Μελέτη νεφρού, πνεύμονα και λεπτού εντέρου σε μοντέλο ισχαιμίας επαναιμάτωσης ήπατος στον επίμυ μετά από χορήγηση σιλιμπινίνης

Abstract

Background: Hepatic ischemia/reperfusion injury (I/R) is a cellular damage caused by a systemic inflammatory response to the restoration of oxygen delivery after transient interruption of the liver blood supply. Aim of the present study is to investigate the potential nephroprotective and pneumoprotective effect of silibinin (Si) after hepatic ischemia-reperfusion injury (I/R), by measuring pro-inflammatory factοrs.Material-Method: A total of 63 rats were randomly assigned into three groups, with the following interventions: The sham group (n=7 rats), subjected only to opening and closing the abdomen. The control group (n = 28 rats) subjected to 45-minute hepatic ischemia followed by reperfusion. The silibinin group (n=28), subjected to 45-minute hepatic ischemia followed by intravenous administration of lyophilized SLB-HP-β-CD before reperfusion. Control and silibinin groups were further subdivided into time-point groups, according to the duration of reperfusion (C60, C120, C180, C240 and Si60, Si120, Si180, Si240 for the control and silibinin group, after 60, 120, 180, and 240 min, respectively). TNF-α, IL-6 and MCP-1 expression was determined immunihistochemically and by qrT-PCR at each time point.Results: Kidney TNF-α expression was significantly lower at 180 and 240 min (p<0.05), compared to the control group, whereas lung TNF-α expression was significantly lower at 240 min compared to the control group (p=0.034). Lung IL-6 expression was significantly higher at all timepoints compared to the Sham group. Comparison between the control and Si group at the same timepoint, showed very strong evidence of difference at 240 min, the levels of IL-6 shifting towards lower values in the Si group. Finally, we found a high MCP-1 expression after 120 min. Interestingly, when comparing the Si group with the control group at the same timepoint, there was no evidence of a statistically significant difference at 120 and 180 min and very strong evidence of a shift towards lower values at 240 min.Conclusion: We conclude that hepatic I/R injury remotely increases proinflammatory mediators, i.e., TNF-α, Il-6 and MCP-1, in the kidney and lung, whereas silibilin has a time-dependent nephro- and pneumoprotective effect.

Σκοπός: Η ηπατική βλάβη ισχαιμίας/επαναιμάτωσης (I/R) είναι ένας τύπος ιστικής βλάβης που προκαλείται από μια συστηματική φλεγμονώδη αντίδραση στην αποκατάσταση της παροχής οξυγόνου μετά από παροδική διακοπή της παροχής αίματος στο ήπαρ. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της δυνητικής νεφροπροστατευτικής και πνευμονοπροστατευτικής δράσης της σιλιμπινίνης (Si) μετά από ηπατική βλάβη ισχαιμίας-επαναιμάτωσης (I/R), βάσει της μέτρησης προφλεγμονωδών παραγόντων. Υλικό-Μέθοδος: Συνολικά 63 επίμυες κατανεμήθηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες, με τις ακόλουθες παρεμβάσεις: Μία εικονική ομάδα (n=7 επίμυες) υποβλήθηκε μόνο σε άνοιγμα και κλείσιμο της κοιλιάς. Μία ομάδα ελέγχου (n=28 επίμυες) υποβλήθηκε σε ηπατική ισχαιμία 45 λεπτών, ακολουθούμενη από επαναιμάτωση. Μία ομάδα σιλιμπλίνης (n=28), που υποβλήθηκε σε 45λεπτη ηπατική ισχαιμία ακολουθούμενη από ενδοφλέβια χορήγηση λυοφιλοποιημένου SLB-HP-β-CD πριν από την επαναιμάτωση. Οι ομάδες ελέγχου και σιλιμπινίνης υποδιαιρέθηκαν περαιτέρω σε ομάδες χρονικών σημείων, ανάλογα με τη διάρκεια της επαναιμάτωσης (C60, C120, C180, C240 και Si60, Si120, Si180, Si240 για την ομάδα ελέγχου και τη σιλιμπινίνη, μετά από 60, 120, 180 και 240 λεπτά, αντίστοιχα). Η έκφραση των TNF-α, IL-6 και MCP-1 προσδιορίστηκε ανοσοϊστοχημικά και με qrT-PCR στα ανωτέρω χρονικά σημεία.Αποτελέσματα: Η έκφραση του TNF-α στους νεφρούς ήταν σημαντικά χαμηλότερη στα 180 και 240 λεπτά (p<0,05), σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.. Η σύγκριση μεταξύ της ομάδας ελέγχου και της ομάδας σιλιμπινίνης στο ίδιο χρονικό σημείο, έδειξε πολύ ισχυρές ενδείξεις διαφοράς στα 240 λεπτά, με τα επίπεδα της IL-6 να μετατοπίζονται προς χαμηλότερες τιμές στην ομάδα σιλιμπινίνης. Στους πνεύμονες, η έκφραση της IL-6 ήταν σημαντικά υψηλότερη σε όλα τα χρονικά σημεία σε σύγκριση με την εικονική ομάδα. Τέλος, διαπιστώσαμε υψηλή έκφραση του MCP-1 μετά από 120 λεπτά. Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν συγκρίναμε την ομάδα σιλιμπινίνης με την ομάδα ελέγχου στο ίδιο χρονικό σημείο, δεν υπήρχαν ενδείξεις στατιστικά σημαντικής διαφοράς στα 120 και 180 λεπτά, αλλά υπήρχαν πολύ ισχυρές ενδείξεις μετατόπισης προς χαμηλότερες τιμές στα 240 λεπτά.Συμπέρασμα: Συμπεραίνουμε ότι η ηπατική βλάβη ισχαιμίας επαναιμάτωσης αυξάνει τους προφλεγμονώδεις μεσολαβητές, δηλαδή τον TNF-α, τον Il-6 και τον MCP-1 τόσο στο νεφρό όσο και στον πνεύμονα, ενώ η σιλιμπινίνη έχει χρονοεξαρτώμενη προστατευτική δράση και στους δύο παραπάνω απομακρυσμένους ιστούς.