Η Ρεγαδενοσόνη (Regadenoson) ως φαρμακολογικός παράγοντας κόπωσης για τη σπινθηρογραφική απεικόνιση της αιμάτωσης του μυοκαρδίου σε ασθενείς, υποψήφιους για ενδιάμεσου έως υψηλού κινδύνου μη-καρδιακή επέμβαση: συγκριτική μελέτη με διπυριδαμόλη

Abstract

Introduction: Dipyridamole is the oldest coronary vasodilator approved by the Food and Drug Administration (FDA), used for pharmacologic stress during myocardial perfusion scintigraphy. It indirectly causes vasodilation by increasing circulating adenosine levels. Regadenoson, on the other hand, is the first FDA-approved selective agonist for A2A adenosine receptors, responsible for coronary vasodilation. Its main benefits are its simplified and brief protocol, along with the ability to be administered safely in patients with asthma or chronic obstructive pulmonary disease of moderate severity. The present study aims to identify any potential benefits of regadenoson, regarding the frequency of adverse reactions and its tolerability, over dipyridamole.Methods: This is a randomized controlled study of 200 patients scheduled for medium to high-risk non-cardiac surgery, of which 100 have been stressed with regadenoson (study group) and the rest with dipyridamole (control group).Results: A greater proportion of adverse reactions was recorded in the regadenoson group as compared to the dipyridamole group (53% vs. 36%), although the duration of most was shorter in the regadenoson group. Dyspnea (p<0,001) and gastrointestinal disturbances (p=0,001) were significantly more frequent in the regadenoson group. The use of aminophylline in patients who presented any adverse reactions was similar in the two groups (p>0,05). After multiple logistic regression analysis, differences in the frequency of adverse reactions, taken as a whole, between the two groups were no longer significant (odds ratio = 1,96, 95% confidence interval = 0,88-3,25). p=0,11).Conclusion: In our group of patients scheduled for myocardial perfusion imaging for preoperative assessment, the two agents, regadenoson and dipyridamole, had no significant differences in the frequency of mild adverse reactions and aminophylline administration, with regadenoson also having the advantage of faster symptom resolution. Nevertheless, dipyridamole can still be considered as a low-cost and safe alternative.

Εισαγωγή: Η διπυριδαμόλη είναι ο παλαιότερος εγκεκριμένος στεφανιαίος αγγειοδιαστολέας από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), που χρησιμοποιείται για τη φαρμακευτική κόπωση στα πλαίσια του σπινθηρογραφήματος αιμάτωσης μυοκαρδίου. Προκαλεί έμμεσα αγγειοδιαστολή, αυξάνοντας τα επίπεδα της αδενοσίνης στην κυκλοφορία. Η ρεγαδενοσόνη, από την άλλη, είναι ο πρώτος εγκεκριμένος από τον FDA εκλεκτικός αγωνιστής των υποδοχέων A2A της αδενοσίνης, υπεύθυνους για τη στεφανιαία αγγειοδιαστολή. Τα κύρια πλεονεκτήματά της είναι το απλοποιημένο και σύντομο πρωτόκολλό της, καθώς και η δυνατότητα ασφαλούς χορήγησης της σε ασθενείς με βρογχικό άσθμα ή χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια μέτριας σοβαρότητας. Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο την ανεύρεση τυχόν πλεονεκτημάτων της ρεγαδενοσόνης, όσον αφορά τη συχνότητα των ανεπιθύμητων ενέργειων και την ανοχή του φαρμάκου, έναντι της διπυριδαμόλης.Μέθοδοι: Πρόκειται για τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη 200 ασθενών με προγραμματισμένη μη καρδιοχειρουργική επέμβαση μεσαίου έως υψηλού κινδύνου, εκ των οποίων 100 υποβλήθηκαν σε φαρμακευτική κόπωση με ρεγαδενοσόνη (ομάδα μελέτης) και υπόλοιποι κοπώθηκαν με διπυριδαμόλη (ομάδα ελέγχου). Αποτελέσματα: Το ποσοστό των παρενεργειών ήταν σημαντικά υψηλότερο στην ομάδα της ρεγαδενοσόνης σε σύγκριση με την ομάδα της διπυριδαμόλης (53% έναντι 36%, p=0,023), αν και η διάρκεια των περισσότερων ήταν μικρότερη στην ομάδα της ρεγαδενοσόνης. H δύσπνοια (p<0,001) και οι γαστρεντερικές διαταραχές (p=0,001) ήταν σημαντικά πιο συχνές στην ομάδα της ρεγαδενοσόνης. Η χορήγηση αμινοφυλλίνης σε ασθενείς που ανέπτυξαν οποιαδήποτε ανεπιθύμητη ενέργεια ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες (p>0,05). Κατόπιν πολυπαραγοντικής λογαριθμιστικής παλινδρόμησης η διαφορά στη συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών, στο σύνολό τους, μεταξύ των δύο ομάδων δεν ήταν πλέον σημαντική (λόγος σχετικών πιθανοτήτων = 1,96, 95% διάστημα εμπιστοσύνης = 0,88-3,25. p=0,11).Συμπέρασμα: Στο δείγμα της μελέτης μας, το οποίο αποτελούταν από εξεταζόμενους, που είχαν προγραμματισμένο σπινθηρογράφημα αιμάτωσης μυοκαρδίου στα πλαίσια προεγχειρητικού ελέγχου, οι δύο αγγειοδιαστολείς, δεν είχαν σημαντικές διαφορές στη συχνότητα των ήπιων ανεπιθύμητων ενεργειών και της χορήγησης αμινοφυλλίνης, με τη ρεγαδενοσόνη, όμως, να διατηρεί το πλεονέκτημα της ταχύτερης αποδρομής των συμπτωμάτων. Ωστόσο, η διπυριδαμόλη παραμένει μια χαμηλού κόστους και καλά ανεκτή εναλλακτική λύση φαρμακευτικής αγγειοδιαστολής.