Κυρίαρχο στυλ ηγεσίας σε στρατιωτική υπηρεσία με ιεραρχική οργανωσιακή δομή

Abstract

When using the hierarchical approach, one delegates duties from the upper to the lower levels of a hierarchical structure. This system is characterized by an echelon arrange­ment (“a pyramid organization”), which gives the impression of a pyramid. This kind of structure is the simplest type of work distribution and is based upon the Fayol principles, namely, the unity of administration and a hierarchical scale. Certainly, this system of or­ganizational structure (as with any system) has both advantages and disadvantages. A hierarchical approach expresses the classical view of the organizational structure and may be implemented in any kind or size of organization. If organizations are to enhance employees’ motivation and team spirit then employees’ perceptions are an important tool. Within this framework, individuals in the military and educational sector have a rather sensitive working environment, one quite different from other sectors. Leadership is without doubt the most essential part of any organization and is key for the efficient performance and continued development of an organization. Flexible networks, open communication processes, and leaders with vision and a creative, constructive, and positive spirit favorably affect employees’ feelings and enhance innovation and fluidity. Taking into consideration that a highly hierarchical system may adversely affect incentives to exert effort as well as the efficiency of communication channels, one may consider the importance of the contribution of a leader and the development of leadership as an acute issue that has a significant impact upon staff morale and efficient performance, especially in military and educational sector.

Η αποτελεσματική λειτουργία κάθε οργανισμού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποδοτική αξιοποίηση των πόρων του, γεγονός που προϋποθέτει την ύπαρξη μίας καλά οργανωμένης διοίκησης. Η σπουδαιότητα της ύπαρξης ηγεσίας σε έναν οργανισμό διαφαίνεται μέσω των υψηλών ποσοστών αποδοτικότητάς του. Πολλοί υποστηρίζουν (Tannenbaum, Massarik & Wescheler, 1961; Mintzberg, 1979, 1983, 2000; Koontz, Donnell & Weihrich, 1982; Saitis & Saiti, 2018, etc.) ότι όταν μία ομάδα ανθρώπων λειτουργεί κοντά στο μέγιστο των ικανοτήτων της, αυτό συμβαίνει διότι έχει επικεφαλής κάποιον που είναι επιδέξιος της τέχνης της ηγεσίας. Ο τίτλος του ηγέτη όμως δεν είναι πάντα εύκολο να δοθεί σε κάποιον που διοικεί και βρίσκεται στο επίκεντρο της εξουσίας μίας επιχείρησης ή ενός οργανισμού. Ο «ηγέτης» θα πρέπει να έχει επίσημη και ουσιαστική εξουσία. Με τον όρο αυτό εννοούμε ότι ο «ηγέτης» θα πρέπει αφενός να έχει ηγετικά χαρακτηριστικά, αφετέρου να έχει το δικαίωμα να ασκεί τη δύναμη και την επιρροή που διαθέτει. Η παρούσα διατριβή έχει ως αντικείμενο μελέτης την έννοια της Ηγεσίας, εστιάζοντας στους οργανισμούς με κάθετη δομή διοίκησης και ειδικότερα στις στρατιωτικές υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της σπουδαιότητας του ρόλου του Ηγέτη ενός σύγχρονου οργανισμού και η συσχέτιση του τρόπου διοίκησης (εστιάζοντας στην Ηγεσία) των οργανισμών με την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητά τους. Στην διοίκηση των στρατιωτικών δομών ακολουθείτε η ιεραρχική – κάθετη προσέγγιση. Δηλαδή, αφενός υπάρχει ενδιαφέρον για το «προσωπικό» του οργανισμού, αφετέρου τα καθήκοντα μεταβιβάζονται από το ανώτερο στα κατώτερα επίπεδα της ιεραρχικής δομής. Αυτό το σύστημα είναι γνωστό ως πυραμιδική οργάνωση και χαρακτηρίζεται από μια διάταξη σχήματος που δίνει την εντύπωση μιας πυραμίδας. Ο στρατιωτικός τομέας είναι μάλλον μοναδικός με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Για πολλές χώρες είναι ο τρίτος σημαντικότερος τομέας, αν και ο βαθμός σπουδαιότητας ποικίλλει ανάλογα με τη γεωγραφική θέση μιας χώρας (από την άποψη της έκθεσής της σε κίνδυνο ή κρίση). Η οργανωτική δομή αυτού του τομέα είναι ενδιαφέρουσα καθώς ακολουθεί μάλλον αυστηρή ιεραρχία και απαιτεί πειθαρχία, συνοχή και ηγετικό όραμα. Όπως σε κάθε οργανισμό / τομέα, τα υποσυστήματα του πρέπει να είναι συνεργατικά και αλληλένδετα. Η ενσωμάτωση σε στρατιωτικές οργανώσεις είναι εξαιρετικά σημαντική, περισσότερο από ό,τι για οποιονδήποτε άλλο οργανισμό.