Εσωτερική οστεοσύνθεση καταγμάτων με βιοαποσυντιθέμενα (απορροφήσιμα) υλικά: πειραματική μελέτη σε κονίκλους

Abstract

The purpose of the present study was to test the suitability of biodegradable polydioxanone (PDS) threads and pins for the fixation of osteotomies in the cancellous bone in rabbits. Α distal femoral osteotomy on 31 rabbits was fixed with biodegradable polydioxanone (ΡDS) thread am pins. In 15 rabbits the osteotomy was fixed with metallic Kirschner wire and pins. Follow up times were one, three, six, 12 and 24 weeks. Radiographs were taken and the distal part of each femur was removed and macroscopically evaluated. The specimens were fixed, embedded in paraffin am sectioned in 5μm for histological and histomorphometric studies. The fracture union or malunion, the presence of external callus and the dege­nerative changes were studied radiographically. The instability of the osteotomy, the presence of malunion, the degenerative changes and the biodegradable material absorption were studied macroscopically. The fracture healing, the bone repair of the drill holes, the presence of external callus, the tissue reactions and the material absorption were studied histologically and histomorphometrically. Statistical comparison of the two methods of fixation showed no significant difference concerning the radiographic and macroscopic results. Macroscopic studies showed complete ΡDS absorption, in all cases, after 24 weeks. The histological studies have showed new bone present peripherically in the area of the implant after the 3rd. week. There was thinning or disappearance of ·the new bone around the implant after the 24th week, while in some cases the area of implant has not been seen in the cancellous bone. During the first week were minimal bone and synovial reactions. There were clear changes of the growth plate at the site of the pin insertion but we believe that further studies must be done. On the basis of the present study, ΡDS threads and pins may be promising for the fixation of osteotomies or fractures of cancellous metaphysis of small long bones such as metacarpals and phalanges.

Ο σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να δοκιμασθεί η καταλληλότητα του βιοαποσυντιθεμένου υλικού της πολυδιοξανόνης ( polydioxanone-PDS) ως ράμματα και βελόνες για την οστεοσύνθεση οστεοτομιών του σπογγώδους οστού σε κονίκλους. Η οστεοτομία του περιφερικού άκρου του μηριαίου οστού οστεοσυντέθηκε σε 31 κονίκλους με απορροφήσιμα ράμματα και βελόνες ΡDS. Σε 15 κονίκλους η οστεοτομία οστεοσυντέθηκε με μεταλλικό σύρμα και βελόνες Kirschner. Ο χρόνος επανεξετάσεως ήταν μία, 3, 6, 12 και 24 εβδομάδες. Λαμβάνοντο ακτινογραφίες και το περιφερικό άκρο εκάστου μηριαίου αφαιρείτο και αξιολογούντο μακροσκοπικά. Τα παρασκευάσματα μονιμοποιήθηκαν, εμβαπτίσθηκαν σε παραφίνη και ελήφθησαν τομές 5μm για ιστολογικές και ιστομορφομετρικές μελέτες. Η πόρωση της οστεοτομίας, η πλημμελής θέση, η παρουσία εξωτερικού πώρου και οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις μελετήθηκαν ακτινογραφικά. Η αστάθεια της οστεοσύνθεσης, η πλημμελής θέση της πόρωσης, οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις και η απορρόφηση του βιοαποσυντιθέμενου υλικού μελετήθηκαν μακροσκοπικά. Η πόρωση της οστεοτομίας και n ανακατασκευή του οστού στη περιοχή του υλικού, η παρουσία εξωτερικού πώρου οι ιστικές αντιδράσεις και η απορρόφηση του υλικού μελετήθηκαν ιστολογικά και ιστομορφομετρικά. Η σύγκριση των δύο μεθόδων οστεοσύνθεσης δεν έδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά που να αφορά τα ακτινολογικά, μακροσκοπικά αποτελέσματα. Μακροσκοπικά τα υλικά PDS είχαν απορροφηθεί πλήρως σε όλες τις περιπτώσεις, την 24n εβδομάδα. Οι ιστολογικές μελέτες έδειξαν σχηματισμό νέου οστίτη ιστού στη περιφέρεια του εμφυτεύματος μετά την 3n εβδομάδα. Την 24n εβδομάδα, υπήρχε λέπτυνση ή πλήρης εξαφάνιση του οστίτη ιστού γύρω από τα εμφυτεύματα, ενώ σε μερικές περιπτώσεις η θέση των εμφυτευμάτων δεν διακρίνετο εντός του σπογγώδους οστού. Κατά την διάρκεια της πρώτης εβδομάδας υπήρχαν ελάχιστες ιστικές αντιδράσεις του οστίτη ιστού και του αρθρικού υμένα. Υπήρχαν σαφείς αλλοιώσεις του συζευκτικού χόνδρου στη περιοχή της διάτρησης του από τις βελόνες PDS, αλλά πιστεύουμε ότι το θέμα χρήζει περαιτέρω ελέγχου. Με βάση την παρούσα μελέτη, τα απορροφήσιμα ράμματα και οι βελόνες, υπόσχονται στη οστεοσύνθεση των οστεοτομιών ή των καταγμάτων της σπογγώδους μεταφύσεως των μικρών οστών, όπως των μετακαρπίων και των φαλάγγων.