Καρδιοαναπνευστική κόπωση σε παιδιά με ήπιο έως μέτριο άσθμα

Abstract

Introduction: Children with uncontrolled asthma are less tolerant to exercise due to ventilatory limitation, exercise-induced bronchoconstriction (EIB), or physical deconditioning. The contribution of these factors in children with controlled mild-to-moderate asthma is unknown. The aim of our study was to explore the underlying mechanisms of reduced exercise capacity in children with controlled mild-to-moderate asthma. Materials and methods: This was a cross-sectional study of 45 children and adolescents (age 8-18 years) with controlled mild-to-moderate asthma (asthma control test score 21-25) and 61 age-matched healthy controls. All participants completed a physical activity questionnaire and performed spirometry and cardiopulmonary exercise testing (CPET; maximal incremental protocol). Spirometric indices and CPET parameters were compared between the two groups. The effect of EIB (FEV1 decrease >10% post CPET), ventilatory limitation and physical deconditioning on maximum oxygen uptake (V'O2peak), was assessed by multivariable linear regression. Results: A percentage of 62.2% of children with asthma and 29.5% of controls (p = 0.002) were categorized as inactive. Reduced exercise capacity (V'O2peak < 80%) was noted in 53.3% of children with asthma and 16.4% of controls (p < 0.001). EIB was documented in 11.1% of participants with asthma. Physical deconditioning was noted in 37.8% of children with asthma and in 14.8% of controls (p = 0.013). Physical deconditioning emerged as the only significant determinant of V'O2peak, irrespective of asthma diagnosis, body mass index, ventilatory limitation and EIB. Discussion: Children with controlled mild-to-moderate asthma are less tolerant to strenuous exercise than their healthy peers. The decreased exercise capacity in this population should mainly be attributed to physical deconditioning, while the contribution of ventilatory limitation and EIB is rather small.

Εισαγωγή: Τα παιδιά με μη-ελεγχόμενο άσθμα εμφανίζουν μικρότερη ανοχή στην άσκηση λόγω περιορισμού του αερισμού, εμφάνισης βρογχόσπασμου κατά την άσκηση, και λόγω κακής φυσικής κατάστασης. Ωστόσο, η συμβολή αυτών των παραγόντων στα παιδιά με ελεγχόμενο ήπιο έως μέτριο άσθμα δεν είναι γνωστή. Ο σκοπός της μελέτης μας ήταν να διερευνήσουμε τους υποκείμενους μηχανισμούς της μειωμένης ικανότητας για άσκηση των παιδιών με ελεγχόμενο ήπιο έως μέτριο άσθμα. Υλικό και μέθοδος: Αυτή ήταν μια συγχρονική μελέτη που περιλάμβανε 45 παιδιά και εφήβους (ηλικίας 8-18 ετών) με ελεγχόμενοήπιο έως μέτριο άσθμα (σκορ στο ερωτηματολόγιο Asthma Control Test 21-25) στην ομάδα ασθενών, και 61 υγιή παιδιά αντίστοιχης ηλικίας στην ομάδα ελέγχου. Όλοι οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο αξιολόγησης της φυσικής δραστηριότητας και υπεβλήθησαν σε σπιρομέτρηση και καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης (πρωτόκολλο μέγιστης κόπωσης με σταδιακά αυξανόμενο έργο). Οι σπιρομετρικοί δείκτες και οι παράμετροι της καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης συγκρίθηκαν μεταξύ των δύο ομάδων. Η επίδραση του βρογχόσπασμου κατά την άσκηση (πτώση >10% στην FEV1 μετά τη δοκιμασία κόπωσης), του περιορισμού του αερισμού και της κακής φυσικής κατάστασης στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (V'O2peak) εκτιμήθηκε με πολυπαραγοντική γραμμική παλινδρόμηση. Αποτελέσματα: Το 62,2% των παιδιών με άσθμα και το 29,5% των υγιών παιδιών της ομάδας ελέγχου (p = 0,002) κατηγοριοποιήθηκαν ως μη-δραστήρια. Μειωμένη ικανότητα για άσκηση (V'O2peak < 80%) παρατηρήθηκε στο 53,5% των παιδιών με άσθμα και στο 16,4% των παιδιών της ομάδας ελέγχου (p < 0,001). Βρογχόσπασμος κατά την άσκηση παρατηρήθηκε στο 11,1% των συμμετεχόντων με άσθμα. Κακή φυσική κατάσταση σημειώθηκε στο 37,8% των παιδιών με άσθμα και στο 14,8% της ομάδας ελέγχου (p = 0,013). Η κακή φυσική κατάσταση αναδείχθηκε ως ο μόνος καθοριστικός παράγοντας που επηρεάζει τη V'O2peak, ανεξαρτήτως του ιστορικού άσθματος, του δείκτη μάζας σώματος, του περιορισμού του αερισμού και της εμφάνισης βρογχόσπασμου κατά την άσκηση. Συμπεράσματα: Τα παιδιά με ελεγχόμενο ήπιο έως μέτριο άσθμα εμφανίζουν μικρότερη ανοχή στην άσκηση σε σχέση με τους υγιείς συνομηλίκους τους. Η μειωμένη ικανότητα για άσκηση σε αυτό τον πληθυσμό θα πρέπει κυρίως να αποδοθεί στην κακή φυσική κατάσταση, ενώ η συμμετοχή του περιορισμού του αερισμού και του βρογχόσπασμου κατά την άσκηση είναι μάλλον μικρή.