Το νερό ως οικονομικό αγαθό στο δημόσιο διεθνές δίκαιο: επιπτώσεις στο περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα

Abstract

The present study analyzes the regulatory framework for water with special emphasis in public international law provisions. Under the general framework of international law and state practice, water is examined as a public good, as a human right as well as an environmental resource. Bearing in mind that water is a multidimensional good -a product, a natural resource and a human right- its management rises issues of international economic law, international environmental law and human rights law. Therefore, the purpose of the analysis is to examine the coherence of these regimes of law when dealing with water, via legal texts (binding and non binding) and jurisprudence on an international, european and national level.

Στο επίκεντρο της διδακτορικής διατριβής βρίσκεται το νερό ως αντικείμενο ρύθμισης κανόνων δικαίου, με έμφαση εκείνους που προέρχονται από το διεθνές δίκαιο. Μέσα από το ευρύτερο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και της πρακτικής των κρατών, το νερό εξετάζεται ως δημόσιο αγαθό, αγγίζοντας τομείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιβαλλοντικού δικαίου ως προς τα ζητήματα διαχείρισής του. Το νερό δεν αποτελεί ένα απλό αγαθό αλλά διακρίνεται για την πολυδιάστατη φύση του ως προϊόν εμπορίου, αντικείμενο περιβαλλοντικής προστασίας και ανθρώπινο δικαίωμα, η διαχείριση του οποίου εγείρει καθημερινά ζητήματα αστικού, ενοχικού και εμπράγματου δικαίου. Συγκεκριμένα, το νερό αναλύεται ως αντικείμενο ρύθμισης που σχετίζεται με το διεθνές οικονομικό δίκαιο, το δίκαιο περιβάλλοντος και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνεπώς, σκοπός της παρούσας ανάλυσης είναι να εξετάσει την πληρότητα καθενός εκ των τριών προαναφερθέντων πλαισίων δικαίου στη ρύθμιση ζητημάτων με αντικείμενο το νερό μέσω της ανάλυσης νομικών κειμένων και αποφάσεων δικαστηριακών οργάνων, δεσμευτικών και μη, σε εθνικό, ενωσιακό, περιφερειακό και επίπεδο.