Essays in bank lending

Abstract

The banking industry plays a critical role in the modern economic world, with lending being one of the most important services rendered by banks and having vital implications for social and economic welfare. Specifically, mortgage lending is crucial in shaping households' living standards while corporate lending has a decisive role in enhancing real economic activity and promoting a country’s economic growth. This Thesis consists of three chapters which study three separate topics in the area of bank lending (mortgage loans and corporate loans).In Chapter 1, entitled Lending discrimination across the U.S.: New methodology and the role of the subprime crisis, we examine whether discrimination in mortgage-loan origination and pricing exists, and if so, whether the level of discrimination differ before and after the eruption of the subprime crisis. Using data from 6.5 million loan applications from 2004 through 2013, we propose a novel approach aiming to substantially lower the notorious omitted-variable bias of the Home Mortgage Disclosure Act (HMDA) database and identify the level of racial, ethnic, and gender discrimination in mortgage lending across the United States. In stark contrast with previous studies, we find, on average, very little discrimination in loan origination. Although discrimination increases somewhat after 2007, its probability remains well below 1%. In contrast, we find that white (non-Hispanic) applicants pay a lower spread on the originated loans by 0.37 (0.11) basis points, a result that almost entirely comes from the pre-crisis period.A key policy to limit the possibility of bank runs is an explicit deposit insurance scheme (DIS), which can be either privately or government-funded. In Chapter 2, entitled Blessing or curse? Government funding of deposit insurance and corporate lending, we study the effect of government involvement in explicit DIS funding on price and non-price characteristics of loans. Using syndicated loans from 63 countries over 1985-2016, we show that changes in DIS from purely private-funded to either government-funded or jointly-funded increase all-in-drawn spreads by approximately 4.6%, further increase loan fees, decrease loan maturity, and increase the use of performance pricing provisions. Our findings are consistent with the moral hazard problem behind government-funded explicit DIS.In Chapter 3, entitled Creditor rights and corporate lending revisited, we challenge the conventional finding that stronger legal protection of creditors improves the terms of corporate loan deals. Using global syndicated loan data from 1986 to 2005, we revisit the effect of creditor rights on corporate loan terms (spread, amount, and maturity). Instead of focusing only on cross-country differences, we also investigate within-country variation in creditor rights index by using country fixed effects and event-study methodologies. In stark contrast with previous findings, we find that the level of creditors’ protection does not significantly affect banks’ decisions on corporate loan terms. Our findings highlight that strengthening creditors’ protection is not necessarily an appropriate mechanism for promoting more competitive lending terms.

Ο τραπεζικός κλάδος διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στον σύγχρονο οικονομικό κόσμο, καθώς ο δανεισμός είναι μια από τις σημαντικότερες υπηρεσίες που παρέχουν οι τράπεζες και έχει ζωτικές επιπτώσεις στην κοινωνική και οικονομική ευημερία. Συγκεκριμένα, ο στεγαστικός δανεισμός είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση του βιοτικού επιπέδου των νοικοκυριών, ενώ ο εταιρικός δανεισμός έχει αποφασιστικό ρόλο στην ενίσχυση της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας και στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης μιας χώρας. Η παρούσα διατριβή αποτελείται από τρία κεφάλαια τα οποία μελετούν τρία ξεχωριστά θέματα στον τομέα του τραπεζικού δανεισμού (στεγαστικά δάνεια και εταιρικά δάνεια).Στο Κεφάλαιο 1, με τίτλο «Διακρίσεις δανεισμού στις ΗΠΑ: Μια νέα μεθοδολογία και ο ρόλος της κρίσης των ενυπόθηκων δανείων», εξετάζουμε εάν υπάρχουν διακρίσεις στην παροχή και την τιμολόγηση στεγαστικών δανείων και εάν ναι, εάν το επίπεδο των διακρίσεων διαφέρει πριν και μετά την κρίση των subprime στεγαστικών δανείων. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από 6,5 εκατομμύρια αιτήσεις δανεισμού από το 2004 έως το 2013, προτείνουμε μια νέα οικονομετρική προσέγγιση που στοχεύει να μειώσει σημαντικά την μεταβλητή μεροληψία (omitted-variable bias) της βάσης δεδομένων Home Mortgage Disclosure Act (HMDA) και να εντοπίσει το επίπεδο των φυλετικών και εθνοτικών διακρίσεων στην παροχή στεγαστικών δανείων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες, διαπιστώνουμε, κατά μέσο όρο, πολύ μικρές διακρίσεις ως προς την παροχή δανείων. Αν και οι διακρίσεις αυξάνονται κάπως μετά το 2007, η πιθανότητα τους παραμένει πολύ κάτω από το 1%. Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι οι λευκοί (μη Ισπανόφωνοι) αιτούντες πληρώνουν χαμηλότερο spread για τα παρεχόμενα δάνεια κατά 0,37 (0,11) μονάδες βάσης, αποτέλεσμα που προέρχεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από την περίοδο πριν από την κρίση.Μια βασική πολιτική για τον περιορισμό της πιθανότητας ξαφνικής και μαζικής απόσυρσης τραπεζικών καταθέσεων (bank runs) είναι η θεσμοθέτηση ενός συστήματος ασφάλισης καταθέσεων (Deposit Insurance Scheme), το οποίο μπορεί να χρηματοδοτηθεί είτε με ιδιωτικά-τραπεζικά κεφάλαια είτε από το κράτος. Στο Κεφάλαιο 2, με τίτλο «Ευλογία ή κατάρα; Η κρατική χρηματοδότηση της ασφάλισης καταθέσεων και του εταιρικού δανεισμού», μελετάμε την επίδραση της κρατικής συμμετοχής στη χρηματοδότηση του συστήματος ασφάλισης καταθέσεων στα χαρακτηριστικά των δανείων. Χρησιμοποιώντας κοινοπρακτικά δάνεια (syndicated loans) από 63 χώρες κατά την περίοδο 1985-2016, δείχνουμε ότι οι αλλαγές στο σύστημα ασφάλισης καταθέσεων από αμιγώς ιδιωτικής χρηματοδότησης σε κρατικά χρηματοδοτούμενα ή συγχρηματοδοτούμενα αυξάνουν τα spreads κατά περίπου 4,6%, αυξάνουν περαιτέρω την προμήθεια του δανείου, μειώνουν το χρόνο ωρίμανσης του δανείου και αυξάνουν τη χρήση των προμηθειών απόδοσης. Τα ευρήματά μας συνάδουν με το πρόβλημα ηθικού κινδύνου (moral hazard) που ενέχουν τα συστήματα ασφάλισης καταθέσεων που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από κρατικούς πόρους.Στο Κεφάλαιο 3, με τίτλο «Δικαιώματα πιστωτών και εταιρικός δανεισμός», ελέγχουμε τη συμβατική διαπίστωση ότι η ισχυρότερη νομική προστασία των πιστωτών βελτιώνει τους όρους των συμφωνιών εταιρικών δανείων. Χρησιμοποιώντας δεδομένα παγκόσμιων κοινοπρακτικών δανείων (syndicated loans) από το 1986 έως το 2005, επανεξετάζουμε την επίδραση των δικαιωμάτων των πιστωτών στους όρους των εταιρικών δανείων. Αντί να εστιάζουμε μόνο στις διαφορές μεταξύ των χωρών, διερευνούμε επίσης τη διακύμανση εντός της χώρας στον δείκτη δικαιωμάτων πιστωτών (Creditor Rights Index) χρησιμοποιώντας country fixed effects και μεθοδολογίες μελέτης γεγονότων (event-study methodologies). Σε πλήρη αντίθεση με προηγούμενα ευρήματα, διαπιστώνουμε ότι το επίπεδο προστασίας των πιστωτών δεν επηρεάζει σημαντικά τις αποφάσεις των τραπεζών σχετικά με τους όρους εταιρικού δανείου. Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν ότι η ενίσχυση της προστασίας των πιστωτών δεν είναι απαραίτητα ο κατάλληλος μηχανισμός για την προώθηση πιο ανταγωνιστικών όρων δανεισμού.