Σύγχρονα διαγνωστικά μέσα και χειρουργική αντιμετώπιση των αγγειακών νεοπλασμάτων του ήπατος

Abstract

In this Thesis we studied the diagnostic methods and the therapeutic dilemmas of vascular tumours in the liver as well as the results of the therapeutic treatment. The aim of this study contributes in the selection of the valuable diagnostic method and also the most effective therapeutic treatment of the liver vascular tumours, with minimum complications Twenty three patients, 9 males (mean±51) and 14 females (mean±49), suffering from liver vascular tumours, were examined. Twenty of these patients underwent surgical treatment; 16 enucleation, 2 wedge excision and 2 right hepatectomy on patients with final diagnosis of hemagiosarcoma and hepatocelullar carcinoma. One patient with polyfocal hemangioendothelioma was scheduled for liver transplantation. Another patient with multiple liver hemangiomas has annual examinations. The postoperative complications were successfully treated and included: 4 patients with supradiaphragmatic effusion, 3 patients with right pleural effusion, 1 patient with supcapsular hemoatoma of the liver, 1 patient with postoperative bleeding and 1 patient with recurrent hemagioma. The follow-up of patients with liver hemagioma, who underwent surgical treatment, was made by clinical examination, control of liver function tests and ultrasound after 6 months and 1 year. In hemagiosarcomäs a follow-up was made in 6 months, while for hemangioendothelioma the follow-up was made in 6 and 12 months, respectively. There appeared no surgical death in this study.

Στην εργασία αυτή μελετήθηκε η διαγνωστική προσέγγιση και η θεραπευτική αντιμετώπιση των αγγειακών νεοπλασμάτων του ήπατος καθώς και τα αποτελέσματα από τη θεραπευτική τους αντιμετώπιση. Η μελέτη αυτή είχε ως στόχο να συμβάλει στην επιλογή της καλύτερης διαγνωστικής μεθόδου καθώς και της σωστότερης θεραπευτικής αντιμετώπισης των αγγειακών νεοπλασμάτων με τις λιγότερες επιπλοκές. Μελετήθηκαν 23 ασθενείς με αγγειακά νεοπλάσματα ήπατος, 9 άνδρες (μέση ηλικία 51 έτη) και 14 γυναίκες (μέση ηλικία 49 έτη). Είκοσι ασθενείς αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικώς. Από αυτούς 16 υπεβλήθησαν σε εκπύρινση του νεοπλάσματος, 2 σε σφηνοειδή εκτομή και 2 ασθενείς με τελική διάγνωση αιμαγγειοσαρκώματος και ηπατοκυτταρικού καρκινώματος υπεβλήθησαν σε δεξιά ηπατεκτομή. Ένας ασθενής με πολυεστιακό αιμαγγειοενδοθηλίωμα προγραμματίστηκε για μεταμόσχευση. Σε έναν ασθενή με πολλαπλά αιμαγγειώματα ήπατος γίνεται ετήσιος έλεγχος με υπερηχοτομογράφημα και έλεγχο της ηπατικής λειτουργίας. Οι μετεγχειρητικές επιπλοκές αντιμετωπίσθηκαν συντηρητικά και περιλαμβάνουν σε 4 ασθενείς μετεγχειρητική υποδιαφραγματική συλλογή δεξιά, οι 3 ασθενείς συλλογή πλευριτικού υγρού στο δεξιό ημιθωράκιο, σε 1 ασθενή υποκάψιο αιμάτωμα ήπατος, σε 1 ασθενή μετεγχειρητική αιμορραγία και σε 1 ασθενή υποτροπή αιμαγγειώματος. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση των ασθενών που χειρουργήθηκαν με αιμαγγείωμα έγινε με, κλινική εκτίμηση, έλεγχο της ηπατικής λειτουργίας και υπερηχοτομογράφημα στους 6 μήνες και στον ένα χρόνο. Στο αιμαγγειοσάρκωμα και στο αιμαγγειοενδοθηλίωμα ο έλεγχος συνεχίσθηκε για 6 μήνες και 12 μήνες αντίστοιχα. Δεν υπήρξε εγχειρητικός θάνατος σε κανέναν από τους ασθενείς.