Λόγος εν εγκλεισμώ: η πολυσημία της λογοτεχνικής μαρτυρίας των διωκομένων στα στρατόπεδα-φυλακές της Κομμουνιστικής Αλβανίας, 1944-1991

Abstract

This doctoral thesis explores aspects of the polysemy of literary accounts, coming from authors who were persecuted in Communist Albania by the dictatorial regime of Enver Hoxha and Ramiz Alia, during the period 1944-1991. Thesis focuses on Gulag Literature’s definition as it appears on the corpus of autobiographical testimonies, non-fictional and fictional novels by writers that lived the experience of long-term imprisonment on Enver Hoxha’s communist dictatorship. The significance of the term “prison-camp literature in the countries of Eastern Europe” is also explored.The basic examining issue is a theoretical observation at imprisonment conditions, the appearance of oppressive mechanisms in the name of falsely targeted prosperity by the totalitarian system, the dominative sense of degenerated positivism and, finally, the adventure of Writing under such repressive circumstances.

Η παρούσα διατριβή ερευνά όψεις της πολυσημίας των λογοτεχνικών μαρτυριών που προέρχονται από διωκόμενους συγγραφείς στην Κομμουνιστική Αλβανία από το δικτατορικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία, κατά την περίοδο 1944-1991. Η μελέτη επιχειρεί να αναδείξει μεθοδολογικά και να θεωρητικοποιήσει σε ένα σαφές επιστημονικό πλαίσιο την ειδολογική ανάδυση του όρου «λογοτεχνία των διωκομένων» της Κομμουνιστικής Αλβανίας. Η τραυματική εμπειρία του εγκλεισμού σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας και η αφηγηματική της αναπαράσταση αποτελούν την θεματική ορίζουσα της εν λόγω λογοτεχνικής μαρτυρίας. Η ερευνητική πορεία που ακολουθείται θέτει στο κέντρο των θεματικών της προθέσεων τη φύση και το βάθος της διαλεκτικής ανάμεσα στην εν γένει ευρωπαϊκή στρατοπεδική λογοτεχνία και τις αντίστοιχες λογοτεχνικές μαρτυρίες όσων διώχθηκαν από το δικτατορικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα, καθώς επίσης την περιπέτεια της Γραφής υπό συνθήκες έσχατης καταπίεσης.