Συμβολή στη μελέτη και αντιμετώπιση της οξείας επιγλωττίτιδας σε ενήλικες στην Ελλάδα

Abstract

Objectives: The purpose of this doctoral dissertation is to examine the population, demographic, gender, and age distributions of acute epiglottitis in adult patients in Greece, as well as to investigate the clinical and laboratory findings and the treatment course of the disease and its potentially fatal complications.Methods: Patients from three hospitals were studied retrospectively, using the hospital's on-call time system in the country from the start of 2011 to the end of 2020, and the results were extrapolated to the general population. All patient were managed according to a single protocol.Results: 308 adult cases with acute epiglottitis were identified, 176 males and 132 females. Patients have a median age of 47.7±16.2 years. The mean length of stay in the hospital was 4.6±3.4 days. There was no seasonal distribution of the disease, and there was no change in the time trend. 140 patients (82 males and 58 females) were studied in greater detail from the entire sample. 81 patients had co-morbid conditions, and 63 were smokers. The mean time from onset of symptoms to hospital admission was 2.6±1.7 days. Odynophagia and pharyngalgia were the most frequently reported symptoms, followed by voice change, fever, respiratory distress, drooling, and cough. Eight patients were diagnosed with epiglottis cyst. In 32 patients, developed complications (abscess: 27, airway obstruction: 17, others: 4). 13 patients developed epiglottic abscess (all on the lingual surface of the epiglottis), 3 patients developed hyperglottic abscess, and 11 patients developed deep cervical abscess. Twenty patients underwent surgical drainage of abscesses, while seven received conservative treatment. The hospitalization duration for patients with abscess was 8.7±5.5 days (p-value: <.001), whereas the hospitalization duration for patients requiring airway management via surgical tracheostomy was 10.8±4.8 days (p-value: <.001). Mixed flora was found to significantly increase the length of hospital stay (p value: <.002).Respiratory distress symptoms, the presence of a cyst, and a CRP value greater than 44 mg/L were found to be statistically significant prognostic factors for the development of abscess (p values: <.001,<.001, and <.001, respectively). Airway obstruction is statistically associated with respiratory distress symptoms, diabetes mellitus, and CRP greater than 50 mg/L (p values <.013,<.001, and <.001, respectively). Airway obstruction is statistically correlated with the presence or development of abscesses and vice versa (p-value: <0.001). We collected a total of 100 pharyngeal, pus, and tissue cultures. 90% developed a single pathogenic germ, while 10% developed two or more pathogenic microrganisms. Streptococcus was isolated as the pathogen in 64% of cultures, while H. influenzae was not isolated in any culture. Mixed flora was statistically associated with the formation of abscesses and airway obstruction (p-value: <.001). All patients survived.Conclusions: In Greece, the annual incidence of acute adult epiglottitis was estimated to be 3.2 patients per 100,000 inhabitants. The diagnosis of the disease is clinical. While laboratory and imaging tests are not required, they aid in determining the severity of the disease. Over 20% of patients are expected to develop complications, the most common of which are abscesses and airway obstruction. Complications are predicted by respiratory distress symptoms, the presence of an epiglottic cyst, SD, and an elevated C-reactive protein level greater than 50 mg/L. In the event of complications, the length of stay is doubled. The most prevalent pathogen appears to be Streptococcus. In most cases, empirical regimens of intravenous antibiotics are successful, while polymicrobial disease is common in the event of complications. The main indication for surgical drainage of abscesses is their progression beyond the epiglottis structure. The findings of this study indicate that acute epiglottitis in adults, is a distinct clinical entity from pediatric acute epiglottitis. Early diagnosis and treatment can virtually eliminate mortality.

Σκοπός: Η παρούσα διδακτορική διατριβή ασχολείται με τη μελέτη της πληθυσμιακής, δημογραφικής, φυλετικής και ηλικιακής κατανομής της οξείας επιγλωττίτιδας σε ενήλικες ασθενείς στην Ελλάδα καθώς και με την κλινικοεργαστηριακή διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου και των δυνητικά θανατηφόρων επιπλοκών της. Μέθοδοι: Μελετήθηκαν αναδρομικά ασθενείς από τρία νοσοκομειακά ιδρύματα, με βάση το εφημερειακό καθεστώς που ισχύει στη χώρα από την έναρξη του 2011 έως το τέλος του 2020 και έγινε αναγωγή των αποτελεσμάτων επί του γενικού συνόλου του πληθυσμού. Όλοι οι ασθενείς αντιμετωπίστηκαν με ενιαίο πρωτόκολλο διαχείρισης.Αποτελέσματα: Μελετήσαμε 308 περιπτώσεις ενήλικων ασθενών που νοσηλεύτηκαν με τη διάγνωση της οξείας επιγλωττίτιδας, 176 άνδρες και 132 γυναίκες. Η διάμεση ηλικία τους ήταν 47,7±16,2 έτη. Η μέση διάρκεια νοσηλείας ήταν 4,6±3,4 ημέρες. Δεν παρατηρήθηκε εποχιακή κατανομή της νόσου, ούτε μεταβολή στην χρονική τάση. Από το σύνολο του δείγματος μελετήθηκαν αναλυτικότερα 140 ασθενείς (82 άντρες και 58 γυναίκες). Συνοδά νοσήματα είχαν 81 ασθενείς ενώ 63 ήταν καπνιστές. Ο μέσος χρόνος έναρξης των συμπτωμάτων πριν την προσέλευση στο νοσοκομείο ήταν 2,6±1.7 μέρες. Τα πιο κοινά συμπτώματα ήταν η οδυνοφαγία και η φαρυγγαλγία ακολουθούμενα από την αλλαγή φωνής, το εμπύρετο, την αναπνευστική δυσχέρεια, τη σιελόρροια και το βήχα. Επιγλωττιδική κύστη είχαν 8 ασθενείς. Επιπλοκές της νόσου εμφάνισαν 32 ασθενείς (αποστηματική επιγλωττίτιδα: 27, απόφραξη αεραγωγού: 17, άλλες: 4). Επιγλωττιδικό απόστημα εμφάνισαν 13 ασθενείς (γλωσσική επιφάνεια της επιγλωττίδας), υπεργλωττιδικό απόστημα 3, ενώ 11 ασθενείς εμφάνισαν εν τω βάθει τραχηλικό απόστημα. Χειρουργική παροχέτευση των αποστημάτων έγινε σε 20 ασθενείς ενώ 7 αντιμετωπίστηκαν με συντηρητική αγωγή. Η διάρκεια νοσηλείας των ασθενών με αποστηματική επιγλωττίτιδα ήταν 8.7±5.5 μέρες (p-value: <.001) ενώ αυτών που χρειάστηκαν διασφάλιση αεραγωγού με χειρουργική τραχειοστομία ήταν 10.8±4.8μέρες (p-value: <.001). Βρέθηκε ότι η ύπαρξη άνω του ενός μικροβίων αυξάνει τη διάρκεια νοσηλείας (p value: <.002). Στατιστικά σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες εκδήλωσης αποστηματικής επιγλωττίτιδας βρέθηκαν να είναι τα συμπτώματα αναπνευστικής δυσχέρειας, η ύπαρξη κύστης και η τιμή της CRP>44 mg/L (p value: <.001, <.001 και <.001 αντίστοιχα). Οι παράγοντες που συνδέονται στατιστικά με την απόφραξη του αεραγωγού είναι τα συμπτώματα της αναπνευστικής δυσχέρειας, ο σακχαρώδης διαβήτης και η τιμή της CRP>50 mg/L (p value: <.013, <.001 και <.001 αντίστοιχα). Η απόφραξη του αεραγωγού συνδέεται στατιστικά με την προΰπαρξη ή την ανάπτυξη αποστήματος και αντίστροφα (p-value: <0.001). Ελήφθησαν συνολικά 100 καλλιέργειες φαρυγγικού επιχρίσματος, πύου και ιστών. Το 90% εμφάνισαν ένα μονό παθογόνο μικρόβιο ενώ το 10% εμφάνισε δύο ή παραπάνω μικρόβια. Ο στρεπτόκοκκος απομονώθηκε στο 64% των καλλιεργειών ενώ ο H.Influenza δεν ανιχνεύτηκε σε καμία καλλιέργεια. Η ύπαρξη άνω του ενός παθογόνου μικροβίου συνδέεται στατιστικά με τη δημιουργία αποστημάτων και με την απόφραξη του αεραγωγού (p value: <.001). Όλοι οι ασθενείς επέζησαν.Συμπεράσματα: Η ετήσια συχνότητα εμφάνισης της οξείας επιγλωττίτιδας ενηλίκων στην Ελλάδα υπολογίστηκε σε 3,2 ασθενείς ανά 100.000 κάτοικοι. Η διάγνωση της νόσου είναι κλινική. Οι εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις είναι επικουρικές αλλά συμβάλουν στην εκτίμηση της βαρύτητας της νόσου. Άνω του 20% των ασθενών αναμένεται να εκδηλώσουν επιπλοκές με συχνότερες τη δημιουργία αποστημάτων και την απόφραξη του αεραγωγού. Προγνωστικοί παράγοντες για την εκδήλωση επιπλοκών είναι τα συμπτώματα αναπνευστικής δυσχέρειας, η ύπαρξη επιγλωττιδικής κύστης, ο ΣΔ και η αυξημένη τιμή της C-αντιδρώσας πρωτείνης με τιμή άνω του 50 mg/L. Σε περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών η διάρκεια νοσηλείας διπλασιάζεται. Ο στρεπτόκοκκος εμφανίζεται ως το πιο κοινό παθογόνο μικρόβιο. Τα εμπειρικά σχήματα ενδοφλέβιας αντιβιοτικής αγωγής έχουν συχνά επιτυχή αποτελέσματα ενώ σε περίπτωση επιπλοκών η πολυμικροβιακότητα είναι συχνή. Η κύρια ένδειξη χειρουργικής παροχέτευσης των αποστημάτων είναι η επέκταση τους πέραν της δομής της επιγλωττίδας. Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποδεικνύουν ότι η οξεία επιγλωττίτιδα ενηλίκων αποτελεί διαφορετική κλινική οντότητα από αυτή των παίδων. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση μπορεί να εκμηδενίσει τη θνητότητα.