Unsettling grounds: historiography and archaeology in Greek 'colonization'

Abstract

The present research responds to the long discussion about the nature of Greek colonization which is characterized by an uninspiring progress in international scholarship, and remarkable divergences in national scholarships. This study aims to unlock the debates concerning the approach to Greek ‘colonization’. By examining the course of historiography and archaeology related to Greek ‘colonization’ during the 20th century, it presents and explains our modern divergent stances towards the phenomenon as being influenced by wider intellectual trends, disciplinary methodologies and national politics: factors that influence our general view of antiquity. Until today, different paths are followed by both international scholarship and national traditions, in such a way that they perpetuate this ancient phenomenon and make it difficult to comprehend it. The scholarship about Greek ‘colonization’ is thus fragmented and characterized by numerous and different voices. This thesis advocates that multivocality be embraced as the medium for a fuller understanding of Greek ‘colonization’. Employing contemporary models from the disciplines of ancient history and art history – John Ma’s ‘Black Hunter variations’ and Richard Brilliant’s My Laocoön – this thesis asserts that a combinative approach provides a more thorough understanding of ancient interaction in the Greek ‘colonies’. The Aristonothos Krater and the Iron Age settlement of Smyrna will be the case studies. I have chosen these examples so that I can offer two different scales of analysis: from the micro (a single object) to the macro (an entire site). For each case study, I will offer a series of different readings/interpretations focused on what each example tells us about cultural interaction, based on the different national schools and approaches. By showcasing the diverse interpretations alongside each other, I will demonstrate the fundamental subjectivity of cultural interaction in the Greek ‘colonies’ as well as showing that insight can be gained by combining different perspectives.

Η παρούσα έρευνα ανταποκρίνεται στη μακρά συζήτηση για τη φύση του Ελληνικού αποικισμού, η οποία χαρακτηρίζεται από στασιμότητα στη διεθνή επιστήμη και αξιοσημείωτες αποκλίσεις στις εθνικές προσεγγίσεις. Στοχεύοντας στην επανέναρξη και προώθηση της έρευνας αυτού του πολύπλευρου ιστορικού φαινομένου, η παρούσα διατριβή, εξετάζει την πορεία της ιστοριογραφίας και της αρχαιολογίας σχετικά με τον Ελληνικό αποικισμό κατά τον 20ο αιώνα. Παρουσιάζει και εξηγεί τις σύγχρονες αποκλίνουσες θέσεις μας που συχνά επηρεάζονται από ευρύτερες πνευματικές τάσεις, διαφορετικές μεθοδολογίες και εθνικές πολιτικές: παράγοντες που καθορίζουν τη γενική μας άποψη για την αρχαιότητα. Μέχρι σήμερα ακολουθούνται διαφορετικοί δρόμοι τόσο από τη διεθνή επιστήμη όσο και από τις εθνικές προσεγγίσεις, με τέτοιο τρόπο που διαιωνίζουν την αποτελμάτωση στην κατανόηση του Ελληνικού αποκισμού. Έτσι, η μελέτη του αρχαίου αυτού φαινομένου είναι κατακερματισμένη και χαρακτηρίζεται από πολλές και διαφορετικές φωνές.Η παρούσα μελέτη αποδέχεται την πολυφωνία ως το μέσο για την πληρέστερη κατανόηση του Ελληνικού αποικισμού. Χρησιμοποιώντας σύγχρονα μοντέλα από τους κλάδους της αρχαίας ιστορίας και της ιστορίας της τέχνης – το ‘Black Hunter variations’ του John Ma και το My Laocoön του Richard Brilliant – υποστηρίζεται ότι η συνδυαστική προσέγγιση παρέχει μια ολιστική κατανόηση της αλληλεπίδρασης στις αρχαίες Ελληνικές αποικίες.Ο κρατήρας του Αριστόνοθου και ο οικισμός της Σμύρνης κατά την Εποχή του Σιδήρου αποτελούν τις μελέτες περίπτωσης της παρούσας έρευνας. Για κάθε μελέτη περίπτωσης, παρουσιάζονται διαφορετικές αναγνώσεις/ερμηνείες εστιασμένες σε αυτό που μας λέει κάθε παράδειγμα για την πολιτιστική αλληλεπίδραση, με βάση τις διαφορετικές εθνικές σχολές και προσεγγίσεις. Η παράλληλη ανάγνωση των διαφορετικών ερμηνειών αποδεικνύει τη θεμελιώδη υποκειμενικότητα στην παρουσίαση της πολιτιστικής αλληλεπίδρασης κατά τον Ελληνικό αποικισμό. Παράλληλα όμως, υποδεικνύει ότι πληρέστερη γνώση μπορεί να αποκτηθεί από τον συνδυασμό διαφορετικών προσεγγίσεων.