Financial contagion in interbank networks

Abstract

The goal of this thesis is to develop a better understanding of systemic risk in interbank markets and investigate how complexity and capital structure of an interbank network system affect interbank contagion. Our primary focus is on how an initial random shock can spread via the complex network of direct counterparty exposures. This study contributes to the existing literature in a number of ways. First, we study the interplay of several crucial drivers on interbank contagion, such as bank capital ratios, network topology, leverage, interconnectedness and homogeneity across banks’ sizes. Along these lines, we address the following questions: Does heterogeneity, leverage and interconnectedness matter for systemic risk and the propagation of contagion? If so, in what respect? In order to answer these questions, we build an interbank network model and demonstrate how contagion propagates under various scenarios concerning the degree of the system’s heterogeneity, the balance sheet composition and the level of connectivity among banks. Finally, in order to assess the resilience of financial systems to exogenous shocks we use various techniques drawn from the theory of complex networks and we investigate by means of Monte Carlo simulations the fragility of several network topologies using a simple default model of contagion applied on interbank networks of varying sizes.

O στόχος αυτης της διατριβής είναι να αναπτύξει μια καλύτερη κατανόηση του συστημικού κινδύνου στις διατραπεζικές αγορές και να ερευνήσει πως η πολυπλοκότητα και η κεφαλαιακή δομή ενός διατραπεζικού συστήματος επηρεάζει τον κίνδυνο μετάδοσης μια κρίσης από ένα χρηματοπιστωτικό οργανισμό σε εναν άλλο (interbank contagion). Το κύριο ενδιαφέρον μας είναι πως ενα αρχικό τυχαίο σοκ μπορεί να μεταδοθεί μέσω ενός πολύπλοκου δικτύου στις διατραπεζικές αγορές. Η συγκεκριμένη μελέτη σύμβαλλει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία με διάφορους τρόπους. Αρχικά, μελετάμε την αλληλεπίδραση πολλών κρίσιμων παραγόντων στον κίνδυνο μετάδοσης μιας διατραπεζικής κρίσης, όπως κεφαλαιακοι δείκτες, τοπολογία δικτύων, μόχλευση, διασύνδεση μεταξύ των τραπεζών και ομοιογένεια μεταξύ των μεγεθών των τραπεζών. Σε αυτο το πλαίσιο, εξετάζουμε τα ακόλουθα ερωτήματα: Η ετερογένεια, η μόχλευση και η συνδεσιμότητα επηρεάζουν τον συστημικό κίνδυνο και τη διάδοση της μετάδοσης; Εάν ναι, σε τι βαθμο και πώς; Για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις, δημιουργούμε ένα μοντέλο διατραπεζικού δικτύου και δείχνουμε πως μια κρίση διαδίδεται στο διατραπεζικό σύστημα κάτω απο διάφορα σενάρια που αφορούν τον βαθμό ετερογένειας του συστήματος, την διάρθρωση του ισολογισμόυ κάθε χρηματοπιστωτικού οργανισμού καθώς επίσης και τη συνδεσιμότητα μεταξύ των τραπεζών. Τέλος, προκειμένου να εκτιμηθεί η ανθεκτικότητα των χρηματοπιστωτικών συστημάτων σε εξωγενή σοκ χρησιμοποιούμε διάφορες τεχνικές που αντλούνται από τη θεωρία πολύπλοκων δικτύων και ερευνούμε μέσω Monte Carlo προσομοιώσεων πόσο εύθραστες είναι διάφορες δομές/τοπολόγιες δικτύων.