKINASE (CPK), LACTATE DEHYDROGENASE (LDH), C-REACTIVE PROTEIN, CREATINE KINASE ISOENZYMES AND AMYLASE OF BLOOD SERUM WERE EVALUATED PREOPERATIVELY. THE STUDIED PATIENTS DIDN'T HAVE ANY PAST OR RECENT HISTORY OFCEREBRAL DISEASE OR TRAUMA OR MYOCARDIAL INFRACTION OR RENAL FAILURE OR TUMOR OF PROSTATE OR LARGE INTESTINE. AFTER EXPLORATORY LAPAROTOMY WE FOUND THIRTEEN WITH ENTERIC ISCHAEMIA, THREE WITH PERITONITIS FROM LIVER-SPLEEN AND BILIARY TRACT DISEASE, THREE WITH GYNAECOLOGICAL DISORDERS ONE WITH VASCULAR DISORDERS, SEVENTEEN WITH PERITONITIS AND FOUR WITH ACUTE PANCREATITIS. CLINICAL AND SEROLOGIC MARKERS, WERE EXAMINED FOR STATISTICAL DIFFERENCE IN PATIENTS WITH ACUTE ABDOMEN FROM INTESTINAL ISCHAEMIA. WE NOTICED INCREASES OF WBC, METABOLIC ACIDOSIS, INCREASE OF CK AND INCREASE OF BUN IN PATIENTS WITH INTESTINAL ISCHAEMIA. STATISTICAL DIFFERENCES BETWEEN PATIENTS OF MESENTERIC INFRACTION ANDPERITONITIS OF OTHER CAUSES, WERE ONLY IN BUN AND BICARBONATE. THE HISTORY AND CLINICAL FINDINGS WERE USEFUL IN EARLY DIAGNOSIS AND SUCCESSFUL SURGICAL TREATMENT CONCERNING PATIENTS WITH INTESTINAL INFRACTION.